یادآوری دوباره حمله سایبری آمریکا به ایران/ چرا الان؟!

روزنامه نیویورک تایمز دیروز در گزارشی از نمایش فیلم مستند "روزهای صفر" درباره طرحی آمریکایی برای انجام یک حمله سایبری علیه ایران در صورت شکست مذاکرات هسته‌ای ایران خبر داد.
بر اساس این گزارش، نمایش یک فیلم مستند و مصاحبه با مقامات اطلاعاتی و نظامی آمریکایی نشان می‌دهد طی سال‌های نخست ریاست جمهوری باراک اوباما؛ آمریکا یک طرح برای انجام یک حمله سایبری علیه ایران در صورت شکست مذاکرات هسته‌ای ایران آماده کرده بود.
پرسشی که در این جا مطرح می‌شود این است که چرا در این زمان اطلاعات درباره این طرح منتشر می‌شود؟
این طرح با نام «نیترو زئوس» با هدف خرابکاری در سیستم‌های دفاعی، مخابراتی و بخش‌های کلیدی شبکه برق بود که در پی دستیابی به توافق هسته‌ای بین ایران و شش قدرت جهانی در تابستان گذشته، برای دست کم آینده‌ای قابل پیش‌بینی به تعویق افتاد.
هر چند فیلم مستند "روزهای صفر" یادآور حمله ویروس استاکس نت به ایران است ولی ظاهراً هدف از انتشار این گزارش زمینه‌سازی برای تهیه و تصویب یک معاهده بین‌المللی درباره جنگ سایبری است زیرا در پایان این فیلم با اشاره به حملات تلافی‌جویانه سایبری ایران به کامپیوتر بانک‌های آمریکایی از ضرورت وجود یک معاهده بین‌المللی درباره آن چه در جنگ سایبری مجاز و غیرمجاز خوانده می‌شود سخن به میان می‌آید.
به گفته مقامات آمریکایی، هزاران پرسنل نظامی و اطلاعاتی آمریکایی در این طرح ده‌ها میلیون دلاری مشارکت داشتند.
نیویورک تایمز همچنین خاطر نشان کرد وجود نیترو زئوس طی گزارشی در خصوص یک فیلم مستند به نام «روزهای صفر» که قرار است چهارشنبه در جشنواره فیلم برلین به نمایش درآید، فاش شد. این فیلم تنش‌های فزاینده بین ایران و غرب را پیش از توافق هسته‌ای، کشف حمله سایبری استاکس‌نت به تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم نطنز و بحث‌ها در پنتاگون در خصوص استفاده از چنین تاکتیک‌هایی را توصیف می‌کند.
نباید از این واقعیت غافل شد که امروزه آمریکا و دیگر کشور‌های غربی بیش از هر زمان دیگری هدف حملات سایبری قرار می‌گیرند. بنابراین آنها بیش از هر کشور دیگری نیازمند یک توافق بین‌المللی برای کنترل دامنه این حملات هستند.
یک گزارش جدید در آمریکا که اواخر دی‌ماه امسال منتشر شد حاکی از افزایش بیست درصدی حملات سایبری به بخش‌های مختلف صنعت این کشور در سال مالی2015 است.
به گزارش پایگاه اینترنتی روزنامه واشنگتن تایمز (در اواخر دی‌ماه امسال) تیم واکنش سریع امنیت سایبری سیستم‌های کنترل صنعتی وابسته به وزارت امنیت داخلی آمریکا ( ای سی اس - سی ئی آر تی) در گزارشی اعلام کرد، محققان آن در سال منتهی به سی ام سپتامبر 2015 به 295 حمله سایبری پاسخ دادند، از جمله نود و هفت حمله گزارش شده بر ضد بخش حیاتی تولید شامل تولیدکنندگان کالاهایی از قبیل فلزات، ماشین‌آلات و تجهیزات عمده الکتریکی و حمل و نقل.
طبق این گزارش، کلاً تعداد حملات سایبری گزارش شده در آمریکا طی سال مالی گذشته در مقایسه با سال 2014 حدود بیست درصد افزایش داشت و تعداد حملات بر ضد بخش‌های تولیدی حیاتی تقریبا دو برابر شده بود. بخش انرژی آمریکا در سال 2015 با چهل و شش حمله مشکوک هدف بیشترین حملات سایبری پس از بخش تولید قرار داشت. پس از آن شبکه آب و فاضلاب با بیست و پنج حمله و صنعت حمل و نقل با بیست و سه حمله با بیشترین تهدیدات سایبری مواجه بودند.
همچنین ماموران تحقیق فدرال از شواهدی خبر دادند دال بر آنکه دوازده درصد حملات سایبری گزارش شده طی سال مالی گذشته با نفوذ موفق هکرها به محیط های سیستم کنترل هدف همراه بود. این رقم در سال قبل از آن، نه درصد بود.
تهدیدات سایبری در آمریکا چنان بالا گرفته است که ‌ جیمز کلاپر James Clapper رئیس سازمان اطلاعات ملی امریکا در نیمه دوم دیماه سال جاری در برابر کمیته اطلاعات سنا گفت تهدیدات سایبری و تکنولوژیک در صدر چالش‌های امنیت ملی امریکا در سال 2016 قرار دارد و همزمان باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا هشتمین و آخرین بودجه دوران ریاست جمهوری خود را با محوریت تقویت امنیت سایبری تقدیم کنگره کرد.
پرسش مهم دیگر این است که چرا این روزنامه آمریکایی با اشاره به حملات سایبری به تأسیسات هسته‌ای ایران سعی می‌کند ضرورت یک توافق بین‌المللی در زمینه مواجهه با حملات سایبری را توجیه کند؟ جواب ساده است آنها از این طریق می‌خواهند حمایت بین‌المللی را برای تهیه و تصویب این توافق بین‌المللی جلب کنند.
با توجه به احساس سرخوردگی و ناکامی که نسبت به عملکرد کشور‌های ثروتمند در جهان وجود دارد اگر تصور شود این توافق بین‌المللی تنها (یا بیشتر) منافع این کشور‌ها را جلب می‌کند، حمایت از آن به مراتب کمتر از زمانی است که تصور شود این توافق نامه سدی در برابر تهدیدات کشور‌های غربی و ثروتمند بر ضد کشور‌های رقیب مانند ایران - که به مبارزه با آمریکا شهره است- می‌باشد.
البته تردید‌هایی درباره تعهد آمریکا برای یک توافق بین‌المللی در زمینه جلوگیری از حملات سایبری وجود دارد. راشاتودی در نیمه آبان ماه سال جاری در مطلبی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: وزارت دفاع آمریکا پنتاگون بدنبال توسعه جنگ افزارهای سایبری مرگبار است.
به نوشته پایگاه اینترنتی دیفنس وان Defense One ، هدف از این پروژه، دادن قدرتی به ارتش آمریکاست تا با استفاده از آن بتواند با کدهای تسلیحاتی، از زیرساخت‌های حیاتی دشمن علیه خودش استفاده کند.
این بدان معنا است که آمریکا - مثل دیگر توافق‌های بین‌المللی در زمینه تروریسم، حقوق‌بشر و سلاح‌های کشتار جمعی - قصد دارد در زمینه حملات سایبری نیز سیاست دوگانه‌ای را در پیش گیرد. بر اساس این سیاست، واشنگتن در حالی که این حق را برای خود به رسمیت می‌شناسد که رقبای خود را هدف حملات سایبری قرار دهد،‌ با تصویب موافقت نامه بین‌المللی در زمینه حملات سایبری قصد دارد اقدامات تلافی‌جویانه رقبا را مغایر با قوانین بین‌المللی قلمداد کند، و به این ترتیب به یک اهرم فشار دیگر علیه آنها دست یابد.

-----------------------
بررسی و تحلیل/ عبدالرضا خلیلی