عفو بین الملل اعلام کرد اقلیت روهینگیا در میانمار قربانی «آپارتاید» در «زندانی رو باز» است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ این سازمان غیردولتی که درباره موارد خشونتی تحقیق کرده که از اواخر اوت بیش از ششصد هزار نفر از مسلمانان روهینگیا را مجبور به فرار به بنگلادش کرده است، روز سه‌شنبه در گزارشی اعلام کرد: « اقدام خشونت آمیز پاکسازی قومی به دست نیروهای امنیتی میانمار در سه ماه گذشته نمود این سیاست مفتضحانه به معنای واقعی کلمه است.»
در کمتر از سه ماه، بیش از نیمی از مسلمانان روهینگیا که در ایالت راخین در غرب میانمار زندگی می کردند، برای فرار از سرکوب ارتش میانمار به بنگلادش پناه بردند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه از یانگون، عفو بین الملل در گزارش خود آورده است: «این اقلیت مسلمان (در کشوری که بیشتر مردمش بودایی هستند)، در دام نظام تبعیضی گرفتار شده است که از سوی دولت تضمین شده، نهادینه شده و به آپارتاید شباهت دارد.»
دو سال تحقیق این سازمان نشان می دهد که مقامات تقریبا همه جنبه‌های زندگی روهینگیا را محدود کردند و آنها را به یک زندگی حقیرانه وارد کرده‌اند.
عفو بین الملل خاطر نشان کرد: «مسلمانان روهینگیا برای دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و آموزشی حتی در برخی مناطق برای خروج از روستاهایشان باید مبارزه کنند. وضع کنونی همه معیارهای تعریف حقوقی جرمی به نام آپارتاید را دارد.»
مردم روهینگیا از سال 1982 که هیئت حاکم نظامی میانمار تابعیت آنها را پس گرفت، بزرگ‌ترین جمعیت بی سرزمین جهان هستند.
روهینگیاها ارتباطی با دنیای خارج ندارند و سرکوب آنها از 2012 تشدید شده است، سالی که در آن خشونت‌های قومی در میانمار بیش از 200 کشته بر جا گذاشت که بیشترشان مسلمانان بودند.
حق مسلمانان روهینگیا برای رفت و آمد آزادانه بسیار محدود است. قانونی وضع شده است که به وضوح مقرر می کند که «خارجی‌ها» و «کسانی که نژاد بنگالی دارند» (واژه تحقیرآمیز که برای نام بردن از روهینگیاها در میانمار به کار برده می شود) برای رفتن از یک منطقه به منطقه دیگر به مجوزهای ویژه نیاز دارند.
از سال 2012، در مناطق وسیعی از ایالت راخین، کودکان روهینگیا حق رفتن به مدارس دولتی را ندارند و معلمان دولتی اغلب از رفتن به مناطق مسلمان نشین خودداری می کنند.
دسترسی به بیمارستان‌ها نیز برای این مردم پیچیده و حتی غیرممکن است.
عفو بین الملل تأکید می کند برای شکستن چرخه آسیب‌ها به حقوق بشر و فراهم کردن زمینه بازگشت آوارگان روهینگیا باید به این علل عمقی حمله کرد.
بازگشت آوارگان روهینگیا در کانون گفتگوهای دشوار بین میانمار و بنگلادش است.