سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران: دومین جایزه ملی نشان (برند) تجاری برتر ایران، هفتم اسفند برگزار می‌شود.
سرپرست معاونت صادراتی وزارت صنعت، معدن و تجارت همچنین گفت: اقتصاد‌های بزرگ زمانی شکوفا شده اند که نام‌های بزرگی را ایجاد کرده و رشد داده و به بلوغ رسانده اند، اما در ایران این شرکت‌ها بسیار کم هستند و باید سهم بیشتری را با برند سازی کسب کنیم.
وی افزود: هم اکنون میزان وارد کنندگان ما دو برابر صادر کنندگان است و در حالیکه بیست هزار وارد کننده داریم، کمتر از ۱۰ هزار صادر کننده در کشور کار صادرات را انجام می‌دهند.
مودودی گفت: از بین ۱۰ هزار صادر کننده، کمتر از پانصد شرکت بالای ۱۰ میلیون دلار صادرات داشته اند که این عدد برای بالای پانصد میلیون دلار صادرات به کمتر از پانصد شرکت و برای بیش از یک میلیارد دلار به یکی دو شرکت محدود می‌شود.
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران افزود: در همین زمان نهصد وارد کننده بالای ۱۰ میلیون دلار کالا به کشور وارد کرده اند و در حالیکه در ایران بیش از یکصد هزار واحد صنعتی با تنوع تولید گسترده وجود دارد، اما کمتر تولید کننده‌ای قدرت رقابت با برند‌های جهانی دارد و این امر، نشان‌دهنده اهمیت برند سازی در موضوع تجارت خارجی است.
وی گفت: در دومین جایزه ملی نشان تجاری برتر ایران، بر اساس معیار بین المللی، فرایند انتخاب شرکت‌های برتر طی شده و از بحث تندیس فروشی که آفت بزرگی برای اقتصاد کشور شده است پرهیز کرده ایم.
مودودی افزود: در همایش هفتم اسفند که قرار است با حضور رئیس جمهور برگزار شود، از چهل نشان تجاری برتر کشور که از میان یکصد و پنجاه شرکت متقاضی ارزیابی انتخاب شده اند تجلیل شده و جایزه ملی دریافت خواهند کرد.
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران گفت: یکی از برنامه‌های مهم سازمان توسعه تجارت، تعریف مگاپروژه‌های صادراتی است که می‌تواند باعث ایجاد اشتغال گسترده و ورود بالای ارز به کشور شود.
دولت نمی‌تواند مانع بخش خصوصی در واردات کالا‌ها شود
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران گفت: دولت حق ندارد جز در موارد و شرایط خاص، از واردات کالایی که بخش خصوصی علاقه‌مند به واردات آن است جلوگیری کند و در شرایط حاضر، تنها واردات کالا‌های غیر مجاز و غیر شرعی و کالا‌هایی که نمونه داخلی دارند، ممنوع است.
مودودی با بیان اینکه برند سازی در طول سال‌های گذشته در کشور مغفول مانده است، افزود: در دنیای رقابتی امروز، اگر بخش خصوصی بخواهد ارز صادراتی خود را برای واردات کالا‌هایی نظیر سنگ پا صرف کند و مردم هم متقاضی مصرف این کالا باشند باید پرسید که آیا بخش دولتی حق دارد در آن مورد تصمیم گیری کند؟ البته این بدان معناست که کالای تولید داخل کیفیت لازم برای رقابت با نمونه خارجی را ندارد.
وی گفت: این امر، نشان دهنده نداشتن توفیق اقتصاد ما در برند سازی با توجه به همه بزرگی آن و قدرت هجدهم اقتصادی جهان است و برای اینکه برند‌های مختلف کشورمان را در عرصه تجارت بین المللی معرفی کنیم باید شاخص‌های قدرتمند و بزرگی داشته باشیم که در کشور ما هنوز این اتفاق نیفتاده است.
سرپرست سازمان توسعه تجارت با اشاره به واردات برخی کالا‌های غیرضروری مانند سنگ‌پا، مربا و غذای حیوانات افزود: سؤال اینجاست که آیا باید دولت برای هر فعالیتی که بخش خصوصی می‌خواهد انجام دهد چارچوب بگذارد و آیا به جای بخش خصوصی تصمیم‌گیری کند و مثلا واردات چنین کالا‌ها یا جلوگیری از واردات آن‌ها را از طریق بخشنامه اعلام کند؟
وی گفت: ما چارچوب کلی را تعیین می‌کنیم و در شرایط قبلی ممنوعیت ۱۳۳۹ قلم کالا اعلام شد که البته در فهرست جدید حدود ۲۹۳ قلم کالا از آن حذف و ۱۰۰ قلم کالا به آن اضافه شد. این‌ها اقلام مهمی بودند که سهم زیادی از ارزبری را تشکیل می‌دهد، بنابراین در رابطه با آن‌ها سیاست کلی اعلام می‌شود.
سرپرست سازمان توسعه تجارت افزود: به طور کلی کد‌های HS که امروز مبنای تعاملات تجاری ما با دنیاست ۸ رقمی است، ولی این کد‌ها در دنیا و در کشور‌هایی نظیر روسیه تا ۱۲ رقم هم وجود دارد؛ بنابراین برای تعدادی از اقلام وارداتی کدی تعریف می‌شود که ممکن است کالا‌های مختلفی در آن کد تعریف شود، اما ممکن است یک مورد از آن کالا‌ها بیشتر از سایر کالا‌ها در کد مورد نظر بیشتر وارد کشور شود که در مجموع، چون برای واردات آن دسته از کالا‌ها آن کد کاربرد می‌یابد میزان وارداتی که انجام می‌شود توسط آن کد معرفی می‌شود.
وی گفت: وقتی گفته شد ۵۰ میلیون دلار واردات مربا انجام شده است دقیقا به منزله آن نیست که این مقدار مربا وارد کشور شده و این مورد را شخصا پیگیری کرده و متوجه شدم که ژله‌های صنعتی که در صنعت قنادی کاربرد دارد یا سایر موادی که در آن کد تعریف می‌شود، به این میزان وارد کشور شده و به نام مربا در رسانه‌های کشور مطرح شده است.
مودودی افزود: حال اگر بخش خصوصی بخواهد ارز صادراتی خود را برای واردات سنگ‌پا صرف کند و بخش خصوصی هم بخواهد این کالا را مصرف کند آیا بخش دولتی حق دارد در آن مورد تصمیم‌گیری کند؟
وی گفت: مجلس شورای اسلامی تصویب کرد کالایی که تولید داخلی دارد واردات آن ممنوع باشد، اما ممکن است یک کالای خاص در زمانی ثبت سفارش شده باشد که هنوز ممنوعیت آن اعلام نشده بود و برای واردات آن هم فرصت باشد؛ بنابراین ممکن است آن کالای ممنوعه با توجه به زمان ثبت سفارش و فرصتی که برای واردات آن بوده در زمان ممنوعیت آن کالا وارد کشور شود.
سرپرست سازمان توسعه تجارت افزود: وقتی مصرف کننده در مصرف کالایی مثل سنگ پا ترجیح می‌دهد که نمونه وارداتی آن را مصرف کند این به منزله آن است که هنوز در تولید این کالا رقابت پذیر نیستیم.
مودودی گفت: وقتی بخواهیم یک بازار ۵۰۰ میلیون نفری را پوشش بدهیم باید سراغ کدام شرکت و محصول رفت و آیا این توانایی در کشور وجود دارد؟
وی افزود: بیش از صد هزار واحد صنعتی در کشور وجود دارد، اما تولید کننده‌ای که بتواند با نمونه‌های خارجی رقابت کند بسیار کم است.
سرپرست سازمان توسعه تجارت با بیان اینکه اساسا اهدافی برای صادرات تولیدات‌مان تعریف نکرده‌ایم، گفت: در ۵۰ سال گذشته بیش از ۳۵۰۰ میلیارد دلار درآمد ارزی داشته‌ایم، اما ماحصل این درآمد‌ها هنوز منجر به تولیدی که برند آن در سطح دنیا شناخته شده باشد، نشده است.
مودودی افزود: ایران ۱/۲ درصد جمعیت دنیا و ۱/۲ GDP (تولید ناخالص داخلی) را داریم، اما برغم اینکه باید ۱.۲ صادرات دنیا را داشته باشیم سهم ما از این عدد کمتر از ۰/۲ درصد است به همین دلیل یکی از سیاست‌های اصلی سازمان توسعه تجارت برای رسیدن به اهداف چشم‌انداز ۱۴۰۴ این است که بحث مگاپروژه‌ها را بصورت جدی دنبال کند.
سرپرست سازمان توسعه تجارت گفت: تنوع و گستردگی ما در حوزه‌های مختلف تولیدی بسیار زیاد است، اما به مگاپروژه‌های تولیدی و صادراتی نپرداخته‌ایم.
مودودی افزود: اگر بخواهیم در ۵ سال آینده ۱۰ میلیارد دلار به صادرات ایران بیافزاییم باید به مگاپروژه‌های صادراتی توجه شود، زیرا با این فرمانی که در صادرات پیش گرفته‌ایم نمی‌توان به اهداف‌مان برسیم.
وی با بیان اینکه حدود چند سال است که صادرات غیرنفتی ما در حدود ۵۰ میلیارد دلار متوقف شده است، گفت: حتی این بحث مطرح بود که با تعدیل نرخ ارز می‌توانیم افزایش صادرات را محقق کنیم، اما این کار صورت نگرفت بنابراین مشکل در جای دیگر است و یکی از دلایل مهم این امر، نداشتن برند‌های بزرگ و مطرح و شناخته شده در سطح جهانی است.
مودودی همچنین در خصوص صادرات کالا‌هایی نظیر فرش و زعفران ایرانی افزود: کل تجارت جهانی فرش فقط سالانه دو میلیارد دلار است یعنی اگر همه ایرانی‌ها شبانه روز فرش ببافند بیش از دو ملیارد دلار درآمد نخواهیم داشت در حالیکه همین میزان هم به دلیل نداشتن برند در حال کم شدن است و در کشور‌های دیگر کسی ارزش فرش دستباف ایرانی را درک نمی‌کند و حتی برخی می‌گویند چرا ما باید هزینه نداشتن فناوری بافت فرش را به ایرانیان پرداخت کنیم و بجای دو هزار دلار برای هر فرش، همین فرش را با همین نقشه می‌توانیم پانصد دلار بخریم درحالیکه اگر در این زمینه برند سازی شده بود بازار تجارت فرش بجای دو میلیارد شاید رقمی معادل دو هزار میلیارد دلار بود.