وزیر امور خارجه ایران: می خواهیم تنها در وضعیتی باشیم که بتوانیم نفتمان را بفروشیم
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما، محمدجواد ظریف در گفتگوی اختصاصی با پاول آنتون-کروگر، خبرنگار روزنامه «زود دویچه» آلمان، خواستار حسن نیت اروپایی ها در ارتباط با مناقشه اتمی شد.
وزير امور خارجه کشورمان گفت: در غیر این صورت کشورش، تعهدات بیشتری را از توافقنامه اتمی اجرا نخواهد کرد. در واقع ظریف از اروپایی ها خواسته است بی اعتنا به تحریمهای آمریکا فروش نفت و دستیابی به درآمدهای مالی ایران را امکانپذیر کنند.
وي گفت: تنها چیزی را که می خواهیم، فروش نفت و دریافت پول آن است. در آن صورت ایران ظرف چند ساعت، دوباره مفاد توافقنامه را به طور کامل اجرا خواهد کرد. اما اگر چنین نشود، ایران در ششم سپتامبر آتی (پانزدهم شهریور 98) تعهدات بیشتری از مفاد این توافق را اجرا نخواهد کرد. اینها جملاتی است که وزیر امور خارجه ایران به خبرنگار «زود دویچه» در تهران اعلام کرد.
ظریف در عین حال از تلاش های میانجی گرانه امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، استقبال اما در عین حال خاطر نشان کرد: مشکل ما با آمریکا نیست بلکه مساله ما با دیگر طرفهای باقیمانده در توافقنامه اتمی ایران است.
او تاکید کرد: در واقع اروپا پیش از خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک، تعهداتی را پذیرفته است که این تعهدات البته مستقل از آمریکا بوده و حتی در متن توافقنامه نیز به طور جداگانه فهرست بندی شده است. اروپایی ها با نگاه به تحریمهای آمریکا به اهمیت همکاری های اقتصادی با آمریکا و نیز مساله نیاز به دلار واقفند و می دانند که این اهمیت تنها برای دیروز و امروزشان نیست.
این روزنامه سپس یادآوری کرد: ظریف، یکشنبه به دعوت مکرون به طور غافلگیرانه ای در شهر «بیاریتس» (فرانسه، محل برگزاری اجلاس سران گروه هفت) حاضر شد تا در حاشیه نشست سران، بار دیگر با ژان ایو لودریان، همتای فرانسوی اش دیدار و همین طور به طور کوتاه با رئیس جمهور مکرون، گفتگو کند.
وی با توجه به مذاکرات بیشتری که احتمالا می تواند در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در اواسط سپتامبر در نیویورک برگزار شود، اظهار داشت: در حال حاضر انجام مذاکرات مستقیم (با آمریکا) برای دستیابی به راه حل، کمک کننده نیست.
وزیر امور خارجه ایران در عین حال از آمریکا خواست مانع سایر طرفهای توافقنامه اتمی ایران در انجام تعهداتشان (به ایران) نشود که از جمله به ویژه می توان به عادی سازی مناسبات اقتصادی اشاره کرد که موجب آسیب گسترده اعمال تحریمهای مالی و نفتی ایران به طرفهای ثالث می شود.