دانشمندان کشف کرده اند که«گلدیلوکس» در شناسایی اندازه« واکسن کمکی» تاثیر داشته و می‌تواند پاسخ‌های ایمنی قوی ایجاد کند.
این کشف پیامد‌های گسترده‌ای برای طراحی واکسن‌های جدید و بهبود یافته دارد که برای تقویت پاسخ‌های ایمنی واسطه سلول در برابر سرطان‌ها و بسیاری از بیماری‌های عفونی مورد نیاز هستند.نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Cell Reports Medicine منتشر شده است.
اد لاول، استاد دانشکده بیوشیمی و ایمونولوژی دانشکده کالج ترینیتی گفت: «برای اجازه دادن به طراحی منطقی واکسن‌ها، ما باید بدانیم که قوانین حاکم بر فعال کردن پاسخ ایمنی چگونه است. اگر ما آن اطلاعات مهم را داشته باشیم، می‌توانیم توسعه واکسن را برای برنامه‌های خاص تنظیم کنیم، زیرا پاسخ‌های مورد نیاز به این اطلاعات بستگی دارد.»
وی می‌افزاید: «کمکی‌ها در اصل مواد ویژه‌ای هستند که اثربخشی واکسن را تقویت می‌کنند، به‌عنوان مثال با تقویت سلول‌های T قاتل یا تولید آنتی‌بادی، که منجر به ایمنی ماندگاری طولانی‌تر یا کاهش دوز ماده فعال-آنتی‌ژن-مورد نیاز در آن می‌شود.»
به طور خاص، دانشمندان در حال جستجو برای ترکیبات بهتر هستند که باعث افزایش پاسخ‌های ایمنی می‌شوند.
یکی از کاربرد‌های اصلی چنین ترکیباتی، ایجاد سلول‌های T سیتوتوکسیک است که می‌توانند تومور‌ها و سلول‌های آلوده به ویروس را از بین ببرند.
ناتالیا مونوز-گرگ، استادیار تحقیقاتی دانشکده پزشکی ترینیتی و راس وارد دانشجوی دانشکده بیوشیمی و ایمونولوژی، نویسندگان این مقاله تحقیقی هستند.
آن‌ها گفتند: «در این کار، ما ثابت کرده‌ایم که اندازه ذرات کمکی برای تعیین القاء پاسخ‌های ایمنی با واسطه سلولی-از جمله عملکرد سلول‌های T سمیت سمی-بسیار مهم است و از یک پلیمر زیست تخریب‌پذیر می‌توان برای توسعه بیشتر استفاده کرد.
ما برای اولین بار نشان داده‌ایم که نانوذرات در حدود ۵۰ نانومتر می‌توانند یک مسیر سیگنالینگ به نام التهاب غیرمتعارف را فعال کنند که امکان القای پاسخ‌های ایمنی با واسطه سلول مؤثر را فراهم می‌کند. سلول‌هایی که به نوبه خود منجر به فعال شدن اجزای کلیدی این مسیر از جمله کاسپاز ۱۱ و پروتئین‌های گازرمین می‌شوند، که برای تولید ایمنی واسطه سلول ضروری هستند.»
بنابر اعلام ستاد نانو، نتایج این پروژه یک گام مهم رو به جلو در توسعه ترکیبات برای بهبود واکسن‌های ضدسرطان و ضدویروس است.