گزارش ها نشان میدهد شمار کودکان بی‌خانمان در فرانسه در آستانه سال تحصیلی جدید با افزایش روبرو شده است.
«آدلین هازان»، نماینده یونیسف در فرانسه، گفت که از زمان تأسیس مرکزی برای ثبت اطلاعات در این زمینه در ۵ سال پیش، این ارقام با افزایش تعداد «کودکان بدون راه حل‌های اسکان»، تا این حد نگران کننده نبوده است.
این گزارش می‌گوید در بازه زمانی ۲۱ تا ۲۲ آگوست، ۳ هزار و ۷۳۵ نفر از اعضای خانواده‌ها که با شماره اورژانس بی‌خانمانی تماس گرفتند، به دلیل نبود مکان مناسب یا در دسترس، امکان اسکان نداشتند.
نگارنده می افزاید حدود ۲ هزار نفر از آنها کودک بودند که ۴۸۰ نفرشان زیر ۳ سال سن داشتند؛ همچنین نزدیک به ۸۰ درصد از این کودکان گفته‌اند که یک روز قبل در خیابان خوابیده‌اند.
افزایش ۲۰ درصدی کودکان بی‌خانمان در یک سال
گزارش مذکور نشان دهنده افزایش بیش از ۲۰ درصدی «کودکان بدون راه حل‌های اسکان» در بیش از یک سال اخیر است.
این ۲ سازمان اصرار دارند که وضعیت کنونی درباره بی‌خانمانی کودکان در فرانسه «نگران‌کننده‌تر» است، چرا که ارقام تا حد زیادی دست کم گرفته میشوند و بسیاری از افراد بی‌خانمان با مراکز اورژانس تماس نگرفته‌اند؛ همچنین آمار ارائه شده، کودکانی را که در محله‌های فقیرنشین زندگی می‌کنند، در نظر نمی‌گیرد.
«ناتالی لاتور»، مدیر بخش اسکان در فدراسیون همبستگی، می‌گوید: ما شاهد یک حرکت مضاعف هستیم که شامل افزایش قابل توجه نیاز‌های اقامتی به دلیل شرایط اقتصادی و مسائل ژئوپلیتیکی و تمایل مدیران اجرایی برای کاهش تعداد مکان‌های اقامتی است؛ این امر یک وضعیت تنش بسیار بالا ایجاد می‌کند و بنابراین بسیاری از مردم از جمله کودکان، در خیابان‌ها یا در پناهگاه‌های موقتی هستند.
شرم و استرس
«ماری»، کودک بی‌خانمانی است که در آستانه سال تحصیلی جدید، «اضطراب» خود را بیان می‌کند؛ این دختر ۱۲ ساله از اواخر ماه ژوئن در ورزشگاه «بلکومب» در لیون، که حدود ۲۰ زن و ۳۰ کودک در آن ساکن هستند، می‌خوابد.
به گفته وی، بسیاری از افراد به من می‌گویند که سال پنجم مدرسه سخت است، تمرکز در این سال مهم است، اما من نمی‌دانم که چگونه می‌توانم اینجا تمرکز داشته باشم، با سر و صدا، بازی بچه‌ها و گریه نوزادان، و این بسیار پراضطراب و شرم‌آور است.
«ماکسیم»، کودک بی‌خانمان دیگر، قبل از پیوستن به این گروه با برادر ۱۰ ساله و خواهر ۶ ساله‌اش، بهار گذشته با خیابان‌ها و اردوگاه‌های پناهجویی آشنا شد؛ نوجوانی که در آن زمان در کلاس ششم درس می‌خواند، می‌گوید: زیر چادر، باران می‌بارید، شب‌ها موش‌هایی در اطراف و داخل چادر بودند، اوضاع پیچیده بود، روز‌ها در کلاس، خسته و گرسنه بودم، تمرکز کردن در این شرایط آسان نبود.
برای «ژولیت مورتین»، سخنگوی موسسه «هرگز بدون سقف»، سخت‌ترین موضوع عدم اطمینان دائمی است؛ ندانستن اینکه این کودکان بی‌خانمان فردا را در کجا خواهند گذراند.
به گزارش «نیوز این فرانس»، «پاتریس ورگریته»، نماینده وزیر مسکن فرانسه، به تازگی درباره موضوع مکان‌های اسکان اضطراری، اطمینان داده بود که چشم‌انداز افزایش تعداد این مراکز اضطراری در دستور کار قرار دارد.