تغییر گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران
آیا با معرفی عاصمه جهانگیر به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، مشی سیاسی کاری و استفاده ابزاری این شورا از حقوق بشر تغییر خواهد کرد؟
بر اساس گزارش ها قرار است پس از پایان دوره پنجساله مسوولیت احمد شهید به عنوان گزارشگر شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، عاصمه جهانگیر پاکستانی جانشین وی شود. احمد شهید در دوران گزارشگری خود بارها با استناد به ادعاهای معاندان و مخالفان جمهوری اسلامی که در خارج از کشور بسر می برند علیه ایران پرونده سازی کرد.
عملکرد وی بگونه ای بود که حتی الهه هیکس از فعالان به اصطلاح حقوق بشر که همواره در رسانه های بیگانه از جمله بی بی سی علیه ایران فضاسازی می کند اعتراف کرده است که احمد شهید بیشتر به صورت یک ابزار سیاسی در دست گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی خارج از کشور در آمده بود.
اکنون قرار است عاصمه جهانگیر جانشین احمد شهید شود فردی که به نظر می رسد سوابق قبلی اش این امید را که این شورا دست از سیاسی کاری بردارد و بر اساس معیارهای دوگانه و طرح های قدرت های غربی، به بازیچه ای برای اهرم فشار علیه ایران تبدیل نشود کم رنگ می کند.
البته اینکه از میان 193 کشور عضو سازمان ملل فقط چهارده کشور از جمله ایران، گزارشگر ویژه حقوق بشر دارند و کشورهایی مانند عربستان که از کمترین حقوق شهروندی بی بهره اند مورد لطف شورای حقوق بشر سازمان ملل قرار گرفته اند خود شائبه سیاسی بودن چنین رفتاری را با ایران روشن می سازد اما از طرفی انتخاب برخی افراد با سوابق و ویژگی های منحصر بفرد نیز جای تامل دارد.
از این گذشته انتخاب افرادی نظیر احمد شهید یا همین خانم عاصمه جهانگیر از کشورهای اسلامی بی تردید دو هدف را محقق می کند:
1/ باورپذیری گزارش ها؛ با این ترفند که از سوی اتباع مسلمان تهیه شده است و غرض ورزی در آن وجود ندارد. 2/ ایجاد دودستگی و تفرقه در جوامع اسلامی.
اما در مورد عاصمه جهانگیر باید گفت که وی متولد 1952 در لاهور پاکستان و وکیل دادگستری است. او عمدتا به عنوان بنیانگذار و رییس «کمیسیون حقوق بشر پاکستان»، عضو «کانون وکلای دیوان عالی» این کشور و عضو هیات امنای «گروه بین المللی بحران» شناخته می شود.
در سال 1982، عاصمه به عنوان چهره پیشتاز اپوزیسیون بر علیه برنامه «اسلامی کردن» پاکستان، که توسط ژنرال «محمد ضیاء الحق» رییس جمهور و رییس ارتش وقت آغاز شده بود، کار سازماندهی تظاهرات و تجمعات اعتراضی را بر عهده داشت. او در یکی از مصاحبه های معروف خود در آن مقطع گفته بود: " قوانین خانواده(که مذهبی هستند) حقوق کمی برای زنان قائلند. آن ها را باید اصلاح کرد چون پاکستان نمی تواند در انزواء زندگی کند. ما نمی توانیم در غل و زنجیر باشیم در حالی که زنان دیگر پیشرفت می کنند."
او و خواهرش در سال 1986 «کمیسیون حقوق بشر پاکستان» را به راه انداختند، که تا 2011 خود ریاست این کمیسیون را به عهده داشت.
جهانگیر در همه این سال ها از مخالفان برخی از محکم ترین احکام شرع اسلام از قبیل اجرای حکم قصاص نفس و اجازه ولی برای ازدواج دختران بوده است.
در سال 1998، او از طرف سازمان ملل به عنوان گزارشگر ویژه اعدام های فراقضایی انتخاب شد که تا 2004 در همین سمت بود. از 2004 تا 2010 هم به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل برای آزادی مذهبی اقلیت ها فعالیت می کرد.
عاصمه عضو هیات امنای «گروه بین المللی بحران» است که خود را یک موسسه غیردولتی برای کاهش تنش های بین المللی معرفی می کند. گروه بین المللی بحران در سال 1995 توسط سرمایه دار معروف ماسون و صهیونیست، «جرج سوروس» راه اندازی شد. که معروف است این موسسه نقش مهمی در راه اندازی انقلاب های رنگین دارد.
ویژگی دیگر عاصمه وابستگی وی به فرقه قادیانی یا «احمدیه» است که در پاکستان با عنوان «میرزاییه» هم شناخته می شود. موسس این فرقه، «میرزا غلام احمد» (1908-1835) در سال 1889 این فرقه را در شهر «لدهیانه» ایالت پنجاب هند بنیان گذاشت. پیروان احمدیه این شهر را «دارالبیعه» می نامند.
بسیاری از پژوهشگران، شباهت های بنیادینی میان پیدایش فرقه «احمدیه» در هند اواخر قرن 19 و فرقه ضاله «بهاییت» در ایران عصر قاجار می بینند. درست شبیه «میرزا علی محمد باب» که فرقه بابیه (سرچشمه اصلی فرقه بهاییت) را با حمایت انگلستان ایجاد کرد تا در صفوف شیعیان تفرقه بیاندازد، میرزا غلام احمد هم در پاکستان، در پناه انگلستان فرقه ای را به وجود آورد تا بین مسلمانان هند انشقاق ایجاد کند.
عقاید احمدیه مانند فرقه انگلیس-ساخته بهاییت، پر از تفکرات گمراه کننده و باطل است که هدفی جز نسخ شریعت الهی اسلام ندارد.
دقیقا مطابق خط مشی بهاییت، فرقه انگلیسی احمدیه هم از طریق شبکه ای گسترده و پیچیده از مساجد، مدارس، مراکز درمانی، مبلغان، شبکه های تلویزیونی و رادیویی و نشریات به تبلیغ در سرتاسر دنیا مشغولند.
اگر شیرین عبادی به دلیل دفاع تمام قد و همه جانبه اش از «بهاییان»، شائبه جدی بهایی شدنش را در جامعه ایران دامن زده است، «عاصمه جهانگیر» هم به دلیل دفاع سرسختانه اش از فرقه احمدیه و اعضای آن با همین اتهام در داخل پاکستان رو به روست.
عاصمه ، زمانی که «گزارشگر ویژه سازمان ملل در آزادی های مذهبی اقلیت ها» بود، با کمک شیرین عبادی و همکارانش در داخل ایران، به کار گزارش سازی و سندپردازی علیه جمهوری اسلامی ایران، به ویژه در موضوع بهاییان مشغول بود. برای نمونه، در 23 اکتبر 2008، در مصاحبه با مرکز خبری سازمان ملل مدعی شد که " بهاییان جزو گروه های اقلیت دینی! تحت ستم در ایران هستند."
وی در سال 2006، طی گزارشی رسمی جمهوی اسلامی را به «آزار سیستماتیک و حکومتی» بهاییان در ایران متهم کرد.
با توجه به این سوابق و ویژگی های فردی عاصمه جهانگیر، به نظر نمی رسد در خط ومشی سیاسی کاری شورای حقوق بشر سازمان ملل تغییری ایجاد شود و به احتمال قوی باید انتظار داشت وی نیز پس از احمدشهید با تهیه وتدوین گزارش های سومندانه به ابزاری برای فشار غرب علیه ایران تبدیل شود. به ویژه اینکه پس از به حاشیه رفتن موضوع برنامه هسته ای ایران پس از برجام، امریکایی ها علنی اعلام کرده اند که در خصوص حقوق بشر و برنامه موشکی ایران، تهران را تحت فشار قرار خواهند داد.
------------------------
بررسی و تحلیل / رضا محمدمراد
