ویلایی‌ها؛ تصویری متفاوت از ایثار و انتظار

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ عزیز زن میانسالی است که فرزندش به جبهه رفته است؛ دلتنگی فرزند از یک طرف و ترس از مهاجرت نوه‌هایش با مادرشان به یک کشور دیگر سبب می‌شود عزیز نوه‌هایش را به منطقه‌ای در اندیمشک بیاورد؛ ویلایی که جمعی از همسران و مادران رزمندگان را درخود جای داده و بزرگ‌ترین سرمایه ساکنانش ایثار و همدلی است.

سیما عروس عزیز که افکار و اهدافش با عزیز و دیگر ساکنان ویلا متفاوت است و قصد مهاجرت به خارج از کشور را دارد به دنبال فرزندانش به ویلا می‌آید و اتفاقاتی که نقاط عطف قصه به حساب می‌آید سبب می‌شود سیما در ویلا ماندگار شود.

این خلاصه‌ای چند خطی از قصه نخستین ساخته منیر قیدی بود؛ فیلمی که برای نخستین بار در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و تحسین بسیاری از سینماگران، منتقدان و اهالی رسانه را به دنبال داشت.

در ویلایی‌ها لنز دوربین به پشت جبهه‌های هشت سال دفاع مقدس آمده است، آنجایی که شیر زنان ایرانی تمام تلاش خود را می‌کنند تا بزرگ مردان وطن با خاطری آسوده در میدان نبرد حق علیه باطل پیروز شوند و حتی یک وجب از خاک کشور به یغما نرود.

در ویلایی‌ها عشق و ایثار به زیبایی معنی می‌شود؛ زمانی که زنی برای حتی چند دقیقه بیشتر کنار همسرش بودن از همه چیز خود می‌گذرد و بانویی دیگر ماه‌ها پشت یک پنجره به انتظار فرزند یا شریک زندگی‌اش، روز‌ها را می‌شمارد.

قصه ویلایی‌ها برداشتی آزاد از زندگی جمعی از زنان و مادران رزمندگانی است که سال‌ها در اندیمشک زندگی کردند و این قصه از زبان فاطمه قدیریان نژاد به گوش کارگردان این اثر رسیده است.

منیر قیدی نویسنده و کارگردان این اثر در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما گفت: روزی فاطمه قدیریان نژاد به طور اتفاقی خاطره‌ای از دوران هشت سال دفاع مقدس را برای من تعریف کرد.

وی افزود: فاطمه قدیریان نژاد می‌گفت که در آن سال‌ها در مکانی به نام ویلا زندگی می‌کردیم و زمانی که وَن هایس می‌آمد به دلیل اینکه در بیشتر اوقات حامل خبر شهادت یکی از عزیزانمان بود حالمان بد می‌شد.

قیدی گفت: رفته رفته علاقه من به شنیدن جزئیات این داستان بیشتر شد و به آن بانوان قول دادم فیلم این قصه را بسازم.

وی افزود: ۱۰ سال من در پیچ و خم دریافت پروانه ساخت اسیر بودم و مسئولان آن زمان می‌گفتند قصه شما بار دراماتیک و ارزش فیلم شدن ندارد، با تمام این سختی‌ها پای این اثر ایستادم، چون به آن شیرزنان قول داده بودم که فیلمشان را بسازم.

قیدی گفت: مشکل نبود سرمایه گذار نیز مسئله دیگری بود و پس از تلاش‌های فراوان بنیاد سینمایی فارابی و سعید ملکان پای ویلایی‌ها ایستادند.

کارگردان ویلایی‌ها افزود: پس از طی شدن مراحل پیش تولید وارد مرحله تولید شدیم که با وجود سختی‌ها برایمان بسیار جذاب و دوست داشتنی بود.

وی گفت: بهار پارسال با گروهی قوی و حرفه‌ای به اندیمشک رفتیم و در ویلایی که از دوران دفاع مقدس به یادگار مانده بود کارمان را پی گرفتیم.

قیدی افزود: فاطمه قدیریان نژاد و دوستانش به حدی قصه را زیبا برایم تعریف کرده بودند که وقتی پشت پنجره ویلا قرار می‌گرفتم تمام اتفاقات داستان در ذهنم باز سازی می‌شد و انگار داشتم در همان لحظه‌ها زندگی می‌کردم، همین مسئله هم کمک زیادی به باور پذیر شدن حس‌های درون فیلم شد.

وی گفت: با همدلی زیاد که بین عوامل کار وجود داشت مراحل تولید و پس تولید به خوبی سپری شد و ویلایی‌ها پس از نمایش در جشنواره فیلم فجر به دل خیلی‌ها نشست.

قیدی افزود: «ویلایی‌ها را با خانواده ببینید» شعار این فیلم است، زیرا در روزهایی که فیلم‌ها سرشار از سیاهی و گاهی خالی از ارزش و محتوا هستند خانواده‌ها می‌توانند با خیال راحت فرزندانشان را به تماشای ویلایی‌ها بنشانند و گوشه‌ای از مجاهدت و ایثار زنان ایرانی را نشانشان بدهند.

آناهیتا افشار بازیگر این فیلم نیز در گفتگو با ما گفت: سبک دفاع مقدس سبک مورد علاقه من در سینماست، زیرا این سبک سرشار از شگفتی و زیبایی است.

وی افزود: ویلایی‌ها نیز یک فیلم زنانه با ساختار درست و بازی‌های یکدست است و من در آن نقش زنی را دارم که پیشتر زندگی دیگری داشته است و به واسطه آشنایی با یک رزمنده دفاع مقدس دگرگون می‌شود.

افشار گفت: در طول تاریخ همواره زنانی بوده‌اند که بنا به شغل و موقعیت همسرشان از او دور بوده و همواره انتظار وی را می‌کشیده‌اند؛ این مسئله مختص جنگ نیست و همواره ادامه دارد.

ویلایی‌ها از ۲۰ اردیبهشت در سینماهای سراسر کشور به نمایش در آمده است.