استعفای سعد الحریری انعکاس شکست سیاست‌های عربستان، آمریکا و رژیم صهیونیستی

سعد الحریری، رئیس حزب المستقبل لبنان که یکی از احزاب اصلی گروه 14 مارس و مورد حمایت و نفوذ عربستان سعودی است،  چند روز پس از سفر به عربستان و گفتگو با پادشاه این کشور، روز ‌شنبه بار دیگر راهی ریاض شد و ساعتی پس از رسیدن به ریاض و گفتگو با مقامات عربستان، استعفای خود را از نخست‌وزیری لبنان اعلام کرد.

وی در سخنانی با اعلام استعفای خود جمهوری اسلامی ایران را به دخالت در امور داخلی کشورهای منطقه متهم کرد. سعد الحریری با استعفای خود در واقع تسلیم فشارها و خواسته‌های عربستان سعودی شد؛ زیرا ثامر السبهان، وزیر مشاور در امور خلیج فارس در کابینه عربستان سعودی، اخیرا به‌طور علنی در امور داخلی لبنان دخالت کرده و از دولت این کشور خواسته بود وزیران حزب الله را از کابینه اخراج کند. سخنان السبهان با واکنش های بسیاری از شخصیت ها و چهره های سیاسی و احزاب لبنان مواجه شد. احزاب و گروه‌های لبنانی از دولت لبنان و در صدر آن نخست‌وزیر آن خواستند به سخنان و اقدامات مداخله جویانه ریاض پاسخ دهد و سفیر عربستان در بیروت برای توضیح در این باره احضار شود که سعد الحریری به شدت مخالفت و در نهایت با استعفای خود نشان داد که تابع دیکته های ریاض است و بیش از آنکه به زبان و موضع گروه‌های سیاسی و مردم لبنان گوش کند، به دربار عربستان سعودی و دیکته های محمد بن‌سلمان، ولیعهد و حاکم عملی عربستان سعودی، گوش سپرده است.

فرمانبرداری الحریری از مقامات عربستان سعودی به جایی رسیده بود که سفارت عربستان در بیروت هفته گذشته از وی خواست برای ارائه توضیحاتی شخصا در دربار پادشاه عربستان حاضر شود و وی نیز بی‌درنگ با لغو همه دیدارها و برنامه ها راهی ریاض شد و آخرین دستورالعمل کاری خود را از محمد بن‌سلمان دریافت کرد.

پس از شکست و گسست‌های تروریست‌های اجاره‌ای عربستان سعودی در سوریه و عراق و نابودی کامل گروه‌های وهابی چون داعش، عربستان به دنبال ایجاد بحرانی در منطقه بود که با فرستادن ثامر السبهان به رقه و دیدار و گفتگو با کردهای منطقه شمال سوریه، بحران سازی کلید خورد. اما به نظر می رسد که به علت توانمندی و اقتدار ارتش سوریه و شکست طرح همه‌پرسی‌ جدایی در عراق، وی موفق به ایجاد بحران در داخل خاک سوریه یا عراق نشد و بار دیگر مجبور شد به بحران‌زایی در داخل لبنان اقدام کند.

با توجه به تحولات، به‌طور کلی می توان علت یا علت‌های استعفای سعد الحریری را از داخل خاک عربستان سعودی، در چند موارد ارزیابی کرد:

1- شکست و گسست تروریست‌های مورد حمایت عربستان سعودی در منطقه به‌ویژه در سوریه و عراق.

2 - ناکامی عربستان سعودی در رسیدن به توفیق در جنگ علیه یمن و تحمل شکست‌های سنگین از ارتش و نیروهای مردمی این کشور به‌ویژه در روزهای اخیر؛ زیرا ارتش یمن و نیروهای مردمی طی روزهای اخیر موفق شدند در چند عملیات پایگاه‌ها و قرارگاه های ارتش عربستان سعودی را در استان های مرزی مانند نجران و جیزان هدف حمله موشکی و توپخانه‌ای قرار دهند که در نتیجه آن شمار زیادی از نظامیان ارتش عربستان به هلاکت رسیدند.

3- به جرئت می توان گفت که عربستان سعودی در تصمیم برای برهم زدن وضع داخلی لبنان، از آمریکا و اسرائیل چراغ سبز دریافت کرده است و سخنان روز جمعه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، که اعلام کرد روند عادی‌سازی روابط بین تل آویو با کشورهای عربی به‌طور بی سابقه ای افزایش یافته است و نیز اقدام اسرائیل در منتقل کردن تروریست‌ها به منطقه جولان و حمایت علنی از گروه تروریستی «جبهه النصره» در جولان اشغالی موید این مسئله است.

4- آشتی ملی و مصالحه بین فلسطینی‌ها و تاکید آن‌ها بر گزینه مقاومت به عنوان تنها راه رهایی فلسطینیان از اشغالگری، به‌ویژه تاکید برخی از این گروه ها مانند جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) و جنبش جهادی اسلامی بر تقویت و افزایش روابط با جمهوری اسلامی ایران نیز از دیگر ناکامی‌ها و شکست‌های عربستان به شمار می‌رود.

5- شکست اخیر رژیم صهیونیستی در هدف قرار دادن تونلی در نوار غزه که نتوانست در آن به اهداف از پیش تعیین شده خود برسد بلکه معادله به ضرر آن تمام شد و بیشتر گروه‌های فلسطینی بر ضرورت همگرایی و اتحاد با یکدیگر برای مبارزه با تجاوزرات روزانه این رژیم تاکید کردند و در نتیجه این تجاوزگری اسرائیل سبب تقویت محور مقاومت علیه محور سازشکار، از جمله محور عربستان و دنباله‌های آن شد.

6- سفر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، به ایران و دیدار و گفتگوی وی با مقامات جمهوری اسلامی ایران و تاکید بر اینکه مسکو روابط تاکتیکی خود را با تل‌آویو و عربستان سعودی  به روابط و مناسبات راهبردی و منطقه‌ای خود با محور مقاومت ترجیح نمی دهد، سبب یاس و نا امیدی بیشتر محور سازشکار در منطقه شد. بنابراین، روند امور منطقه به نفع مقاومت سبب شد تا عربستان به درخواست و اراده صهیونیست‌ها و آمریکایی ها بر جریان چهارده مارس و سعد الحریری  یکی از رهبران این جریان به عنوان نخست‌وزیر اعمال فشار کند تا با استعفای خود عرصه این کشور را بار دیگر به بحران تبدیل کند تا به این وسیله جمهوری اسلامی ایران را به دخالت در امور منطقه و بحران لبنان متهم  و فشارهای بیشتری بر حزب الله وارد کند.