اصرار ترامپ به حضور نظاميان امريکايي در عراق، چرا؟

ترامپ از سويي با دفاع از تصميم خود مبني بر خارج کردن نظاميان امريکايي از سوريه گفت که آمریکا نمی تواند همچنان پلیس جهان باشد. اما در سخناني متناقض گفت که هيچ برنامه اي براي خروج نظاميان امريکايي ازعراق  نداریم  و از اين کشور مي توانيم به عنوان پایگاهی برای عملیات احتمالی در سوریه و زير نظر داشتن ايران استفاده کنیم.
سوال اينجاست چرا ترامپ با وجود تاکيد براينکه ديگر نمي خواهد امريکا پليس جهان باشد باز هم بر ماندن در عراق اصرار مي ورزد؟ به نظرمي رسد  ترامپ در ادامه سخنان خود به اين سوال پاسخ ميدهد.
ترامپ مي گويد اکنون زمان آنست که از فکر خود استفاده کنیم. ما از این پس نمی خواهیم از ما سوء استفاده شود. اجازه نخواهیم داد کشورهایی که تاکنون از ارتش باورنکردنی ما برای محافظت از خود استفاده کرده اند به این کار ادامه دهند. آنها برای این کار پولی پرداخت نکرده اند اما از این پس اگر محافظت بخواهند باید هزینه آن را بدهند. ترامپ تاکيد مي کند البته منظور من فقط خاورمیانه نیست و به مناطق دیگری هم اشاره دارم. من در مورد سراسر جهان صحبت می کنم.
ترامپ با اين سخنان بطور صريح به نقش جديد ارتش امريکا اشاره مي کند که به مرور فربه شده و هزينه هاي سنگيني هم بر مردم امريکا تحميل کرده است و از طرفي  چاره اي جز حفظ آن هم ندارد بنابر اين ارتش امريکا در نقش جديد خود در حد ارتشي مزدور تنزل جايگاه يافته که بايد براي تامين بودجه خود همچون شرکت هاي ديگر امريکايي نظير بوئينگ  به در آمدزايي  روي  آورد.
پایگاه اینترنتی نشنال اینترست روز پنجشنبه اين وضعيت ارتش امريکا را در مقاله اي با اين عنوان توصيف کرد که « یک دلیل برای اینکه امریکا دیگر نمی تواند پلیس دنیا باشد: واشنگتن ورشکسته شده است» .
نشنال اينترست با تاکيد بر اينکه امروزه تهديد جدي عليه امريکا وجود ندارد اين سوال را مطرح کرد که پس چرا آمریکا در بودجه سال مالی 2019 خود حدود 717 میلیارد دلار برای حفظ ارتش ، ناوگانهای دریایی وهوایی خود در سراسر جهان در نظر گرفته است؟ آن هم در حاليکه هدف دفاع از امريکا نيست. اين نشريه با اشاره به اينکه اعزام نظامیان آمریکایی به اقصی نقاط جهان برای جنگیدن و مردن کار احمقانه ای است. افزود حتی اگر آمریکا زمانی احساس می کرد آنقدر ثروتمند است که می تواند در هزینه منابع مالی خود چنین دست و دل بازی به خرج دهد باید گفت آن دوران دیگر سپری شده و پایان یافته است. واشنگتن این روزها  اساسا ورشکسته شده است .
البته ترامپ براي براي بازارگرمي و القاي در اختيار داشتن انحصار فروش امنيت به توانمندي ارتش امريکا مي پردازد و به بودجه بيش از 700 ميليارد دلاري ارتش امريکا و پيوستن جنگنده ها و ناوهاي جديد به ارتش اشاره و تاکيد مي کند که هیچ کشوری ارتشی مانند ما ندارد.
به اين سخنان اگر هزينه هاي اعلامي لشکرکشي امريکا به افغانستان وعراق را که ترامپ 7 تريليون دلار اعلام کرده است اضافه نماييم اين نکته را در مي يابيم که اصرار ترامپ بر ماندن در عراق در وهله اول چيزي جز درخواست هزينه هاي لشکر کشي به اين کشور در سال 2003 و پس از آن در قالب ائتلاف امريکايي به زعم او براي نابودي داعش نيست. آن هم در حاليکه لشکر کشي امريکا با ادعاي دروغين از بين بردن تسليحات کشتارجمعي آغاز شد در حاليکه بغداد اين سلاح ها را در اختيار نداشت ودر جنگ با داعش هم اين نيروهاي عراقي و حشدالشعبي عراق بودند که داعش را شکست دادند و موصل را از کنترل اين گروه تروريستي  آزاد کردند و البته همه اين ها در حالي است که خود ترامپ اعتراف کرده بود که داعش را هيلاري کلينتون واوباما به وجود آوردند.
يادآوري اين نکته ضروري به نظر مي رسد که مارس گذشته ترامپ در ديدار حيدر العبادي نخست وزير سابق عراق در واشنگتن، از العبادي خواسته بود که بغداد هزینه حمله امريکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و ماندنش در این کشور را پرداخت کند.
در وهله دوم هم بايد گفت وقتي ارتش امريکا به شرکتي مزدور تنزل پيدا مي کند که با داشتن هزينه هاي سرسام آور بايد به شرکتي مزدور سودآور تبديل شود پس نياز به محيط هاي ناامن است که بتواند در آن مناطق ايفاي نقش نمايد. در چنين شرايطي است که ارتشي که قرار است امنيت بفروشد خود براي بقاي خويش ناامني را توليد مي نمايد.
بر اساس اين تحليل اصرار ترامپ بر ماندن نظاميان امريکايي در عراق توجيه پذير مي شود و تاکيد ترامپ  بر اينکه از عراق مي توانيم به عنوان پايگاهي براي عمليات احتمالي در سوريه و ايران  استفاده کنيم چيزي جز توليد ناامني و باج خواهي مستمر از ديگر کشورهاي ثروتمند منطقه به بهانه واهي ايران هراسي نخواهد بود.
در چنين شرايطي اين سوال مطرح است که آيا ادامه حضور نظاميان امريکايي در عراق به سود دولت و ملت عراق آن هم در حاليکه اين کشور با  مشکلات اقتصادي  ناشي از لشکرکشي امريکا مواجه است؟ 

 

---------------------------------------

رضا محمدمراد