باید ضعف فاصله‌ها را مدیریت کنیم

هادی افشار در گفتگوی تلفنی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما در خصوص عملکرد تکواندوکاران ایران در رقابت‌های جایزه بزرگ ژاپن گفت: نتایج تکواندوکاران ایران در این مسابقات خیلی خوب بود، اما به نظرم تکواندو ایران نیاز به تغییر و تحول دارد تا با ایجاد شرایط جدید نفرات بیشتری در اوزان مختلف داشته باشیم.

مربی سابق تیم ملی تکواندو افزود: سال ۲۰۱۷ آرمین هادی پور و میرهاشم حسینی را به تیم ملی تکواندو آوردیم و آن‌ها تا امروز نتایج و عملکرد بسیار خوبی کسب کرده اند، در حالیکه تیم ملی در اوزان بالاتر نیروی جایگزین و مطمئنی در اختیار ندارد و در این اوزان تغییر نگرش ضروری است.

 کار سخت حسینی در رده بندی المپیکی 

وی با اشاره به مدال طلای میرهاشم حسینی و کسب ۴۰ امتیاز این تکواندوکار در رده بندی المپیکی گفت: حسینی کار سختی برای کسب سهمیه از طریق رده بندی المپیکی دارد، چون در وزن دوم المپیکی باید «جواد آچاب» بلژیکی را پشت سر بگذارد، او باید در ۲ مسابقه آینده گرندپری (جایزه بزرگ) مدال طلا بگیرد و آچاب نیز بازنده شود تا بتواند از این طریق راهی توکیو شود.

افشار افزود: میرهاشم حسینی اگر نتواند از طریق رده بندی المپیکی سهمیه بگیرد در صورت امکان می‌تواند در رقابت‌های انتخابی قاره‌ای شرکت کند، چون با توجه به نتایجی که داشته است، شانس زیادی برای کسب مدال المپیک دارد، البته شرایط حضور کشور‌ها و تکواندوکاران در مسابقات انتخابی را نمی‌دانم و اگر این ورزشکار سهمیه نگرفت باید نگاه ویژه‌ای به او شود، چون باید برای آینده حفظ شود.

مربی سابق تیم ملی تکواندو گفت: باید منطقی‌ترین مسیر را برای رسیدن به مدال المپیک در نظر بگیریم، اما در این باره فدراسیون و کادر فنی تیم ملی تصمیم گیرنده هستند.

وی میرهاشم حسینی را در مبارزات توانمند دانست و افزود: او نباید امتیاز از دست بدهد و ضعیف عمل کند، اگر حسینی منطقی‌تر مسابقه را اداره کند و با دقت عمل کند با تکنیک بالای خود می‌تواند نتیجه بهتری بگیرد.

 هادی پور پای راستش را تقویت کند 

افشار درباره عملکرد آرمین هادی پور در وزن اول المپیکی گفت: قبلا عملکرد هادی پور را با دانشجویان تکواندو آنالیز کرده بودیم که نتایج جالبی به دست آمد، نقطه ضعف او استفاده نکردن از ضربات پای راست است، این ملی پوش می‌تواند با استفاده بیشتر از پای راست خود شرایط تکنیکی خود را تقویت کند، آرمین می‌تواند با برنامه ریزی بهتر فعال‌تر شود، چون تکواندوکار توانمندی است و فقط باید اعتماد به نفسش را تقویت کند تا موفق شود و فاصله امتیازی اش را حفظ کند.

وی ادامه داد: هادی پور با توجه به ریسک پذیری، نوع مبارزه و حریفانش یکی از شانس‌های کسب مدال ایران در المپیک ۲۰۲۰ است، اگر بازیکن کره‌ای هم سهمیه بگیرد، هادی پور هم می‌تواند در جدول قرعه کشی المپیک شرایط بهتری داشته باشد و باتوجه به توانمندی هایش شک ندارم که می‌تواند موفق شود.

 مردانی از لحاظ روحی آماده شود 

قهرمان سابق تیم ملی تکواندو در خصوص سجاد مردانی در سنگین وزن گفت: مردانی هیچ گاه صد در صد توانمندی هایش را به کار نمی‌برد، به نظرم باید روی مسائل روحی و روانی این ورزشکار کار کرد، او با نفر بعد از خود در کسب سهمیه المپیک فاصله زیادی دارد و بی انگیزه شده، در حالیکه توانمند است و فیزیک و تکنیک خوبی نیز دارد، اگر بتواند به لحاظ روحی آماده شود، نتایج بهتری کسب می‌کند.

وی افزود: با مردانی مبارزه کرده ام و شرایطش را کاملا می‌شناسم، او از مسابقات جهانی ۲۰۱۳ وارد تیم ملی شد، اما همیشه مسابقات فینال را مهم احساس می‌کند در حالیکه می‌تواند شانس مدال المپیکی باشد، اما همه چیز به فدراسیون بازمی گردد.

 ضعف تکواندوکاران مستعد 

افشار به کمبود تکواندوکار مستعد در سنگین وزن اشاره کرد و گفت: زمانی که من در تیم ملی مبارزه می‌کردم، در سنگین وزن چهار تکواندوکار مطمئن و قدرتمند داشتیم، اما حالا کسی نیست که جایگزین سجاد مردانی شود.

وی ادامه داد: به نظرم برنامه‌ای برای پرورش تکواندوکاران در اوزان سنگین و حتی میان وزن نداریم، در حالیکه قبلا هوگوپوشان خوبی مثل مسعود حجی زواره و مهدی خدابخشی حضور داشتند، اما حالا فاصله بازیکنان با هم زیاد شده است و ما فرد جایگزین نداریم.

 تکواندو نیاز به پوست اندازی دارد 

مربی سابق تیم ملی تکواندو با اشاره به پیشرفت تکواندو دنیا با سرمایه گذاری کشور‌ها در این رشته افزود: همچنان معتقدم تکواندو ایران نیاز به پوست اندازی دارد، زمانی که امید غلامزاده از تیم ملی جدا شد، محمد باقری معتمد و علیرضا نصرآزادانی جایگزین شدند و مدال‌های جهانی و المپیکی گرفتند، باید شرایطی در رده‌های سنی پایه ایجاد کنیم تا قهرمانان این رده سنی برای آینده تیم ملی حفظ شوند.

 نتیجه گرا شده ایم 

وی گفت: در واقع بین تکواندوکاران نوجوان و جوان برای رسیدن به تیم ملی فاصله‌ای وجود دارد که تنها با تشکیل تیم امید این فاصله از بین می‌رود، چون ما نتیجه گرا هستیم و تیم‌های پایه خود را فقط برای همان مقطع زمانی آماده می‌کنیم و بعد از آن تکواندوکاران مستعد به حال خود رها می‌شوند، در صورتیکه می‌شود با وجود این همه استعداد در لیگ، آن‌ها را برای آینده تقویت و حفظ کرد، این ضعف امروز تکواندو ایران است که باید مدیریت شود.