همه ناشاد از برنامک " شاد "

کرونا در همان گام‌های اول خود در هر کشوری که رفت از چین تا امریکا، مدارس را بست و دانش آموزان و معلمان را خانه نشین کرد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز همدان، برای زنده نگاه داشتن امید در این روزها، راهی بهتر از یادگیری و آموزش نیست. در کشور‌ها برنامه‌های مختلفی تدارک دیده شد و حتی علاوه بر اقدام دولت‌ها و نظام‌های آموزشی شاهد اقدام شرکت‌ها و نهاد‌های غیردولتی و غیرانتفاعی هم بودیم، اما انگار مشکلات آموزش مجازی و برنامه شاد پایانی ندارد.

متاسفانه با تلاش شبانه‌روزی مسئولین آموزش و پرورش، این فرصت طلایی تبدیل به یک تهدید شده است و امروز هیچ معلم و دانش‌آموزی از این برنامه احساس شادی نمی‌کند.

حکایت ده ها، صد‌ها و هزاران خانواده‌ی که در ایران با این مشکل گرفتارند. از مشکل سرعت پایین اینترنت و نصب برنامه بر روی گوشی تا نبود گوشی و تبلت برای برخی دانش آموزان هر روز دانش آموزی در شهر یا روستایی به معلم زنگ میزند، من می‌خواهم با اشتیاق درس بخوانم و خود را برای کنکور و آینده آماده کنم .. چه کنم؟ از تدریس جا می‌مانم؟ چگونه دلهایشان را گرم کنیم؟ با شاد یا ناشاد؟

و حالا بلاتکلیفی برای زمان تعیین شده آموزش که دانش آموزان و خانواده‌ها را خسته و سرگردان کرده و دستشان به هیچ جا بند نیست ... از برنامه شادی که برایمان طراحی کردند و خود معلمان هم با مشکلات فنی این برنامه هنوز گرفتارند؟ این‌ها اگر درد نیست پس چیست؟

مدتهاست که گرفتار این ویروس منحوس و تبعات آن شده ایم، از شاد تا ناشادی که عیش همه را مکدر کرده تا امتداد آه کشیدن‌ها و سوختن و ساختن‌ها ...