در نشست کارشناسی عنوان شد؛
فعالیت صنعت جوراب با نیمی از ظرفیت
براساس آمار ارائه شده از سوی وزارت صمت، اکثر واحد‌های تولیدی جوراب و لباس زیر، با ظرفیت کمتر از ۵۰ درصد فعالیت می‌کنند.
آقای محمود ضرابی رئیس کمیته پوشاک انجمن صنایع نساجی با حضور در نشست کارشناسی با خبرنگاران تحریریه صنعت و معدن
خبرگزاری صداوسیما درباره مشکلات پیش روی واحد‌های تولیدی صنعت نساجی و پوشاک به سوالات مطرح شده پاسخ داد.
مهمترین معضل صنعت پوشاک و واحد‌های تولیدی جوراب و لباس زیر چیست؟
ضرابی: ورود کالای قاچاق به صورت مسافری و یا حتی کانتینری از مبادی رسمی کشور مهمترین معضل تولیدکنندگان و سدی در برابر واحد‌های تولیدی است. براساس آمار ارائه شده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت، اکثر واحد‌های تولیدی جوراب و لباس زیر، با ظرفیت زیر ۵۰ درصد کار می‌کنند، این آمار نشان از کاهش قاچاق نیست چه بسا قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده است.
سهم قاچاق از بازار داخلی ما چقدر است؟
ضرابی: قاچاق حدود ۵۰ درصد بازار را در اختیار دارد این در حالی است که تولیدکننده داخلی با فعالیت ۱۰۰ درصدی قادر به تامین نیاز بازار است. ما با واردات کالا به صورت رسمی هیچ مشکلی نداریم.
مگر واردات کالای مشابه تولید داخل ممنوع نیست؟
ضرابی: ورود برخی کالا‌ها و مواد اولیه با توجه به نیاز کشور ممنوع نیست، اما واردات جوراب ممنوع است و در صورت تامین مواد اولیه با کیفیت، توان تولید داخلی بسیار بالاست و حتی توان صادراتی این کالا وجود دارد.
معضل اصلی صنعت جوراب و جوراب بافان در سال‌های اخیر چه بوده؟
ضرابی: مشکل صنعت پوشاک در کشور تنها منوط به جوراب و جورابافان نیست، در حال حاضر نرخ نخ دو برابر شده است و به عنوان نمونه نخی که ۱۲۰ تومان بوده در حال حاضر ۲۲۰ تومان در بازار به فروش می‌رسد.
سهم افزایش حقوق و مواد اولیه در قیمت تمام شده چقدر موثر است؟ و چه میزان از این قیمت تمام شده بی ضابطه و ناشی از سوء مدیریت است؟
ضرابی: سوء مدیریت عامل موثر در قیمت تمام شده است، وقتی من به عنوان تولید کننده مواد اولیه را گران می‌خرم، قیمت محصول را باید افزایش دهم تا بتوانم در بازار رقابت کنم. افزایش ۶ برابری نرخ گاز و نرخ برق توان تولید کننده را بریده است، قطعات، روغن و هرآن چیزی که برای تولید استفاده می‌شود چند برابر شده است به عنوان نمونه یک پیچ یا تسمه یا قطعه‌ی مورد استفاده تولید کننده چند برابر شده است و همین عوامل قیمت تمام شده تولید را افزایش می‌دهد.
آمار تولید سالانه جوراب چقدر است؟
با توجه به وجود اصنافی که بدون مجوز در حال فعالیت هستند نمی‌توان آمار دقیقی از تولید جوراب ارائه کرد، اما به طور رسمی ماهانه ۱۰۰ هزار جفت (دوجین) جوراب تولید می‌شود که سالانه رقم بالایی است و تامین کننده نیاز کشور است که با رفع مشکلات و افزایش ظرفیت تولید می‌توان جوابگوی نیاز کشور بود. پیش از این نشان‌های تجاری داخلی خرید خود را از خارج از کشور تامین می‌کردند، اما در حال حاضر ۸۰ درصد نشان‌های تجاری داخلی همچون ال سی وایکیکی، جین وست، فوتون و مانند این‌ها که صاحب نام و فروشگاه هستند نیاز خود را از تولیدات داخلی تامین می‌کنند.
آماری از واردات جوراب از مبادی رسمی و قاچاق این کالا دارید؟
ضرابی: آمار دقیقی از واردات نیست، اما آمار قاچاق پوشاک ۲ و نیم میلیارد دلار بوده که بعد‌ها اعلام شد این رقم به ۵۰۰ هزار دلار رسیده، ولی این آمار درستی نیست و کاهش قدرت خرید مردم باعث کاهش قاچاق این نوع کالا شده است.
وی گفت: متاسفانه کالای قاچاق به صورت استوک و کیلویی وارد و به صورت فله‌ای قیمت گذاری می‌شود و از رنگبندی ناقص و کیفیت پایینی برخوردار است و با توجه به کاهش قدرت خرید، جنس ارزان خریداری می‌شود.
میانگین قیمت تولید جوراب در داخل و خارج از کشور چقدر تمام می‌شود؟
ضرابی: یک دو جین جوراب معادل ۱۲ جفت تقریبا ۸ دلار قیمت تمام شده است و برای ما هم همینطور حدود ۸ الی ۹ دلار است.
شما چه حمایتی از کارگاه‌های کوچک تولیدی جوراب با توجه به افزایش چند برابری قیمت مواد اولیه دارید؟
ضرابی: اتحادیه‌ها مواد اولیه را وارد و به قیمت مناسب به تولیدی‌ها داده اند و کلاس‌های مختلف توجیهی در خصوص تولید و نوآوری تشکیل شده، اما هر تولید کننده‌ای خود باید به سمت تولید محصول با نوآوری و بسته بندی جدید برای بازار محصول برود و عرف دنیا هم به همین شکل است چرا که اتحادیه‌ها تشکیل شده از همین تولید کنندگان است که با هم اندیشی مشکلات پیش پای تولید را حل می‌کنند، اما نبود نوآوری و کیفیت و نبود قدرت سرمایه در گردش می‌تواند دلایل اصلی لطمه خوردن به کارگاه‌های کوچک تولیدی است. دانش تولید پوشاک ایرانی در ۷ الی ۸ سال اخیر رشد قابل توجهی داشته و ما در حال حاضر با توجه به نبود ماشین آلات مدرن و پیشرفته در صنعت پوشاک، قادر به صادرات محصولاتمان با اتکا به نیرو‌های متخصص هستیم.
در خصوص آمار صادرات بفرمایید؟
ضرابی: یکی از نشان‌های تجاری داخلی در سال ۱۴۰۰ یک میلیون و ۵۰۰ هزار دلار صادرات جوراب به کشور‌های ایتالیا، هلند، پاکستان، افغانستان، عراق و حتی ترکیه داشته است. این درحالیست که تولیدی‌های دولتی یا نیمه دولتی موفق نبودند در حالی که تولیدی‌های خصوصی با فناوری و نوآوری، رشد خوبی داشته اند.
وی به فعالیت نشان‌های خارجی در کشور اشاره کرد و گفت: ما مخالف ورود برند‌های خارجی (نشان تجاری) به داخل کشور نیستیم، زیرا که این موضوع ایجاد رقابت می‌کند. واردت پوشاک ممنوع است، اما برند‌های خارجی (نشان تجاری) می‌توانند در کشور فروشگاه داشته باشند و محصولاتش را به فروش برسانند.
این برند‌ها در داخل تولید ندارند و واردات پوشاک هم ممنوع است پس در نتیجه از طریق قاچاق محصول را وارد می‌کنند؟
ضرابی: قاچاق معضل همیشگی ما بوده و هست و وقتی به صورت کانتینری از مسیر‌های قانونی بدون پرداخت حقوق و عوارض کالا وارد می‌شود قدرت رقابت تولید کننده را می‌گیرد، این‌ها مشکلاتی است که سالهاست با آن مواجه هستیم. ببینید مناطق آزاد به چه منظور ایجاد شده؟ مواد اولیه با پرداخت حداقل حقوق و عوارض به مناطق آزاد بیاید و تولید و صادر شود، ولی متاسفانه از همان مناطق آزاد کالای قاچاق وارد کشورمان می‌شود. هم مواد اولیه و هم پوشاک با برند‌های خارجی، با توجه به نبود نظارت دقیق مناطق آزاد برای ورود پوشاک قاچاق مهیا شده است.
مواد اولیه در داخل تولید نمی‌شوند؟
ضرابی: ما در تولید مواد اولیه خلاء داریم، تولید پنبه ما سالانه ۱۵۰ هزار تُن در کشور است، ولی مصرف پنبه بالای ۲۰۰ هزار تُن در سال است که کسری آن باید وارد شود و متاسفانه جلوگیری از ورود مواد اولیه علتی بر افزایش قیمت آن شده است. عمده واردات پنبه ما از ازبکستان بود که در حال این کشور هم به منظور تامین و تکمیل زنجیره خود از این کار ممانعت می‌کند.
سرانه مصرف جوراب در کشور چقدر است؟
ضرابی: سالانه به حدود ۴۰۰ میلیون جفت جوراب نیاز است. صنعت جوراب و در کل پوشاک و نساجی با سرمایه کم، ارزش افزوده و اشتغال بالایی ایجاد می‌شود. یک واحد تولیدی با ۱۰ میلیارد تومان هم قادر به ایجاد برند (نشان تجاری) و هم جذب نیروی کار است چه بسا یک واحد فولادی با ۱۰۰ میلیارد هم قادر به جذب این نیرو نباشد.
خبرهای مرتبط