سلول‌های پنهان سرطان با التهاب ویروسی از خواب بیدار می‌شوند

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از نیواطلس، این مطالعه که در مجله Nature منتشر شده، توسط محققان مرکز سرطان دانشگاه کلرادو انجام شده و نشان می‌دهد سلول‌های سرطانی می‌توانند سال‌ها در بدن بدون فعالیت باقی بمانند. اما التهاب ناشی از ویروس‌های تنفسی – چه در ریه و چه به صورت سیستمیک در بدن – همانند یک زنگ بیدارباش عمل کرده و شرایط را برای رشد و گسترش دوباره این سلول‌ها فراهم می‌کند.

در مدل‌های آزمایشگاهی موش که سلول‌های خاموش سرطان پستان در ریه داشتند، ابتلا به آنفلوانزا یا SARS-CoV-2 باعث شد تعداد این سلول‌ها بیش از ۱۰۰ برابر افزایش یابد. تنها طی چند روز، این سلول‌ها شروع به تکثیر کردند و در عرض دو هفته، تومورهای مهاجم و گسترده در ریه شکل گرفتند.

به دنبال این نتایج، محققان داده‌های سلامت بیماران مبتلا به سرطان در بریتانیا و آمریکا را نیز بررسی کردند. تحلیل‌ها نشان داد افرادی که ۵ تا ۱۰ سال پیش سابقه سرطان داشتند و در سال ۲۰۲۰ – پیش از آغاز واکسیناسیون – به کووید-۱۹ مبتلا شدند، در سال پس از عفونت، به طور قابل توجهی با خطر مرگ ناشی از سرطان مواجه بودند. این افزایش خطر به ویژه در یک سال نخست پس از ابتلا به کووید بسیار چشمگیر بود.

جیمز دگرگوری، نویسنده ارشد این مطالعه، با تشبیه این روند گفت: «سلول‌های سرطانی خاموش مانند خاکسترهای یک آتش خاموش‌شده‌اند و ویروس‌های تنفسی مانند بادی هستند که دوباره شعله را زنده می‌کنند.»

پژوهشگران عامل اصلی این بیدارباش سلول‌های سرطانی را اینترلوکین-۶ (IL-6) شناسایی کردند؛ یک مولکول التهابی که در جریان واکنش ایمنی شدید آزاد می‌شود و به سلول‌ها فرمان خروج از حالت خاموشی و آغاز رشد می‌دهد. در موارد شدید کووید-۱۹، پزشکان از آنتی‌بادی‌های خاص برای مهار IL-6 استفاده می‌کنند تا واکنش التهابی بدن را کنترل و شانس بقا را افزایش دهند.

محققان تاکید می‌کنند که یافته‌های کنونی بر اساس داده‌های پیش از واکسیناسیون به دست آمده و احتمالا واکسیناسیون می‌تواند با تنظیم بهتر پاسخ ایمنی، خطر بیدار شدن دوباره سلول‌های سرطانی را کاهش دهد.

این مطالعه همچنین مسیرهای بیولوژیکی را معرفی کرده که می‌توان با داروهای تأییدشده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هدف قرار داد. این رویکرد می‌تواند به کاهش خطر گسترش سرطان در بازماندگان پس از عفونت‌های ویروسی کمک کند.

به گفته تیم تحقیق، در مراحل بعدی بررسی خواهد شد که آیا این خطر به نوع خاصی از سرطان محدود است یا همه بازماندگان سرطان را دربر می‌گیرد، و آیا متاستاز تنها به ریه محدود می‌شود یا اندام‌هایی مانند مغز و استخوان را هم درگیر می‌کند. همچنین، نقش احتمالی واکسیناسیون در پیشگیری از این خطر مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت.

دگرگوری در پایان تاکید کرد: «عفونت‌های ویروسی تنفسی همواره بخشی از زندگی ما هستند و باید اثرات بلندمدت آن‌ها را به‌طور کامل بشناسیم.»