السفیر: فرانسه از سال 2011 در قبال سوریه، در اشتباه است

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، روزنامه السفیر در مقاله ای به بررسی اشتباهات فرانسه در قبال سوریه از سال 2011 پرداخته و به مقامات فرانسه توصیه کرده است که سیاست خود را در قبال سوریه تغییر دهند.    

سامی کلیب در مقاله ای که در روزنامه السفیر لبنان منتشر کرد، درباره سیاست فرانسه در قبال مسایل خاورمیانه نوشت: مسئولان فرانسه در گذشته ارتباط بسیار خوبی با سوریه داشتند و حتی سوریه را پل ورود به لبنان و خاورمیانه می پنداشتند. مثلا اگر حافظ اسد در سال 1996 به آمریکایی ها فشار وارد نمی کرد، فرانسه نمی توانست هیچ نقشی در توافق ماه آوریل لبنان و اسراییل داشته باشد.

 ژاک شیراک در خاطرات خود یادآور می شود که او و حافظ اسد بودند که امیل لحود را به سمت رییس جمهوری لبنان انتخاب کردند و این پاریس بود که راهنمایی های لازم را به بشار اسد داد تا نهادهای سوریه را به روز رسانی کند. شیراک حتی می گوید که حافظ اسد قبل از درگذشتش حمایت و نظارت بر بشار اسد را به او سپرده بود. 

از سوی دیگر سوریه برای تحکیم نقش خود در لبنان و مقابله با آمریکا به کمک و رابطه با فرانسه نیاز داشت. فرانسوی ها در برهه ای اعلام کردند که حاضرند با سوریه در همه زمینه ها رابطه راهبردی داشته باشند به جز فناوری های نوین زیرا حساسیت آمریکا و اسراییل را در پی دارد.                                             

اما این نوع رابطه تا زمانی ادامه یافت که جنگ در سوریه آغاز شد. فرانسه اعتقاد داشت که بشار اسد به سرعت سرنگون خواهد شد. همین جا بود که اشتباهات مسئولان فرانسه آغاز شد. فرانسه شورای ملی مخالفان سوریه را به رسمیت شناخت و سفارتی برای ائتلاف معارضان افتتاح کرد و برای جمع آوری کمک های نظامی و مالی برای جنگجویان در سوریه تلاش کرد. بسیاری از افراد در آن زمان هویت و ماهیت این جنگجویان را نمی شناختند و برای آنها مهم نبود. آنچه مهم بود سرنگونی بشار اسد بود. پس از گذشت زمان مشخص شد که 80 درصد از سلاح های اهدایی فرانسه به دست تروریستها افتاده است. اما باز هم مهم نبود زیرا سرنگونی بشار اسد در الویت بود. اما بشار اسد سرنگون نشد. سارکوزی از قدرت کنار رفت و اولاند جای آن را گرفت اما بشار اسد همچنان پابر جا بود. اولاند هم کنار خواهد رفت اما اسد بر مسند قدرت باقی خواهد بود. اما آنچه تغییر کرده آن است که تروریسم پشت درهای فرانسه رسیده است. سارکوزی و اولاند میلیاردها دلار در ازای تلاش برای سرنگونی اسد از قطر دریافت کردند و برای آنها مهم نبود که از کشوری پول دریافت می کنند که فاقد پارلمان است.

اما اکنون پس از مقاومت مردم سوریه و ارتش سوریه، فرانسوی ها چه می کنند؟ آلن ژوپه نخست وزیر پیشین فرانسه  می گوید «ما سرنگونی اسد را می خواستیم اما راهبرد روسیه برای بقای بشار اسد موفق بود. باید اولویتهای خود را تغییر دهیم. اکنون باید از دست داعش رهایی یابیم تا ببینیم آینده چه پیش می آید». دومینیک دوویلپن نخست وزیر پیشین فرانسه هم می گوید«بشار اسد در حال جنگ با ما نیست بلکه متحدان ما با ما می جنگند. کشورهای عرب منطقه خلیج (فارس) که 600 جنگنده در اختیار دارند باید با داعش بجنگند». ژاک مایار عضو کمیته امور خارجه فرانسه هم گفته است«اکنون بشار اسد نیست که با ما می جنگد، ما باید پرونده سعودی و قطر را بازگشایی کنیم و نباید سرمان را زیر برف نگه داریم». باید به این موارد، سخنان هیات فرانسوی که به سوریه سفر کردند و نوشته تحلیلگران و نویسندگان فرانسه را هم اضافه کرد، اما ای کاش وجدانها پیش از آنکه سوریه تخریب و خونین شود، بیدار شده بود.

نویسنده در ادامه برخی از مواضع فرانسه در قبال منطقه را که شجاعانه خوانده شده آورده و می نویسد: فرانسوا اولاند رییس جمهور کنونی فرانسه منطقه خاورمیانه را نمی شناسد. او با سخت گیری در قبال سوریه پولهای زیادی از قطر و سعودی کسب کرد و نخستین کشوری بود که پس از توافق هسته ای ایران و 1+5 به ایران سفر کرد. او با ترکیه و سعودی و اسراییل ضد ایران ائتلاف تشکیل داد اما اکنون متوجه شده است که آمریکا بدون توجه به فرانسه با روسیه به توافقاتی در مورد سوریه دست یافته است. این در حالی است که اولاند برای مبارزه با تروریستها به کمک سوریه نیاز جدی دارد. او از یک سو نیاز به سوریه دارد و از سوی دیگر نمی تواند از اموال سعودی و قطر چشم بپوشاند. 

با این وجود راه حلهایی وجود دارد که مقامات فرانسوی باید به آنها توجه کنند. اتحادیه اروپا در حال عادی سازی رابطه با سوریه است و موگرینی در اواسط ماه جاری به ایران و سپس به سعودی سفر خواهد کرد، فرانسه می تواند در این میان نقش فعال بازی کند. فرانسه همچنین با استفاده از رابطه خود با سعودی و همکاری با متحدان سوریه و ایران در لبنان می تواند در انتخاب رییس جمهوری لبنان نقش داشته باشد. علاوه بر این کمک به امور خدماتی در لبنان و کمک به آوارگان سوری و کمک به ارتش لبنان هم راه دیگری است که فرانسه می تواند برای خود محبوبیت کسب کند. 

با این اوصاف اگر کسی در پاریس از سرنگونی بشار اسد سخن بگوید شکست خواهد خورد زیرا متحدان سوریه و حزب الله قویا در برابر آن خواهند ایستاد. فرانسه در این برهه نیازمند ابتکار عمل خلاقانه است تا بتواند جایگاه خود را در خاورمیانه باز یابد.