، محققان علوم پزشکی در آمریکا اعلام کردند داروی جدیدی برای کنترل میگرن مزمن ساخته اند که نسبت به داروهای کنونی، تاثیر زودهنگامی در جلوگیری از حملات میگرن دارد.محققان در آکادمی نورولوژی آمریکا می گویند این داروی جدید که به صورت تزریقی، و نام آزمایشی آن TEV-48125 است سه تا هفت روز پس از تزریق، تاثیر خود را آغاز می کند.
سردرد میگرنی مزمن به حالتی گفته می شود شخص در هر ماه دست کم پانزده روز به آنها دچار شود.
دکتر مارسلو بیگال و همکارانش می گویند سردرد میگرنی مزمن در حدود یک درصد از همه افراد بالغ را مبتلا می کند و اکنون فقط پنج درصد از مبتلایان به این نوع میگرن، درمان مناسب دریافت می کنند.
داروی TEV-48125 یک پادتن، آنتی بادی، است که پپتیدهای مرتبط با ژن کلسیتونین را که نقش مهمی در بروز میگرن دارند، متوقف می کند.
محققان این دارو را بر روی 261 بیمار مبتلا به میگرن که سن متوسط آنها 18 سال بود آزمایش کردند.
این افراد به طور متوسط 162 ساعت در ماه و در واقع 22 روز سردرد در هر ماه را تجربه می کردند.
پس از بررسی، مشخص شد سردرد در کسانی که دوز بالای این دارو را دریافت کرده بودند، به طور متوسط تا 11 ساعت کاهش یافت.
محققان امیدوارند این داروی جدید آزمایشی، نویدی تازه برای کنترل سردردهای شدید میگرنی باشد.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، میگرن عبارت است از اختلال یا سردردی که معمولا" تکرار می شود و با تغییرات موقتی قطر رگ های خونی در سر، صورت می گیرد.
امروزه سردردها، یکی از هدف های تحقیقات پزشکی به شمار می روند . تخمین زده می شود که شش نفر از صد نفر به میگرن ها، که نوعی از سردردهای مزمن محسوب می شوند، مبتلا هستند و معمولا" خانم ها بیشتر به میگرن مبتلا می شوند.
میگرن ممکن است به علائم عصبی غیر از سر درد، شامل تغییرات بینایی، اشکال در گفتار ، ضعف یا کرخی در قسمتی از بدن، احساس مورمور و سوزش منجر شود.
بسیاری از بیماران میگرنی به علائم قبل از شروع درد یا aura عادت کرده اند و ممکن است پیش از آغاز سردرد اقداماتی انجام دهند که موجب کاهش درد شود.
از چند دقیقه تا چند ساعت بعد از منبسط شدن عروق خونی، سردرد شدیدی عارض خواهد شد.
در مورد میگرن ها، فاکتورهای وراثتی و محرک های محیطی در ایجاد شرایطی که قطر غیر طبیعی و التهاب عروق خونی را موجب شود، شرکت دارند.
حمله های میگرنی ممکن است در اثر عکس العمل های آلرژیک، نورهای شدید، سروصداهای بلند، فشار روحی و جسمی، تغییر در عادت خواب، کشیدن سیگار یا قرارگرفتن در معرض دود سیگار، گرسنگی، مصرف الکل، کافئین، نوسانات هورمونی ( مصرف قرص های ضدبارداری) و... ایجاد شوند.