یادداشت_روز
پایان سال
گذشت همه ی ثانیه ها، دقیقه ها و روزهایی که آرزوی آمدنش را داشتیم، روزی برای آغازش، خوشحال بودیم و حالا برای پایانش، شادیم.
انگار غم و شادی بهانه اند برای گذر زمان و ندیدن فرصت ها.
زمان برای بزرگ شدن آدمی است نه برای گذر ایام و نه برای چرخش عقربه های ساعت.
برای رشد کردن، حوادث تلخ و شیرین یکی است گاه باید در دیگ تلخی ایام جوشید تا بیرون رود هرچه خاشاک است و گاه باید در شیرینی ایام و خوشی دوران
تمرین کرد گم نشدن درمیان هیاهوی تشویق ها را.
باخت آدمی، زمانی است که هم تلخی ایام، کوچک کند او را هم شیرینی روزگار. نه نعمت ها ما را بزرگ کند و نه بلا و مصیبت ها و تنها بهره ما از این دوگونه حوادث، لبخند باشد یا اشک.
لبخند و اشک را پایانی است برای احسن الحال شدن باید در پی دریایی بی پایان بود.
شکر و سپاس، بالاتر از لبخندها و اشک هاست. برای احسن الحال شدن دلها، اول ازهمه باید راضی شد به رضای دوست و بعد شب و روز درپی رضای او بود.
یادداشت_روز ؛احمد ملاشاهی