مروری بر زندگی پدر ادبیات کودک و نوجوان ایران

به گزارش خبرگز اری صدا وسیما مرکز یزد مهدی آذر یزدی» سال ۱۳۰۱ در محله‌ خرمشاه یزد متولد شد و با انتشار بیش از ۲۰ عنوان کتاب در زمینه ادبیات کودک، پر تیراژترین نویسنده تاریخ در این حوزه از ادبیات شد.
قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» و «قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن» آثار منثور این نویسنده هستند، البته این نویسنده یزدی در کتابی با عنوان «قند و عسل» شعر سروده و در کتاب «گربه‌ی ناقلا» و  «گربه‌ی تنبل»، داستان سرایی کرده است و با همین آثار در قلب و ذهن کودکان دیروز و امروز ماندگار شده است.
این نویسنده یزدی که از خود آثار دیگری مانند «بچه‌ خوب»، «مثنوی» و «مجموعه قصه‌های ساده» را به جای گذاشته است، تا آخر عمرش تنها زندگی می‌کرد هر چند که در سال‌های پایانی عمر خود گاهی نیز از کنج اتاق کاهگلی‌ و انبوه کتاب‌هایش در کوچه پس ‌کوچه‌های محله قدیمی خرمشاه یزد دل می‌کند و نزد فرزندخوانده‌اش در کرج می‌رفت و دوباره به یزد بازمی‌گشت.
آذر یزدی پس از 50 سال زندگی در تهران با این تفکر که در محیط ساکت و آرام یزد، کارهای نیمه‌تمامش را تمام ‌کند به شهر خود برگشت و آنچه در اندیشه خود نگه داشته بود را برای کودکان به قلم تحریر درآورد.
این نویسنده یزدی اردبیات کودکان و نوجوانان هیچ‌گاه به مدرسه نرفت اما در 54 سالگی برای اولین ‌بار وقتی در مقابل یک کلاس درس ایستاد، نتوانست جلوی گریه‌اش را بگیرد. «مهدی آذریزدی» الفبا را از پدرش یاد گرفته بود، پدری که موافق رفتن او به مدرسه نبود و او را پای منبرهای مذهبی بزرگ کرد.
بزرگ‌ترین لذت زندگی پیر قصه‌گوی یزد از همان نوجوانی‌اش، کتاب خواندن بود و تنها هراسش در زندگی این بود که عمرش به پایان برسد و حسرت کتاب‌های نخوانده را با خود به ‌همراه داشته باشد. همیشه با لذت کتاب می‌خواند و می‌گفت: «سرم را که توی کتاب می‌کنم، مثل یک آدم مست، دنیا روی سرم خراب می‌شود. این تنها لذتی است که می‌شناسم.»
وی که خسته از قصه‌های تکراری شده بود، در یک کتاب‌فروشی مشغول به کار شد و  چند سال بعد، در زمان تصحیح «کلیله و دمنه»، نوشتن کتاب «قصه‌های خوب» در ذهنش جرقه می‌خورد و کار بازنویسی‌اش با استقبال مواجه می‌شود.
این نویسنده آخرین‌بار به کرج آمده بود تا نوشتن را از سر بگیرد و دو اثر دیگر از خود به چاپ برساند که راهی بیمارستان شد و در 18 تیرماه 1388 جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.