ورف چال ، رسمی تاریخی در آمل

به گزارش خبرگزاری صداوسیما ، این رسم و آیین هر سال ، اردیبهشت ، در آب اسک آمل 

برگزار می شود و روز خاطره انگیزی برای آب اسکی ها است ، خاطره ای از جنس همکاری و همیاری و تجربه یک روزه حکمرانی زنان بر روستا .

 

در این روز هیچ مردی حق ماندن در روستا را ندارد و زنان به صورت موقت زمام امور را به دست می گیرند و برنامه زن شاهی را اجرا می کنند.

آنان برای تحقق هدفشان از میان خود حاکمی بر می گزینند .

این مراسم تا نزدیک ظهر ادامه دارد و با پذیرایی میهمانان با غذاهای متنوع سنتی که بر مبنای ادای نذورات جمع آوری می شود ، پایان می یابد.

مردان در روز ورف چال به دامنه کوه دماوند در دشت لار می روند در آنجا تکه های یخ زده برف را می کنند و آن را داخل چاهی به عمق 10 و پهنای یک متر می ریزند تا پر شود  .

برگزارکنندگان این آیین معتقدند که با ریختن برف در چاه ، آب مورد نیاز مردم منطقه از جمله دامداران و رهگذران در فصل گرم سال تامین می شود.

شب قبل از مراسم ورف چال برای اهالی آب اسک شبی طولانی تر از یلداست ، مردم تا پاسی از شب همچنان در تکاپو هستند و جمعی از زنان این روستا هم چند روز مانده به مراسم ، نان محلی و شیرینی های سنتی می پزند .

اهالی روستای اسک بر اساس اعتقاد و باور قدیمی ، یک روز پیش از برگزاری مراسم ورف چال به زیارت آستانه سیدحسن ولی در روستای نیاک می روند .

گفته می شود امامزاده سیدحسن ولی از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) آغازگر این سنت بوده است.  

در روایتی آمده است آن زمان که سید حسن ولی از ورامین به نیاک لاریجان می رفت در منطقه اسک وش به افرادی برخورد که در حال کندن تعدادی چاه آب بودند.

وقتی علت را جویا شد گفتند برای تامین آب ، چند نقطه را کنده اما به آب نرسیده اند اما با هدایت او ؛ محل نشانه گذاری  ، کنده شد و آب فوران کرد. 

عصر پنجشنبه و در واپسین ساعات مانده به مراسم ورف چال ، روستای آب اسک شلوغ تر از روزهای عادی سال می شود و همه افرادی که به نوعی ارتباط فامیلی دور و نزدیک دارند به میهمانی اهالی روستا می روند.

زوج های جوانی که در این روستا به تازگی زندگی مشترکشان را آغاز کردند با پخت غذا و شیرینی مخصوص در مراسم شرکت می کنند تا همه بدانند که چه کسانی به تازگی زندگی مشترکشان را آغاز کرده اند .

آنان به همراه قوم و خویشان این غذاهای مخصوص را به عنوان کادو به خانه داماد می برند تا در کنار پذیرایی ، روز جمعه به منطقه اسک وش برده شود و پس از مراسم از مردم پذیرایی کنند.

روستای آب اسک در کیلومتر 90 جاده هراز واقع است و مسیر منتهی به اسک وش هم از شهر رینه ، آبگرم و منطقه لار در ارتفاعات قله دماوند می گذرد .

ورف چال واژه مازندرانی و به معنای چاهی است که اهالی روستای اسک هر ساله در یکی از روزهای ماه اردیبهشت حفر کرده و داخل آن را پر از برف می کنند .

این آیین سنتی و مذهبی حدود یک دهه پیش در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شد اما تداوم برگزاری آن به همراه آیین های دیگر  نیاز به همت عالی نهادهای فرهنگی دارد.