با وجود مراجعه سرمایه گذاران به کُردستـــــان، تنها تعداد معدودی از آنان در این استان ماندگار شده اند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز کُردستـــــان،
ماجرای پیگیری این سرنخ از آنجا آغاز شد که یک گروه سرمایه گذار آلمانی 6 ماه پیش
وارد کُردستان شد و در زمینه ساخت تله کابین آبیدر، با مسئولین این استان به توافق
رسید، توافقی که علاوه بر این طرح، دو کارخانه قطعات بُتنی در دیواندره و کامیاران
و نیز یک واحد دامداری 3 هزار رأسی در دیواندره را هم دربرداشت.
امّا حالا پنجره واحد سرمایه گذاری کُردستان خبر
از زمین گیرشدن این سرمایه گذار می دهد.
رامین اسدی، مشاور استاندار و مسئول پنجره واحد
سرمایه گذاری کُردستان، دلیل این امر را درخواست زمین به مساحت 10 هکتار از سوی
این گره سرمایه گذار اعلام کرد و افزود: این درخواست با قوانین ما همخوانی ندارد.
این در حالی است که سیّدمهدی فرشادان، نماینده
مردم سنندج، دیواندره و کامیاران و معرّف این سرمایه گذاران می گوید: در شورای
عالی سرمایه گذاری، واگذاری این میزان زمین به این سرمایه گذار تصویب شده است، امّا
زمینی که واگذار شده، معارض دارد.
وی افزود: نزدیک به 4 ماه است که روال بررسی این
معارض در دادگستری پیگیری می شود.
فرشادان در واکنش به اظهارات مشاور استاندار
مبنی بر ناهمخوانی درخواست این گروه، گفت: همین گروه در استان تهران، 500 هکتار
زمین دریافت کرده اند.
دیگر نماینده مردم سنندج، دیواندره و کامیاران
هم از دستهایی می گوید که نمی گذارند فضای کسب و کار در استان رونق پیدا کند.
تعبیر سیّداحسن علوی از این دستها، باندهایی است
که در مسیر قاچاق فعالیّت دارند.
وی از پیگیری جدی نهادهای امنیتی برای دستیابی
به سرنخ اصلیِ مانع تراشی سرمایه گذاری در کُردستان خبر داد.
سیّدکمال حسینی، رییس اتاق بازرگانی سنندج هم در
این باره می گوید: عدم اختیارات مُدیران دولتی در داخل استان کم است.
این در حالی است که وزیر کشور در جلسه شورای
سرمایه گذاری کُردستان که آبان ماه امسال برگزار شد، از جدّیت دولت برای کمک به اقتصاد
کشور با بهره گیری از کمکهای بخش خصوصی سخن گفت.
عبدالرّضا رحمانی فضلی با بیان اینکه سرمایه
مردم باید پای کار بیاید، به استاندار کُردستان، گفت: اگر در جایی که فکر می کنید،
اختیارات باید واگذار شود، اعلام کنید.
وی از صداوسیما هم خواست تا پای کار بیاید و
سرمایه گذار جذب کند.
در 4 سال گذشته، 17 گروه سرمایه گذار به کُردستان
مراجعه کرده اند که تنها 4 گروه در این استان ماندگار شده اند.