رمضان، کلید آزادی

بند بند وجود مافرصت رهایی می یابد، اگر قدم ات توقف کرده و ایستاده، #رمضان مسیرت را صافت تر از آن می کند که چیزی جلودار فعل رفتنت  شود.

پای رمضان بهانه نرفتن و میل کج رفتن را باهم، از تو می گیرد.

اگر قلمت بوی تقوا نمی دهد با رمضان فرصتی می یابد که جوهرش رنگ حیات  بگیرد، به قولی  مشکل گشا شود نه مشکل ساز.

اگر چشمانت می بیند و نمی بیند حقیقت را، #رمضان آبی می زند به این خفتگی تا ببینی بال زدن یک پرنده، وزش یک نسیم و پند یک دلواپس، همه انگشت اشاره ایست برای دیدن خالق این دیدنی ها

اگر سیاست، زبانت را ازگفتن حقیقت به بند کشانده، #رمضان پاگشای زبان حق گوست.محافظه کاری بجای دفاع ازحق، بدرد توشه راه نمی خورد

در بازار فرشتگان کالایی که علامت  عمار بودن داشته باشد خریدار دارد وبس.

اگر بیان ات رهاست هر لحظه یکی را می دَرَد، #رمضان این گرگ را میش تر از آن  می کند که درپی آزار دیگران باشد.

بزرگترین کار رمضان با آن خانه خدا، دل توست، دستمال برمی دارد و بند بند دلت را  خانه تکانی می کند، تبری برمی دارد و ابراهیم وار طاغوتِ وابستگی را یکی یکی می شکند.

رمضان زمان آزادی بندگان است، کسی که آزاد شده ی #رمضان نباشد در توَهم  آزادی است، اسیریست که درخواب آزادیست.

همانگونه که رنگ ها و نیرنگ های تعلقات می خواهد ما را به زور به جهنم خواری برد، #رمضان میخواهد بزور ما را به #بهشت عزت، آزادی و آزادگی ببرد.تلخ ترین تراژدی زندگی این است که با زور آن برویم وبا این نرویم  

مبادا رمضان بیاید، برود و ما را نبرد، یعنی آزاد نشویم.

یاددشت_روز  ؛ احمدملاشاهی