گرمازدگی و راه‌های مقابله با آن
با شروع تابستان و گرم شدن هوا، بروز گرمازدگی نیز افزایش پیدا می‌کند؛ بیماری که تمام گروه‌های سنی در معرض آن هستند، اما بیشتر سالمندان، کودکان، زنان باردار و بیماران قلبی و ریوی را تهدید می‌کند.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا و سیما؛ گرمازدگی بیماری است که در فصل تابستان با تأثیر گرمای هوا بر سیستم تنظیم دمای بدن و سیستم اعصاب مرکزی بروز می‌کند و علائم اولیه‌ای همچون سردرد، سرگیجه، تهوع و تشنگی به همراه دارد.
دکتر علی پیر صالحی متخصص داخلی در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما در خصوص این بیماری گفت: گرمازدگی علائمی دارد که با توجه به آن‌ها می‌توان متوجه شد که یک فرد دچار گرمازدگی شده است از جمله خستگی، غش، سردرد، رنگ پریدگی، تعریق زیاد، بالا بودن درجه حرارت بدن و تند شدن ضربان قلب که به صورت عمومی در افراد که طولانی مدت در معرض نور آفتاب و یا در فضای گرم و سر بسته که تهویه مناسبی ندارد قرار دارند بروز می‌کند.
وی با بیان اینکه در این حالت سیستم تنظیم دمای بدن نیز دچار اختلال شده و دمای بدن تا ۴۰ درجه نیز بالا می‌رود ادامه داد: افرادی که کارشان در فضای گرم است از جمله کارگران ساختمانی، ورزشکاران، معدنکاران و رانندگان بیش از افراد دیگر در معرض این بیماری‌اند.
پیر صالحی افزود: علائم ناشی از گرمازدگی به ۳ دسته تقسیم می‌شود که پس از علائم اولیه که ذکر شد فرد دچار کم آبی و از دست رفتن الکترولیت‌های بدن به ویژه سدیم می‌شود و در نهایت با گرفتگی عضلانی از جمله عضله قلب ممکن است دچار ایست قلبی نیز شود بنابراین مهار علائم گرمازدگی در سطح ۱ و ۲ بسیار حائز اهمیت است.
این متخصص داخلی ادامه داد: از دست رفتن آب بدن به کُلیه‌ها آسیب جدی می‌زند به همین علت مهمترین اقدام برای درمان فرد گرمازده تأمین مایعات بدن است که از طریق سرم‌های قندی و نمکی تأمین می‌شود.
گفتنی است، بر اساس آمار گرمازدگی عامل افزایش ۱۰ تا ۳۰ درصدی مراجعه به اورژانس‌ها در فصل تابستان است به همین علت مواجهه صحیح با این بیماری و استفاده از اقدامات به هنگام درمانی نقش بسزایی در کاهش علائم آن دارد.
دکتر خسرونیا متخصص داخلی و عضو انجمن گوارش و کبد در این باره گفت: در مواجهه با فرد گرما زده از کاهش ناگهانی دمای بدن و گذاشتن یخ بر سر و صورت بیمار خودداری شود بلکه با استفاده از دستمال مرطوب نقاط سطحی بدن از جمله کف دست و پا خنک شود و با استفاده از سرم‌های قندی و نمکی سعی در تأمین الکترولیت‌های بدن بیمار شود زیرا آب قند به تنهایی تأثیری در این زمینه ندارد.
وی افزود: جا به جا کردن بیمار گرمازده به مکانی خنک که تهویه مناسب دارد و جابجا کردن هوا برای او به همراه کاهش لباس‌های بیمار نیز تأثیر گذار است.
خسرونیا با تأکید بر اینکه اگر بیماری در مرحله «دهیدراتاز» یعنی از دست دادن آب شدید به همراه گرفتگی عضلانی شدید و یا تشنج است به سرعت بیمار به مراکز درمانی و اورژانسی رسانده شود.
آنچه مسلم است گرمازدگی بیماری شایع در فصل تابستان است، اما با اقداماتی همچون به همراه داشتن آب در بیرون از خانه، استفاده از کلاه و عینک آفتابی، پرهیز از بیرون ماندن‌های طولانی در زیر نور آفتاب، پرهیز از بردن کودکان، سالمندان و بیماران در ساعات گرم روز به بیرون از محیط خانه و استفاده از لباس‌های گشاد و نخی نقش مؤثری در پیشگیری از بروز این بیماری دارد.