یادداشت روز ؛
خودتحریمی
روزگاری قیمت گوشت در سیستان و بلوچستان آنقدر پایین بود که دیگ همه خانوارها بالای اجاق می رفت . دام اگرچه وارداتی بود اما عملا گوساله وارد می شد وبانظارت همه جانبه پرواربندی وکشتار می شد از زمانی که مرز شمال استان بسته شده است این فرصت از سفره مردم گرفته شده است .
البته بجای ورود دام ،مواد مخدر وارد می شود .راه برحلال که بسته شود ،حرام از در ودیوار می آید . قاچاقچیان با منجنیق های پیشرفته ، بسته های مواد مخدر را از دیوارمرزی پرت می کنند .
نوع کشفیات موادمخدر مرزبانی در منطقه هیرمند بیانگراین است که بابسته شدن مرز فقط نبوغ قاچاقچیان بیشتر شده است .
برخلاف آنچه ادعا می شود ،مردم از نعمت مرز محروم شده اند قیمت دام در آنسوی مرز گواه این مطلب است .
وقتی بهترین نوع گوسفند و بز درآن طرف دیوار مرز های شمالی استان ۲۰۰هزار تومان است و در زابل همان دام ۶۰۰هزار تومان است آیا معنای آن جز سختگیری در استفاده از فرصت مرز است .
حتی اگر یک روز هفته برای مردم شرایط استفاده از مرز در شمال استان فراهم می شد ،گوشت گوسفندی به ۳۵ هزارتومان نمی رسید .
برخلاف حرف ها مبنی بر بازگشایی گذرگاههای مرزی شمال استان، طبق معمول اقدام و عملی پایدار صورت نگرفته است. خالی بودن سفره مردم سیستان و بلوچستان ربطی به تحریم ها ندارد چون همواره استان ما از فرصت مرزی برخوردار بوده است .
این شرایط ، به خودتحریمی برمی گردد که اگر برداشته شود نیازی به توزیع بسته های سبد غذایی وخبری شدنش نیست .
در استان از این بی تدبیری ها متاسفانه انتقادی نمی شود و اگر انتقادی می شود برسر پست گرفتن یا نگرفتن و بر سر سهم خواهی ها می شود.
انگار خیلی وقت است بسیاری از ما در استان سوراخ دعا را گم کرده ایم و شاید هم بسته ایم ،ولی مردم آدرس آن را خوب بلدند
یادداشت_روز_احمدملاشاهی