به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صداوسيما، پایگاه اینترنتی «دیلی میل» نوشت: از دهه ۵۰ میلادی، دولت آمریکا در بحبوحه افزایش تنش‌های جنگ سرد، شروع به انجام دادن صدها آزمایش اتمی در یک مکان دورافتاده در نوادا کرد تا قابلیت‌های هسته‌ای خود را تقویت کند.
با این حال، تشعشعات هسته‌ای آزمایش‌های بی پروای قبل از سال ۱۹۶۳ پیامد‌های وخیم و ناخواسته‌ای داشته است و تحقیقات جدید فاش می‌کند این آزمایش‌ها احتمالا از آن چه که گمان می‌رفت، بسیار شدیدتر بوده است.
آزمایش‌های روی زمین در خاک آمریکا باعث شد میلیون‌ها آمریکایی در معرض مقادیر «عظیمی» آلودگی رادیواکتیو قرار گیرند؛ آلودگی که به محیط زیست و زنجیره غذایی راه پیدا کرد و به مرگ ۶۹۵ هزار نفر از سال ۱۹۵۱ تا سال ۱۹۷۳ منجر شد.
تحقیقات تکان دهنده تازه نشان می‌دهد تعداد کل تلفات اضافی «با انفجار‌های هیروشیما و ناگازاکی قابل مقایسه» است.
پس از سال ۱۹۶۳، آزمایش‌ها در آمریکا به زیرزمین انتقال یافت ولی تا آن زمان، ۱۰۰ آزمایش جوی در نوادا انجام شده بود.
در یک تحقیق تازه، کیث میرز، محقق دانشگاه آریزونا، الگو‌های سالانه تشعشعات در سطح منطقه را در سراسر آمریکا بررسی کرد و به این نتیجه رسید که به ویژه یک عامل وجود داشته است که از طریق آن، آمریکایی‌ها با این آلودگی مرگبار تماس پیدا کردند: شیر.
میرز توضیح داد: «در طول دهه ۵۰ میلادی، بیشتر شیر در منطقه‌ای که تولید می‌شد، مصرف می‌شد».
وی اعلام کرد: «از طریق این مجرا است که تشعشعات محلی وارد زنجیره غذایی محلی می‌شود».
این محقق برآورد‌ها درباره میزان آلودگی را در شیر محلی بررسی و آمار نگران کننده‌ای را درباره قرار گرفتن انسان‌ها در معرض تشعشعات، فاش کرد.
میرز متوجه شد از سال ۱۹۵۱ تا سال ۱۹۷۳، ایزوتوپ‌های آزمایش‌ها به بین ۳۹۵ هزار تا ۶۹۵ هزار مورد مرگ منجر شده است.
اثرات فقط به مناطق اطراف مکان آزمایش محدود نبوده است.
این محقق به این نتیجه رسید که آلودگی به کل کشور گسترش یافته به طوری که میزان آلودگی در برخی از نقاط حساس، بیشتر بوده است.
میرز نوشته است: «ابعاد جغرافیایی پیامد‌های مرگبار فعالیت‌ها در مکان آزمایش نوادا گسترده‌تر از آن چیزی است که تحقیقات قبلی نشان داده است».
در مجموع، میرز می‌گوید ۱۰۰ آزمایش روی زمین که در نوادا انجام شد، باعث «صدها هزار مرگ زودهنگام در آمریکا بین سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۷۲» شد.