تلاش‌هاي پرهزينه دولت کره جنوبي براي تشويق مردم به افزايش فرزندآوري در اين کشور شکست خورده است، زيرا گويي زنان شاغل در اين کشور به «اعتصاب فرزندآوري» روي آورده اند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما به نقل از شبکه تلويزيوني فرانس پرس، کشور کره جنوبي داراي يکي از پايين ترين نرخ هاي فرزندآوري در ميان تمام کشورهاي جهان است. نرخ باروري - يعني ميانگين تعداد فرزنداني که انتظار مي رود يک زن در طول عمر خود به دنيا آورد - در سال 2016 در کره جنوبي 1/17 فرزند براي هر زن بود.
اين در حالي است که پيش بيني مي شود اين نرخ در سال 2017 در کره جنوبي به 1/07 برسد، زيرا در سال گذشته ميلادي، براي نخستين بار، تعداد نوزاداني که به دنيا آمدند، به زير رقمِ 400 هزار رفت. اين در حالي است که ميانگين نرخ باروري زنان در جهان 2/4 فرزند براي هر زن است. انتظار مي رود، جمعيت کره جنوبي از سال 2050 ميلادي به بعد، شروع به کاهش کند.
اين در حالي است که تلاش‌هاي پرهزينه دولت کره جنوبي براي تشويق مردم به افزايش فرزندآوري در اين کشور تاکنون با شکست مواجه شده است.
شايد يکي از علل آن اين باشد که خانم دکتر چانگ هيون باک، وزير برابري جنسيت ها و خانواده در کابينه کره جنوبي، که قبلاً استاد تاريخ در دانشگاه سئول بود، خودش يکي از ميليون ها زن اهل کره جنوبي است که به علت تحصيلات عاليه و داشتن مشاغل مختلف از ازدواج و فرزند آوري ابا کرده اند. اکنون بسياري از اساتيد زن دانشگاه در کره جنوبي که 50 تا 60 سال سن دارند، مجردند و هرگز ازدواج نکرده و فرزند نياورده اند.
در کره جنوبي سنت ديرينه ي اين کشور بر اين اصل استوار است که نگهداري از فرزندان و انجام کارهاي خانه، از وظايف زنان است. از اينرو، اگر زني ازدواج کند، صرفنظر از ساعات کار طولاني اش در بيرون خانه و سختي شغل اش، کماکان از وي انتظار مي رود، کارهاي مربوط به نگهداري از فرزندان و خانه داري را به طور کامل انجام دهد.
کره جنوبي داراي يکي از طولاني ترين ساعات کار روزانه در ميان کشورهاي پيشرفته دنيا است. اکنون در کشور کره جنوبي زنان شاغلِ متاهل به طور ميانگين 3 ساعت در روز، مشغول کارهاي خانه و بچه داري هستند. اين در حالي است که مردان فقط 44 دقيقه در روز را به اين نوع کارها در خانه اختصاص مي دهند.
اگر زني شاغل در کره جنوبي که متاهل است، باردار شود، کارفرمايانِ وي - به جاي پرداخت هزينه هاي مربوط به مرخصي زايمان - ترجيح مي دهند آن زن را وادار به استعفا کند.
تا زماني که چنين فرهنگي در جامعه کره جنوبي حاکم باشد، بسياري از زنان شاغل و تحصيل کرده کماکان از ازدواج خودداري خواهند کرد، يا زنان متاهل شاغل در بيرونِ خانه، از فرزندآوري امتناع خواهند ورزيد. در کره جنوبي، اين حرکتِ زنان به «اعتصابِ فرزندآوري» معروف شده است.
در تبليغات پرهزينه ي چند ميليارد دلاري که دولت کره جنوبي براي افزايش نرخ رشد جمعيت در اين کشور راه انداخته است، صرفاً زنان تشويق به ازدواج و فرزندآوري مي شوند. اين در حالي است که در اينگونه تبليغات، اصولاً به مسائل فرهنگي جامعه که شامل تبعيض ميان زنان و مردان در محيط کاري و خانه است، به هيچ وجه پرداخته نمي شود. از اينرو، اين نوع تبليغاتِ دولتي، بر روند تصميم گيريِ زنان تحصيل کرده و شاغل در کره جنوبي در جهت فرزندآوري به هيچ وجه تأثيرگذار نبوده است.
زنان کره جنوبي، که ميانگين نمرات تحصيليِ شان در دبيرستان ها و دانشگاه ها از مردان اين کشور بهتر است، در محيط کار دستمزدهاي کمتري از مردان دريافت مي کنند و در ميان مديران شرکت ها نيز به مراتب تعدادشان کمتر از مردان است. در عين حال، اگر همين زنان باردار شوند، به مشاغل شان که با زحمتِ فراوان به دست آورده اند، به شدت لطمه خواهد خورد.
خانم چانگ هيون باک، وزير خانواده کره جنوبي در پايان اذعان کرد: تغيير اين ديدگاه سنتي در کره جنوبي، مبني بر اين که «نگهداري از کودکان، شغل زنان است» کاري بس دشوار خواهد بود، اما وي هشدار داد: «آينده ي کشورِ ما ممکن است به اين بستگي داشته باشد که آيا ما مي توانيم اين فرهنگ هاي اجتماعي (سنتي) را در کشورمان بشکنيم يا خير.»