آزادسازی غوطه شرقی از کنترل گروههای تروریستی، از آزادسازی رقه و موصل ارزشمندتر و به معنای از بین رفتن بزرگترین پایگاه گرووههای تکفیری در حومه دمشق ونجات پایتخت سوریه از احتمال سقوط است.
هر چند در این پیش نویس از اجرای آتش بس در سراسر سوریه سخن گفته شده است اما به نظر می رسد هدف اصلی از اعلام آتش بس در سراسر سوریه، پوشش دادن به توقف عملیات در غوطه شرقی و نجات گروههای تروریستی بوده است.
سوال اینجاست که چرا امریکا و متحدان غربی و منطقه ای اش از اینکه غوطه شرقی آزاد شود نگرانند؟ آن هم در حالیکه گروه تروریستی النصره وابسته به القاعده در فهرست گروههای تروریستی قرار دارد و دیگر گروهها نیز از منظر خط فکری و عملکرد تفاوتی با النصره ندارند.
در پاسخ این سوال به نظر می رسد به چند نکته می توان اشاره کرد نخست اینکه غوطه شرقی در حومه دمشق قرار دارد و گروههای تروریستی سالهاست که پایتخت را هدف خمپاره اندازی‌ها و موشک پراکنی‌های خود کرده اند. گروههای تروریستی در این منطقه صدها تونل حفر کرده اند که طول برخی از این تونل ها به 50 کیلومتر می رسد و همواره این تهدید وجود دارد که تروریست ها درفرصت مناسب هدف اشغال دمشق را اجرا نمایند. محله جوبر یکی از نقاط اتصال غوطه شرقی با میدان العباسین دمشق است که تروریست ها چندی پیش از طریق تونل های آن وارد دمشق شدند اما عملیات آنها با پاسخ ارتش سوریه با شکست روبروشد.
دوم اینکه غوطه شرقی محل تجمع هزاران نیروی تکفیری است و شرایط آن از برخی جهات با شرایط موصل در شمال عراق و رقه شباهت دارد از جمله اینکه می توان گفت غوطه شرقی آخرین مرکز تجمع تکفیری هاست و به لحاظ موقعیت استراتژیک این منطقه، می توان گفت آزاد سازی آن از آزاد سازی رقه و موصل مهمتر است وبه معنای دیگر خط پایان گروههای تکفیری در سوریه است. به همین دلیل امریکا تمایلی ندارد که این اتفاق بیفتد. «احمد خازم» رئیس شبکه حقوق بشر سوریه وابسته به مخالفان روز جمعه گفت که نظامیان آمریکایی در حال جمع آوری و بسیج عناصر مسلح گروه های مختلف برای بکارگیری آنها در جنگ علیه نیروهای دولتی سوریه درغوطه شرقی هستند.
وی افزود: آمریکا با بسیج افراد مسلح داعش و دیگر گروه های تروریستی در ادلب و سایر مناطق تلاش می کند آنها را به «التنف» محل استقرار پایگاه نظامی خود برای اعزام به غوطه شرقی با هدف خنثی کردن برنامه های ارتش سوریه برای پاکسازی منطقه منتقل کند.
سوم اینکه اکنون تنها نیروهای تاثیر گذار در مذاکرات همین گروههای تروریستی تکفیری هستند که امریکا و متحدانش با اتکا به آنان می توانند بر دمشق و متحدانش فشار آورده و امتیاز گیری نمایند و با نابودی این گروهها عملا امریکا ومتحدانش چیزی برای ارائه در میز مذاکرات نخواهند داشت.
اما درخصوص بهانه های به اصطلاح بشردوستانه امریکا ومتحدانش نیز اشاره به چند نکته ضروری است: نخست اینکه این گروههای تروریستی بودند که همواره با نقض آتش بس در مناطق کم تنش، دمشق را هدف حملات راکتی و خمپاراه ای قرار داده اند و به همین دلیل هم ساکنان دمشق با شکایت از این گروهها خواستار اقدام ارتش سوریه برای تامین امنیت خود شده اند.
دوم اینکه روسیه به گروههای تروریستی پیشنهاد داد بود که سلاح های خود را تحویل داده وبه مکان دیگری منتقل شوند اما این گروهها با این پیشنهاد مخالفت کردند.
سوم اینکه از گروههای تروریستی خواسته شده بود که اجازه دهند غیرنظامیان منطقه را ترک کنند اما این گروهها از آنان به عنوان سپر انسانی استفاده کردند. خبرگزاری فرانسه در این ارتباط اعلام کرد گروه های تروریستی که کنترل غوطه شرقی را در دست دارند روز جمعه مخالفت خود را با تخلیه غیر نظامیان و افراد مسلح از محل درگیری هااعلام کردند.
حال سوال از امریکا متحدانش است که اگر آنها نگران غیر نظامیان هستند پس چرا امریکا برای آزاد کردن رقه صدها بار مراکز مسکونی را بمباران کرد؟ چرا هواپیماهای بدون سرنشین این کشور روزانه بارها مناطق مرزی در پاکستان را به بهانه مبارزه با گروههای تروریستی بمباران می کنند در حالیکه در این بمبارانها این غیر نظامیان هستند که جان خود را از دست می دهند؟ چرا امریکا در مقابل اقدامات عربستان وامارات در بمباران بیمارستانها، مراکز تربیتی و امکن مسکونی و مساجد و زیر ساخت های غیر نظامی یمن به بهانه مبارزه با حوثی ها سکوت کرده است؟ امریکا ومتحدانش در برابر این دوگانگی ها چه پاسخی دارند؟
------------------------------------------