بردخون در کناره خلیج فارس خودنمایی میکند و با الهام از گذشته پرافتخارش به سوی آینده روشن در حرکت است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز بوشهر، در بزرگراه چغادک -کنگان حرکت میکنیم تا به سه راهی بردخون برسیم. پس از حرکت به سمت غرب روستای کناری دروازه ورودی بردخون را می بینیم که دارای معادن شن و ماسه و باغ های خرماست.
در غرب روستا تپههای ماسهای با درختان کهور دیده میشود. بقعه امامزاده محمد در خروجی روستا، فضای مناسبی برای اقامت مردم فراهم کرده و روزانه شاهد حضور افراد بومی و مسافرانی از مناطق دیگر هستیم.
سپس به روستای وحدت آباد میرسیم؛ روستایی که پس از سیل سال ۶۵، با مشارکت مردم چند روستای سیل زده ساخته شد و با تلاش آنان، اکنون به روستایی علمی تبدیل شده است.
در جنوب روستا تپههای ماسهای و درختان خودرو قرار دارد و شرق آن به جنگل کُنار به نام بالبالو منتهی میشود.
امامزاده پیرمراد در دل جنگل کنار قرار گرفته که به همت شورای اسلامی و دهیاری جای مناسبی برای استراحت و اسکان دارد و محلی برای حضور مردم و مسافران است.
در غرب وحدت آباد روستای آبکُش قرار دارد که نزدیک ترین مسیر برای رسیدن به امیردیوان است. این روستا از شرق به روستای وحدت آباد و از غرب به روستای مغدان می رسد و زمینهای کشاورزی آن را در بر گرفته است.
روستای آبکش قبل از این در قسمت شمال جاده بردخون کناری قرار داشته که به علت سیل، مردم به مکان کنونی نقل مکان کردهاند.
روستای مُغدان از روستاهای ریشه دار و قدیمی منطقه است که مورد توجه بزرگان بوده و حاج علی مرادی شاعر محلی سرای دشتی شعر«کلاخایاد مهدو» را درباره این روستا سروده است.
این روستا نیز در حاشیه تپههای ماسهای واقع شده و مزارع گوجه فرنگی در همسایگی آن قرار دارد.
روستای شهنیا در غرب روستای مُغدان واقع است. این روستا نیز دارای فرهنگی ریشه دار است و وجود بقعه امامزادهها، همجواری با رودخانه مُند و جنگل درختان انار شیطان مکانی مناسب برای طبیعتگردان است.
روزگاری درختان نخل آن را محاصره کرده بودند و درختان حمیدو در حاشیه روستا ثابت قدم بودند اما امروز به مرور خلوت و کم شده اند.
روستای سجادیه که نام قدیمی آن احشام کهنه بود در همسایگی شهر بردخون قراردارد و کم کم به شهر وصل می شود.
این روستای قدیمی که سادات از اهالی آن هستند روزگاری محل زندگی مردم قدیمی بردخون در زمان برداشت خرما بوده که مردم با برگ درخت خرما جاهایی برای اسکان و زندگی می ساختند و مدتی در آن زندگی میکردند.
مردم این روستا از دیرباز کشاورز بودهاند و جنگل های انبوه و فضای باطراوت و سرسبز آن موجب جذب مردم می شده است.
قلعه زندان، بوستان جنگلی، مزارع سرسبز، سدهای ذخیره آب، چاه های متعدد معروف به خنی و تپههای ماسهای اطراف آن، روستا را به محلی برای بازدید مردم تبدیل کرده است.
شهر بردخون نیز مهد عالمان و بزرگانی مانند سیدعلی رکنی حسبنی، شیخ عبدالنبی بحرانی، مفتون بردخونی، زیرودی، شیخ عبدالمهدی بحرانی، حاج ابراهیم طاهری، شیخ علی بحرانی، سیداسدالله رکنی حسبنی و سیدمحمد حسینی و سادات حسینی و رکنی حسینی بوده است.
این شهر حوزه علمیه ای داشته که محل تحصیل علما و بزرگانی از بردخون و مناطق دیگر بوده و خالوحسین بردخونی همرزم رئیسعلی دلواری از این خطه برخاسته و سردار شهید یوسف بردستانی و شهدای دیگر نیز در این دیار پرورش یافته اند.
جزایر چهارگانه تهمادو، خان،اُمُ الگُرم و نخیلو، منطقه حفاظت شده مُند با گیاهان و جانوران کمیاب، جنگل های حرا، ساحل خورخان، آبشار گزخون، خانه مفتون، بقعه امامزادهها، مقبره شیخ عبدالنبی و علمای بردخون و بقایای آثار باستانی و قدیمی در جنوب بردخون، اعنای کلاتو علفزار سورا، نخلستان های زیبا، تپه های ماسه ای و بکر از جاذبه های دیدنی این شهر است.
امروزه نیز شاهد بزرگان و علمای ارزشمندی برخاسته از بردخون در مناصب و مسؤلیت های مهم کشور هستیم و بیشتر امامان جمعه استان از این منطقه هستند.
بردخون کهنه نیز در نزدیکی دریاست و قدمت زیادی دارد؛ تعدادی از مردم این روستا خالوحسین را در مبارزه با استعمار همراهی کردهاند. در این روستا نیز بقعه امامزادگانی وجود دارد که زیارتگاه مردم است.
گمرک بردخون در سالهای دور رونقی خاص داشته و مردم این منطقه با کشورهای حاشیه خلیج فارس رفت و آمد داشته اند.
روستاهای دیگری نظیر شیبَرم، مِلسوخته، گزخون، نره کو، دروداحمد، زیدون، کالو، چاه پهن، مِلگُنزه و کمال احمدی در مسیر ساحلی بردخون واقع شده است؛ البته برخی روستاها غیرمسکونی شده و اهالی به شهرهای دیگر مهاجرت کردهاند.
جمعیت شهر بردخون ۵ هزار و ۳۲۳ نفر و جمعیت بخش بیش از ۱۲هزار نفر است.
بردخون از توابع شهرستان دیر در سال ۵۹ به بخش تبدیل شد و در سال۷۹ شهرداری در آن مستقر شد. این بخش دو دهستان بردخون و آبکش دارد.
در صورت تکمیل اسکله بردخون، توجه بیشتر به بخشهای صیادی، کشاورزی و گردشگری و فعال شدن طرح توسعه میدان گازی پارس شمالی، آیندهای درخشان در انتظار این منطقه خواهد بود و با تلاش مردان و زنان، این دیار به توسعه ای پایدار و همه جانبه دست خواهد یافت.
نامجو زحمتکش