جاکارتا، جایی که اکسیر کیمیاگری در دست برخی ستاره های ورزشی ناکارآمد شد.
بازیهای آسیایی 2018 به روزهای پایانی خود نزدیک می شود و ارزیابی آن اگرچه هنوز زود است اما در همین شرایط هم بعضی از مسئولان ورزش از نتایج به دست آمده ابراز خرسندی کردند.
با همه تعریفی های این دوره، اما کسی نپرسید ستاره هایی بودند اما کم فروغ، کسانی که روی آنها حساب مدال باز کرده بودیم اما نشد که نشد.
نجمه خدمتی، کیانوش رستمی، زهرا نعمتی، الهه احمدی، حسن تفتیان، تیراندازان با کمان و امیدهای فوتبالیست از این جمله بودند.
ما در دوره قبلی بازیهای آسیایی در جدول رده بندی مدال ها جایگاه پنجم را با 21 مدال طلا کسب کردیم در این دوره هم تا این جای کار 17 مدال طلا گرفتیم که سه چهار روزی هم این بازیها ادامه خواهد داشت.
با یک حساب سرانگشتی می شد حدس زد که با افزایش حدود 100 نفری تعداد ورزشکاران در این دوره نسبت به دوره قبل قاعدتا باید مدال های طلای بیشتری می گرفتیم حالا بد نیست مسئولان ورزش بگویند اگرچه آمار این دوره هم حاصل تلاش ورزشکاران و مجموعه فدراسیون ها است اما چرا باید خرسند بود . شاید باید مسئولان ورزش اندونزی خرسند باشندکه در دوره قبل در جدول رده بندی هفدهم بودند و الان در مقام چهارم قرار گرفتند.
یادداشت: غلامرضا منگلی