اکنون که در روزهای پایانی سال هستیم چه زیباست روایت دستانی که بلند شده اند تا در کوچه پس کوچه های زندگی دست کسی را بگیرند .
در روزهایی که طبیعت نو می شود، عده ای هستند که با عهدهایی نو سال خود را آغار می کنند.
صحبت از مردمانی است که در سختی ها و مشکلات جامعه به خوبی جشن بهاری را تا حد توان برای همگان ممکن می سازند.
کمک کردنشان طور دیگری است، با عمل نیکشان هم هوای زندگی مردم را دارند و هم موجب شادی روح نوگذشتگان خود می شوند .
آیا بهتر نیست هزینههای گزاف متوفی در روزهای سوم ، هفتم ، چهلم و سالگردو نوعید ، خرج اطعام فقرا و کمک به مستمندان شود تا کمکحال آن فردی باشد که دستش از دنیا کوتاه شده است؟!
دیار آیت الله بهاری گام هایی را برای فرهنگ سازی در تغییر رسوم غلط برداشته اند .خیرین بهاری با فرهنگ سازی مناسب هزینه های اضافی متوفیان را تبدیل به بسته های حمایتی کرده اند تا 7 سین سال 98 بتواند مرهمی باشد برای شاد کردن دلهای کسانی که دستانشان خالیست.
اکنون فرصتی تا نوروز نمانده است ، بیائیم با همت والای خود ایام زیبای نوروز را برای خانواده های نیازمند نیز خاطره انگیز و رویایی بسازیم.