گزارش رابرت مولر حتی گمانه زنی درباره موضوع استیضاح ترامپ را نیز تعدیل نکرده است.
گزارشرابرت مولر بازپرس ویژه آمریکا از تحقیقات مربوط به دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 در این کشور به این نتیجه رسید که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا مانع از اجرای تحقیقات درباره تبانی یا عدم تبانی ستاد انتخاباتی خود با روسیه نشده است.
با این حال ظاهرا گزارش رابرت مولر تاثیر چندانی بر دیدگاه طرفداران تبانی ستاد انتخاباتی ترامپ با روسیه نداشته است.
برخی کارشناسان حقوقی می گویند دادستان های این پرونده شواهد فراوانی را در تضاد با این ادعا فراهم کرده اند و قصد دارند تصمیم درباره انسداد تحقیقات را به کنگره این کشور واگذار کنند.
نمایندگان حزب دمکرات روز پنج شنبه گفتند این گزارش حاوی شواهد نگران کننده از خطاهای ترامپ است که ممکن است موجب اجرای تحقیقات توسط کنگره آمریکا شود.
برخی کارشناسان حقوقی این دیدگاه را تایید می کنند. آنها می گویند این شواهد ممکن است مبنای محکمی برای پیگیری یک پرونده با موضوع انسداد اجرای عدالت علیه ترامپ فراهم کند اما مولر در پیروی از سیاست دیرینه وزارت دادگستری آمریکا در عدم صدور کیفرخواست علیه یک رئیس جمهور مستقر در این کشور از این کار اجتناب کرد.
گزارش رابرت مولر حتی گمانه زنی درباره موضوع استیضاح ترامپ را نیز تعدیل نکرده است.
به عنوان مثل نماینده دموکرات آمریکایی بعد از مطالعه گزارش مولر خواستار استیضاح ترامپ شد.
به گزارش امروز توئیتر سی ان ان، الکسَندریا اُکاسیو-کورتز نماینده دموکرات نیویورک بعد از مطالعه گزارش مولر گفته است روند استیضاح (ترامپ) را امضاء خواهد کرد.
اما استیضاح ترامپ در شرایطی که انتخابات ریاست جمهوری این کشور تا 18 ماه دیگر سر می رسد چه سودی دارد؟
استنی هویر رئیس نمایندگان اکثریت در مجلس نمایندگان آمریکا دیروز در گفتگو با سی ان ان با اشاره به این مطلب گفت: "خیلی صریح می گویم که 18 ماه دیگر انتخاباتی هست و مردم آمریکا خودشان داوری خواهند کرد."
در عین حال به نظر میرسد در این شرایط پرونده تبانی و موضوع استیضاح برای رقبای انتخاباتی و مخالفان ترامپ کارکرد زیادی داشته باشد. مثلا، میتواند هم به عنوان یک محور تبلیغی در رقابتهای انتخاباتی آتی بر ضد ترامپ به کار آید و هم به عنوان یک اهرم فشار از افزایش خیره سری ترامپ در تصمیمگیریهای حساس جلوگیری کند.
استیضاح ترامپ نیز میتواند راهی نهایی برای راحت شدن از دست وی و سیاستها و برنامههای درد سر سازش باشد؛ آن هم زمانی که امکان موفقیت دوباره وی در کسب اکثریت آراء در انتخابات آینده وجود داشته باشد.
ممکن است موفقیت احتمالی انتخاباتی آینده وی نشانه موفقیت دولت وی تلقی شود اما در چند دهه گذشته تنها کسانی در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسیده اند که شعارها و وعدههای ساختار شکنانه داده اند و استقبال از چنین شعارهای زمانی صورت میگیرد که مطالبات انباشته شده زیاد باشد و قاطبه مردم با سرخوردگیهای سیاسی و اجتماعی روبرو شده باشند.
------------------------------------
عبدالرضا خلیلی