گزارش مکتوب؛
اینجا هنوز بوی جنگ می دهد
32 سال از جنایت جنگی رژیم بعث عراق در بمباران شیمیایی سردشت می گذرد و این درحالیست که عمق فاجعه به حدی بود که در تمام این سالها خاطرات و آسیبهای مختلف آن، لحظه ای مردمان این دیار را آسوده نگذاشته است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز آذربایجان غربی، حوالی ساعت 4 عصر بود که به یکباره خواب عصرگاهی در چشم مردمان شهر شکست، آن زمان صدای پرواز هواپیماهای جنگی بر فرازِ شهر هرچند اتفاق تازه ای نبود اما بدجوری ته دلها را خالی می کرد. ناگهان صدای چند انفجارِ مهیب همه را سراسیمه کرد و مردم از ترس بمباران هوایی به پناهگاهها رفتند، لحظاتی بعد که کمی قائله فروکش کرد، بوی بدی همه جا را فراگرفت و کم کم شایعه بمباران شیمیایی در میان مردم پیچید. حالا زیرزمین ها و پناهگاهها جای امنی برای مردم نبود چرا که ته نشین شدن هوای آلوده می توانست اثرات مخرب تری برجای بگذارد. مردم آشفته در کوچه ها و خیابانها به این سوی و آن سوی فرار می کردند، برخی در میدان اصلی تجمع کرده بودند و برخی از ترس هوای آلوده به کوهها و دشتهای اطراف شهر گریختند. درهمان لحظات اول بمباران، دهها نفر از مردم بی پناه شهر به شهادت رسیدند و این چنین بود که یکباره همه چیز رو به نابودی گذاشت.کاک محمد یکی از بازماندگان بمباران شیمیایی سردشت باعصایی در دست کشان کشان ما را به مزار شهیدان این شهر می برد، مزار چندین تن از اعضای خانواده و فامیل که در آن واقعه شهید شده اند را نشان می دهد و بابغضی در گلو یکی یکی اسم و نسبت آنها را می گوید. او از آن روز می گوید: آن روز سیاهی و بلا از در و دیوار می بارید، ولوله ای درشهر بپا شد، خیلی ها آواره شدند، برخی از مصدومان به شهرهای دیگر از جمله تبریز منتقل شدند و برخی دیگر هم بی خبر از حال عزیزانشان آواره این شهرها شدند.کاک محمد می گوید: از آن روز زندگی برایمان حرام شد، خدا لعنت کند کسی را که مردم را به این بلا گرفتار کرد.کمیسیون پزشکی جانبازان شیمیایی به زودی در سردشت تشکیل می شودرژیم بعث عراق در بمباران شیمیایی سردشت از گاز اعصاب و خردل استفاده کرد، و عوارض آن عفونت ریوی، پوستی و چشم است و اثرات آن تا آخرعمر با فرد بیمار باقی می ماند و یا این که برخی اثرات نهفته آن نیز سالها بعد آشکار می شود.
118سردشت از بین 850 شهید آن شهدای بمباران شیمیایی هستند و هزار و 500 جانباز آن از بین 2 هزارو 500 جانباز این شهر جانبازان شیمیایی محسوب می شوند.
عضو انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت می‌گوید: 400 نفر به عنوان جانباز بالای 25 درصد شناخته شده‌اند.
عثمان مزین می افزاید: طرحی را به نمایندگان مجلس ارائه کردیم که مورد حمایت40 نفر از آنها قرار گرفت و در این طرح موارد زیادی برای حمایت از مصدومان شیمیایی در نظر گرفته شده بود که در کمیسیون‌های اجتماعی، بهداشت و درمان و شورا‌ها و امور داخلی مجلس مورد بررسی و با تغییراتی در نهایت به عنوان قانون به تصویب رسید.
او تصریح می کند: براساس این قانون دولت مکلف شد در مناطقی که مورد حمله شیمیایی قرار گرفته کمیسیون‌های تعیین جانبازی تشکیل داده و همه این افراد را مورد شناسایی قرار دهد.
حجت السلام کاویانی معاون فرهنگی آموزشی بنیاد شهید می گوید: به زودی کمیسیون پزشکی در قالب یک تیم از متخصصان در سردشت تشکیل و در مدت اقامت چند روزه در این شهر آخرین وضعیت مصدومان شیمیایی برای شناسایی و تایید پرونده جانبازی بررسی خواهدشد.
تحریم دارویی ایران مغایر با قوانین بین المللی
صالحی از اعضای انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت می گوید: بیماران شیمیایی همواره باید دارو مصرف کنند و این داروها فقط اندکی از آلام آنها را تسکین می دهد تا بتوانند درد ناشی از مصدومیت را تحمل کنند.
وزیر امور خارجه کشورمان تحریم دارویی آمریکا را خلاف حقوق اصول بین الملل می داند و می گوید: تاسف بار است که اقدامات آمریکا در توسل به ابزار غیرانسانی تحریم و تروریسم موجب بروز مشکلات عدیده برای جانبازان شیمیایی در تهیه دارو و تجهیزات پزشکی شده است.
ظریف اظهار امیدواری می کند، سازمان منع سلاح‌های شیمیایی راه حل عاجل برای رفع این موانع اتخاذ کند.
معاون حقوقی و بین المللی وزیر امور خارجه می گوید: قرار موقت دیوان لاهه مبنی بر لغو تحریمهای دارویی قابل اجراست و بر اساس آن آمریکا باید بلافاصله محدودیت دارویی را لغو و ترتیبی برای تسریع در انتقالات مالی آن اتخاذ کند.
دهقان می افزاید: طبق قرارداد مودت موجود بین ایران و امریکا دارو و غذا از تحریم ها مستثنی است اما آمریکا با نادیده گرفتن این قرارداد، ورود دارو و غذا را در چهارجوب اعمال فشار حداکثری تحریم ممنوع کرده است.
او تصریح می کند: با این که هنوز این حکم اجرا نشده است اما با ادامه فشارها بعد از ارائه مستندات تاثیر تحریم دارویی بر بهداشت جامعه آمریکا مجبور به اجرا کردن آن خواهد بود.
پیگیر حقوق قربانیان سلاح‌های شیمیایی هستیم
وزیر امور خارجه می گوید: حملات شیمیایی رژم بعث عراق علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی به ویژه مردم بی دفاع شهر سردشت در دوران جنگ تحمیلی که باسکوت مجامع بین المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل متحد همراه بود، لکه سیاهی در تاریخ معاصر است.
ظریف می افزاید: تجاهل و تغافل مجامع بین المللی و دولت‌های عضو کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی در مقابل اقدامات ایذایی آمریکا موجب تاسف است و مجازات نشدن عاملان حمله شیمیایی به مردم سردشت زمینه ساز تکرار این فاجعه به دست گروه‌های افراطی در منطقه خاورمیانه شده است.
او خاطرنشان می کند: ایران با جدیت پیگیری‌های لازم را برای احقاق حقوق قربانیان سلاح‌های شیمیایی تا حصول نتیجه به عمل خواهد آورد.
مستندسازی جنایت جنگی بمباران شیمیایی سردشت
معاون حقوقی و بین المللی وزیر امورخارجه می گوید: نهادهای مدافع حقوق بشر مصلحت را به نفع قدرت فدا می کنند چرا که ظلم از بمباران شیمیایی سردشت آغاز شد و امروز تا یمن و سوریه ادامه دارد.
دهقان می افزاید: بعید نبود که اگر امروز کشور ایران قدرتمند نبود، دشمنان فاجعه سردشت را هر روز در یک نقطه از کشور تکرار کنند.
معاون حقوقی و بین المللی وزیر امور خارجه بااشاره به پیگیری موضوع مصدومان شیمیایی در سازمان ملل گفت: باید این فاجعه را از طریق ساخت فیلم، نوشتن مقاله و ثبت خاطره منعکس و مستند کنیم.
دهقان به نویسندگان و شاهدان این واقعه تاریخی تاکید می کند: هرچقدر می توانید درخصوص فاجعه بمباران شیمیایی سردشت خاطره بنویسید و از خاطره دردهایمان مستند بسازید، بدون شک روزی خواهد رسید که گوشی برای شنیدن وجود داشته باشد.
درکنار مردم سردشت هستیم
هفتم تیر سال 66 و جنایت جنگی سران رژیم بعث عراق علیه مردم بی دفاع سردشت. از آن روز 32 سال می گذرد، خاطره تلخی که مادرانِ سردشت هنوز هم جسارتِ بازگو کردن آن برای کودکانشان را ندارند. اما این سایه ها و سرفه ها همچنان برسر این شهر سنگینی می کند و گویی که هنور اینجا جنگ است.
حال باید هر آن چه که از دستمان برمی آید در سطح بین المللی برای احقاق حق مردم این شهر و در سطح ملی با فرآهم آوردن امکانات ویژه و دردسترس برای جانبازان شیمیایی کوشش کنیم تا بیش از پیش اندکی از آلام کهنه مردم سردشت بکاهیم.
نویسنده: سجاد فرجی