به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما از لندن؛ توافق جدید میان انگلیس و اتحادیه اروپا بر سر چگونگی جدایی سر انجام پس از ماه‌ها کشمکش میان انگلیس و اتحادیه اروپا به دست آمد، اما بلافاصله با موج مخالفت‌های گسترده احزاب و نمایندگان مجلس انگلیس مواجه شد.
اکنون این توافق باید علاوه بر تصویب در نشست سران ۲۷ کشور عضو اتحادیه در بروکسل در مجلس انگلیس نیز به تصویب برسد. نخست وزیر انگلیس بلافاصله پس از این توافق در جمع خبرنگاران حضور یافت و در برنامه‌ای که دوربین‌ها، آشفتگی را در آن ثبت کردند، گفت: به نظرم این توافق خوبی است هم برای اتحادیه اروپا و هم برای بریتانیا.
رئیس کمیسیون اروپا در نخستین واکنش در برابر دوربین‌ها گفت: از اینکه توافق جدیدی به دست آمد خوشحال، اما از اجرای برگزیت، ناراحت هستم.
ژان کلود یونکر که گویی از ماه‌ها نشست و گفتگو یا مقامات انگلیس بر سر برگزیت به ستوه آمده است، افزود: ما توافق کردیم؛ دیگر نباید بحث درباره تاخیر در اجرای برگزیت مطرح شود.
توافق جدید دولت انگلیس و اتحادیه اروپا بلافاصله واکنش احزاب و نمایندگان مجلس انگلیس را نیز در پی داشته است حزب برگزیت که رئیس آن، نایجل فاراژ اصلی‌ترین سیاستمدار حامی برگزیت شناخته می‌شود، با انتقاد شدید از این توافق، آن را مطلوب حامیان برگزیت ندانست. فاراژ با طرح این سوال که آیا قرار بود پس از سه و نیم سال به اینجا برسیم؟ گفت: با این توافق سال‌ها طول خواهد کشید تا به تجارت آزاد با اتحادیه اروپا دست پیدا کنیم آن هم در شرایطی که محاصره شده ایم و اختیارات همچنان از ما سلب شده است.
حزب کارگر، دومین حزب بزرگ انگلیس و اصلی‌ترین رقیب حزب حاکم و حزب ملی اسکاتلند سومین حزب بزرگ انگلیس، همچنین حزب لیبرال دموکرات، چهارمین حزب بزرگ انگلیس هم بلافاصله ضد این توافق موضع گرفتند و برخی سران این احزاب، آن را بدتر از توافق ترزا می اعلام کردند.
توافق ترزا می، نخست وزیر پیشین انگلیس با اتحادیه اروپا بر سر چگونگی جدایی سه بار و هر بار با تغییراتی در مجلس به رای گذاشته شد که هر سه بار رد شد و رای نیاورد و در نهایت نیز این ناکامی، کار ترزا می‌را به استعفا کشاند تا پس از دیوید کامرون دومین نخست وزیر قربانی برگزیت باشد.
جرمی کوربین رئیس حزب کارگر پس از اعلام این توافق گفت: این توافق خواسته های ما را برآورده نمی‌کند؛ حاکمیت ما را بر بخشی از سرزمین تضعیف می‌کند و درباره حقوق شهروندان بریتانیا هیچ تضمینی نمی‌دهد و شرایطی را به وجود می‌آورد که منابع ما را به خدمت ایالات متحده در خواهد آورد.
همه پرسی به منظور خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، موسوم به برگزیت سوم تیر ماه ۱۳۹۵ برگزار شد و مجموعا ۵۱.۹ درصد از رای دهندگان بریتانیایی، به خروج از اتحادیه اروپا و ۴۸.۱ درصد از شرکت‌کنندگان هم به باقی ماندن در این اتحادیه رای دادند.
در سه سال و نیم گذشته، اتحادیه اروپا و دولت انگلیس نتوانسته بودند بر سر شرایط خروج انگلیس از اتحادیه اروپا به توافق قابل قبولی که بتواند در مجلس انگلیس به تصویب برسد، دست یابند. توافق امروز که دو هفته مانده به پایان مهلت انگلیس برای ترک اتحادیه اروپا یعنی نهم آبان ماه به دست امده است اگر سدی در برابر ان قرار نگیرد راه را برای جدایی این کشور از اتحادیه هموار می‌کند، اگرچه شماری از احزاب سیاسی معتقدند توافق نهایی باید در همه پرسی، به رای مردم گذارده شود.
دولت انگلیس این توافق را "بزرگ و باز پس گرفتن مهار" نامید و مقامات اتحادیه اروپا نیز توافق را "منصفانه و متوازن" نامیدند، اما واکنش سران بیشتر احزاب در انگلیس نشان می‌دهد، آن را غیرقابل پذیرش می‌دانند و تهدید کردند در نشست روز شنبه آینده مجلس، به آن رای منفی خواهند داد.
حزب اتحادگرای دموکراتیک ایرلند شمالی موسوم به دی یو پی نیز که همکار دولت انگلیس است و ده نماینده در مجلس دارد، با توافق امروز مخالفت کرده است. اگرچه دولت انگلیس با شادمانی توافق امروز با اتحادیه اروپا را اعلام و از آن دفاع کرد، به عقیده شمار زیادی از سیاستمداران انگلیسی، مشکلات حزب حاکم محافظه کار در این باره پایان نیافته است. توافقی که امروز اعلام شد، باید در نشست امروز سران اتحادیه اروپا، تصویب شود و در نشست فوق العاده مجلس عوام در روز شنبه ۲۷ مهر ماه، به رای نمایندگان مردم انگلیس گذارده شود.
از سال ۱۹۳۹ میلادی، این پنجمین نشست مجلس انگلیس در روز تعطیل خواهد بود. "روز یکشنبه ۲۸ مهر ماه، سران اتحادیه اروپا درباره توافق نهایی و نیز زمان دقیق خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، تبادل نظر خواهند کرد، اما این موضوع، در گرو تصویب توافق در مجلس انگلیس در روز شنبه است. آن گاه پیش از ۹ آبان ماه، پارلمان اروپایی خواهد توانست توافق را تصویب کند که انتظار می‌رود روز دوشنبه ۲۹ مهر ماه، نشست مجلس اروپایی به این موضوع اختصاص یابد. در نهایت در ساعت ۲۳ شب نهم آبان ماه، انگلیس پس از ۵۰ سال که درخواست عضویتش در اتحادیه اروپا پذیرفته شد، به عنوان نخستین کشور عضو، از اتحادیه اروپا جدا می‌شود.