اروپا مرز‌های خود را بست

 

 

 

روند مختل شدن اقتصاد آمریکا شروع شده است
نیویورک تایمز نوشت: شیوع سریع ویروس کرونا در آمریکا به فعالیت سینماها، صنایع تفریحی و سرگرمی و دیگر فعالیت‌های اقتصادی پایان داده و باعث شده برخی کارشناسان این دوره را دوره رکود اقتصادی در این کشور بنامند.
این روزنامه در گزارشی به قلم پاتریشیا کوهن و جیم تنکرسکی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: در بعضی مکان ها، مقامات دولتی و صاحبان مشاغل خصوصی با سرعت عمل کردند. در جا‌های دیگر، تردید فلج کننده، رویکرد لجوجانه یا بی توجهی محض غالب شد. اما تا روز دوشنبه دیگر در همه جا معلوم بود که بخش عمده اقتصاد آمریکا به طور بی سابقه‌ای متوقف شده است و ماه‌ها همین گونه باقی خواهد ماند.
کالیفرنیا قاطعانه‌ترین گام‌ها را برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا برداشت. مسئولان سانفرانسیسکو و مناطق حومه آن به ساکنان گفتند در خانه هایشان بمانند و جز در موارد ضروری از خانه خارج نشوند. انتخابات مقدماتی در جرجیا، کنتاکی و لوییزیانا به تعویق افتاد.
در منطقه ساحل شرقی، فیل مورفی فرماندار نیوجرسی، منع رفت و آمد را از ساعت ۸ شب تا ۵ صبح برای جمعیت نه میلیون نفری ایالتش توصیه کرد. روز سه شنبه دستور داده شد که رستوران‌ها و کافی شاپ‌ها در نیویورک بسته شوند.
با وجود اقدامات اضطراری یکشنبه شب بانک مرکزی آمریکا برای تحریک رشد اقتصادی از طریق برنامه خرید اوراق قرضه، در بازار بورس وال استریت، رفتار دلالان و تحلیلگران به گونه‌ای بود که گویی فروپاشی اقتصادی اجتناب ناپذیر است. شاخص سهام اس اند پی دوشنبه حدود ۱۲ درصد کاهش یافت و قیمت جهانی نفت به زیر ۳۰ دلار در هر بشکه رسید، که پایین‌ترین قیمت در بیش از چهار سال اخیر است.
با توجه به سقوط شاخص سهام در بازار بورس و نگرانی در میان بسیاری از جوامع، رئیس جمهور ترامپ دوشنبه بعدازظهر دستورالعمل‌های فدرال را اعلام کرد که به گفته وی برای «بی اثر کردن بیماری در همین حالا» است. وی درباره تجمع بیش از ۱۰ نفر هشدار داد و گفت مردم از رفتن به رستوران و کافی شاپ خودداری کنند و افرادی که برایشان مقدور است، از خانه کار کنند.
هر چند، این اقدامات داوطلبانه است و ترامپ گفت اکنون درصدد قرنطینه ملی نیست,، اما ممکن است قرنطینه کردن «کانون‌های معین شیوع بیماری» را مد نظر قرر دهد.
یکی از سؤال‌های دقیقی که کاخ سفید بی پاسخ گذاشت این بود که کدام افراد و دولت‌های محلی باید قرنطینه را انجام دهند، و صاحبان مشاغل و و کارگران چگونه می‌توانند از نظر مالی دوام بیاورند، آن هم در زمانی که بخش‌های گسترده اقتصاد متوقف شده است.
گریگوری داکو، کارشناس اقتصادی آمریکا در شرکت اکسفورد اکونومیکز گفت ما این وضعیت را «رکود اقتصادی می‌نامیم. سه عنصر کاهش عمیق، فراگیر و مستمر فعالیت اقتصادی به معنای رکود اقتصادی است.»
دولت‌های سراسر جهان برای مقابله با شیوع ویروس کرونا به شدت تقلا کرده اند؛ ویروسی که تاکنون دست کم ۱۷۶ هزار و ۵۰۰ نفر را در سراسر جهان بیمار کرده و بیش از هفت هزار و ۳۵۰ نفر تلفات داده است. کانادا مرز‌های خود را به روی هر کسی که شهروند یا مقیم دائم این کشور نیست، بست و اتحادیه اروپا دستور توقف همه سفر‌های غیرضروری را داد. در فرانسه، امانوئل مکرون، رئیس جمهور همه گردهمایی‌هایی اجتماعی و خانوادگی را ممنوع کرد؛ اقدامی که موجب قرنطینه بی سابقه این کشور شده است.
حتی قبل از انتشار دستورالعمل‌های کاخ سفی در بعدازظهر دوشنبه، مناطق آموزشی، شهر‌های کوچک، محلات، شهر‌های بزرگ و ایالت‌ها به سرعت مشغول اعمال محدودیت‌ها و اجرای پیشنهاد‌ها برای جلوگیری از شیوع ویروس بودند. گروه‌های تجاری، سران محلی و ایالتی و شمار فزاینده‌ای از قانونگذاران و کارشناسان اقتصادی ملتمسانه از دولت فدرال خواستند تریلیون‌ها دلار برای پرداخت حقوق به کارگران بدهد تا در خانه بمانند و به شرکت‌هایی که با توقف فوری و ناگهانی فعالیت برای مشتریان مشکل دارند بودجه بدهد.
دولت بدون ارائه طرح روشن بری کمک مالی، ایده‌هایی برای کمک به این صنعت مطرح کرد. در حالی که گروه تجاری اصلی شرکت‌های هواپیمایی اعلام کرد شاید نیاز به کمک اقتصادی ۵۰ میلیادر دلاری به شرکت‌های هواپیمایی باشد، لاری کادلو، کارشناس اقتصادی ارشد ترامپ گفت پیش بینی نمی‌کند شرکت‌های هواپیمایی نیازی به بسته نجات اقتصادی داشته باشند. وی گفت دولت هر کاری که بتواند برای کمک به مسائل مربوط به نقدینگی انجام خواهد داد.»
کادلو دوشنبه به خبرنگاران گفت: «ما شاهد ورشکستگی شرکت‌های هواپیمایی نیستیم,، اما اگر آن‌ها دچار مشکل نقدینگی شوند، تلاش می‌کنیم به آن‌ها کمک کنیم.»
بدون تضمین‌های ملموس دولت فدرال برای کمک مالی، کارمندان و کارکنان بین ترس و نگرانی ناشی از قرار گرفتن در معرض ویروس، و تمام کردن پول لازم برای خرید مواد غذایی و پرداخت قبض برق از پای درآمده اند. همچنین مقامات دولتی مجبور به تعطیلی ناخوشایند مشاغلی شده اند که محل کسب درآمد بخش‌های گسترده جامعه شان است، و در عین حال از خود می‌پرسند که ایالت‌های همجوار چه گام‌هایی برداشته اند.
اندرو کومو، فرماندار نیویورک دوشنبه صبح با اشاره به سرخوردگی و ناامیدی مقامات و صاحبان مشاغل که خواهان دستورالعمل دولت درباره نحوه پاسخ به این بحران هستند گفت: «نمی شود که یک ایالت اقداماتی انجام دهد که متفاوت از ایالت‌های دیگر باشد.»
چه فایده‌ای دارد نیوجرسی کافی شاپ‌های خود را ببندد، وقتی که ساکنان این منطقه برای به کافی شاپ‌های نیویورک و کنتیکت می‌روند و به خانه هایشان در نیوجرسی باز می‌گردند. او گفت: «این یک بیماری همه گیر سراسری است,، اما هیچ مقررات ملی برای آن وجود ندارد.»
گاوین نیوسام، فرماندار کالیفرنیا به همه ساکنان بالای ۶۵ سال گفت در خانه بمانند، تقریباً هر گونه ملاقات در بیمارستان‌ها و خانه‌های سالمندان را ممنوع کرد و طرح‌هایی را برای خرید هتل‌ها به منظور اسکان حدود ۱۵۰ هزار بی خانمان این ایالت اعلام کرد. وی همچنین همه کافی شاپ‌ها و کلوب‌های شبانه را بست.
مدارس در ویرجینیای غربی بسته شد,، اما کافی شاپ‌ها در چارلستون، مرکز این ایالت هنوز باز است. سه عضو یک کلیسای دیگر هفته گذشته مثبت اعلام شد.
در شیکاگو، سینما‌ها باز است، هر چند که طرح‌هایی برای حفظ فاصله افراد از یکدیگر اجرا کرده و بین ردیف صندلی ها، یک در میان مانع قرار داده اند. اما مجموعه‌های بزرگ سینمایی پس از دستورالعمل کاخ سفید بسته شدند.
هر چند که بسیاری از رستوران ها، شرکت‌های هواپیمایی و مکان‌های تفریح و سرگرمی بسته شدند و بسیاری از کارکنان دفتری دوشنبه در خانه ماندند، میلیون‌ها آمریکایی هنوز سر کار می‌روند. شرکت زنجیره‌ای لوز اعلام کرد بیش از هزار و ۷۰۰ فروشگاهش همچنان باز هستند. این شرکت بیش از ۲۷۰ هزار کارمند در سراسر کشور دارد. شرکت هوم دیپات، که حدود ۴۰۰ هزار نفر در حدود دو هزار و ۲۰۰ فروشگاه در آمریکا برایش کار می‌کنند، نیز دوشنبه باز بود.
شرکت هواپیمایی مشکل دار بوئینگ به مونتاژ هواپیما در کارخانه‌های اصلی خود در اورت و چارلستون شمالی ادامه داد. شرکت اس. سی. یو پی اس، که حدود ۴۱۳ هزار کارمند در آمریکا دارد، هنوز کامیون‌هایی را برای تحویل بسته و انجام سفارشات می‌فرستاد. شرکت داروسازی مرک به تولید و توزیع دارو از تاسیسات خود در ۹ ایالت ادامه داده است.
مرکز فدرال کنترل بیماری توصیه کرد گردهمایی‌ها با حضور بیش از ۵۰ نفر نباشد,، اما رکس آرچر، رئیس اداره بهداشت شهر کانزاس گفت: «من ترجیح می‌دهم در اتاقی با ظرفیت ۵۰۰ نفر و با حضور ۶۰ نفر باشم تا اتاقی که ۵۰ نفر ظرفیت دارد و ۴۹ نفر در آن حضور دارند.»
مقامات بهداشت عمومی آمریکا به طور متفق القول بر این عقیده اند باید تا حد ممکن افراد با یکدیگر تعامل فیزیکی نداشته باشند تا بتوان سرعت شیوع ویروس را کنترل کرد و مراکز درمانی بتوانند این بحران را مدیریت کنند.
پس از آن، سؤال اصلی این است که برای مقابله با مشکلات اقتصادی گسترده و ویرانگر احتمالی ناشی از این وضعیت چه باید کرد؟
در واشنگتن، قانونگذاران مشغول بررسی یک بسته مشوق مالی هستند که می‌تواند به کارگران و شرکت‌ها برای پشت سر گذاشتن این دوره کمک کند. مجلس نمایندگان دوشنبه با ایجاد تغییرات در طرح کمک اقتصادی فراگیر خود موافقت کرد، و مصوبه آن به سنا فرستاده خواهد شد. اما معلوم نیست تصویب این طرح در سنا چقدر طول بکشد.
به علاوه شرکت‌های هواپیمایی، شرکت‌های دیگ برای گرفتن وام یا کمک‌های بلاعوض مستقیم از دولت برای پر کردن خلاء ناشی از فروش‌های از دست رفته خود تلاش می‌کنند. سرعت تلاش جمهوریخواهان سنا برای کمک مستقیم بیشتر به کارگرانی که اخراج شده اند یا ساعات کاری شان کاهش یافته است، رو به افزایش است. روز دوشنبه، میت رامنی، سناتور ایالت یوتا از دولت خواست فوراً برای هر آمریکایی یک چک هزار دلاری بکشد.
بانک مرکزی آمریکا سال گذشته اعلام کرد از هر ۱۰ آمریکایی، تقریباً چهار نفر پول نقد کافی برای تامین هزینه اضطراری ۴۰۰ دلاری مثل تعمیر غیرمنتظره خودرو یا هزینه درمانی بدون قرض گرفتن از دیگران را ندارند. این گزارش در زمانی منتشر شد که اقتصاد آمریکا بی مانع به پیش می‌رفت و آمار بیکاری هم به طور بی سابقه‌ای کاهش یافته بود.
جوزف استیگلیتز، کارشناس اقتصادی برنده جایزه نوبل صلح گفت: «مردم پس انداز ندارند و جز برای خورد و خوراک پولی ندارند. آن‌ها قادر به پرداخت اجاره خانه نخواهند بود، و صاحبخانه هم قادر به پرداخت قبوض و هزینه‌های خود نخواهند بود. کل سیستم ممکن است از هم بپاشد.»
پیامد‌های تدابیر سختگیرانه چین برای توقف شیوع ویروس – محدود کردن تردد حدود ۷۰۰ میلیون نفر در یک زمان- دوشنبه پس از آن آشکار شد که دولت آمار اقتصادی را منتشر کرد. این آمار نشان می‌دهد در ماه فوریه تولید صنعتی در این کشور به پایین‌ترین سطح در چندین دهه رسید و بیکاری هم به بالاترین سطح نسبت به هر زمان دیگر رسید.
صاحبان شرکت‌ها و مشاغل در آمریکا می‌گویند برای اینکه دوام بیاورند نیاز به کمک دولت دارند.