چین در واکنش به قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام آژانس
نباید مسئله هسته‌ای ایران به مسیر قدیمی رویارویی برگردد
نماینده چین در آژانس بین المللی انرژی اتمی: به هیچ وجه نمی‌توانیم اجازه دهیم که مسئله هسته‌ای ایران به مسیر قدیمی رویارویی برگردد.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما؛ وان کان، نماینده چین در آژانس بین المللی انرژی اتمی، قطعنامه ضدایرانی پیشنهادی تروئیکای اروپایی را به شورای حکام آژانس در ارتباط با برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) نکوهش کرد. نماینده چین در واکنش به قطعنامه ضد ایرانی بیانیه‌ای صادر کرد که به این شرح است:
خانم رئیس:
چین به گزارش مدیرکل در مورد توافق نامه پادمان‌های پیمان منع گسترش هسته‌ای (ان پی تی) با جمهوری اسلامی ایران، مطابق با GOV / ۲۰۲۰/۳۰ توجه دارد. اگرچه مسئله شرط ایران برای دسترسی، فی نفسه یک مسئله توافقنامه پادمان جامع است، اما به هر حال، این گزارش، به همراه پیش نویس قطعنامه پیشنهادی برخی کشور‌های خاص در مورد موضوع فوق الذکر، می‌تواند، در شرایط فعلی، زمینه ساز فرایندی شود، که ممکن است مسئله هسته‌ای ایران را دوباره به چهارراهی پر از بلاتکلیفی‌ها بازگرداند. با توجه به گزارش فوق الذکر، چین عمیقاً نگران تحولات (بعدی) است.
مدتی است که تنش‌های مربوط به مسئله هسته‌ای ایران دوباره رو به تشدید گذاشته است. علل اصلی این وضع، ریشه در اقدامات یک جانبه و زورگویی ایالات متحده نهفته است، همانطور که از خروج یک جانبه آمریکا از برجام و سیاست فشار حداکثری آمریکا علیه ایران مشهود است. علاوه بر این، ایالات متحده نه تنها به معافیت تحریم‌های مربوط به تمام پروژه‌های هسته‌ای مندرج در برجام پایان داد، بلکه، در تلاش برای نابودی کامل برجام، آشکارا خواستار تمدید تحریم تسلیحات متعارف علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل شد.
برخلاف این پسگرد، چین در مورد پافشاری آژانس به نتیجه گیری سریع دال بر امتناع ایران از اجازه دسترسی (به بازرسان) و بر این اساس، انتشار گزارش خود پیش از اتمام نشست فعلی شورای حکام عمیقا نگران است.
خانم رئیس:
سه واقعیت اساسی، درباره موضوعات مربوط به اجرای پادمان‌ها در ایران، باید در ذهن متبادر شود:
۱- نخست اینکه، در گزارش مدیرکل، مسئله دسترسی، ماهیت غیر فوری دارد. دبیرخانه، طبق اسناد و مدارک، پیش از نشست شورای حکام در مارس امسال، به اطلاع اعضای شورای حکام رساند که این موضوع مربوط به مدت‌های بسیار گذشته است و شامل مقادیر بسیار اندکی از آثار مواد هسته‌ای است و این موضوع به خودی خود فوریتی نداشت و خطری از حیث تکثیر اتمی به شمار نمی‌رفت.
۲- دوم اینکه، از زمان اجرای برجام در سال ۲۰۱۶ میلادی، ایران همواره همکاری بالایی با آژانس در زمینه نظارت و راستی آزمایی داشته است و در واقع این کشور میزبان بیشترین تعداد بازرسی‌های آژانس بوده است.
۳- سوم اینکه، معاون مدیرکل آژانس دو بار برای گفتگو‌های سیاسی از ایران دیدار کرده است. ایران همچنین بار‌ها و بار‌ها بر آمادگی خود برای ادامه گفتگو و همکاری با آژانس در تحقق تعهدات خود در توافقنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی و همکاری با آژانس تأکید و ایران از آژانس برای بازدید و رایزنی بیشتر دعوت کرده است.
خانم رئیس:
گزارش فوق الذکر (GOV / ۲۰۲۰/۳۰) گزارشی است که در حد و توان شخصی مدیرکل آژانس ارائه شده است و نیازی به تایید کشور‌های عضو ندارد، اما با این وجود می‌تواند مبنایی برای اقدامات بعدی شورای حکام و حتی شورای امنیت باشد. شورا. به همین دلیل، چنین گزارشی بر اساس مفاد توافقنامه پادمان جامع CSA و پروتکل الحاقی آژانس باید بی طرفانه و عینی باشد. در این خصوص، من می‌خواهم توضیحات زیر را از دبیرخانه درخواست کنم:
اولا، مبنای حقوقی خاص درخواست آژانس برای دسترسی برخلاف مقررات مربوط به توافقنامه پادمان جامع CSA و پروتکل الحاقی چیست؟ آیا این یک واقعیت انکار ناپذیر است که در مورد مشروعیت درخواست فوق از طرف آژانس، نظرات مختلفی در شورای حکام وجود دارد؟
ثانیاً، آژانس در گزارش خود، بدون راستی آزمایی، نتیجه گیری کرده است که "سه فعالیت احتمالی" در ایران وجود دارد، یعنی حفاری و ترکیب "احتمالی" اورانیوم طبیعی، فرآوری "احتمالی" و تبدیل سنگ معدن اورانیوم از جمله فلوریناسیون مربوط به چرخه سوخت هسته ای، و آزمایش "احتمالی" انفجار متعارف، از جمله در رابطه با آزمایش محافظت در آماده سازی برای استفاده از آشکارساز‌های نوترونی. آیا این استنتاج، در چنین شرایطی، نوعی رویکرد مبتنی بر پیش داوری و یا حتی پیش فرض نیست؟
ثالثاً، از سه "احتمال" فوق الذکر، فقط این مسئله مشهود است که آژانس در مورد فعالیت‌های فوق هیچ یقینی ندارد. در چنین شرایطی، به ویژه در شرایطی که ایران بار‌ها و بار‌ها عزم خود را برای ادامه همکاری با آژانس اعلام و آژانس را برای بحث و گفتگو‌های بیشتر به ایران دعوت کرده است، چرا آژانس همچنان بر نتیجه گیری دال بر ممانعت ایران از دسترسی بازرسان و ارائه عجولانه این گزارش اصرار دارد؟ آیا این حرکت به حل مشکل کمک خواهد کرد یا فقط اوضاع را بغرنج می‌کند؟
خانم رئیس:
با توجه به مطالب فوق، چین بر این عقیده است که هنوز هم می‌توان راه حلی برای مسئله دسترسی (بازرسان) در ایران پیدا کرد. در چنین شرایطی، چین نه می‌تواند، از منظر رویکرد، با گزارش مدیرکل همراهی کند، و نه می‌تواند با نتیجه گیری موجود در آن هم نظر باشد. با این حال، چین می‌تواند با هر قطعنامه‌ای که بر اساس مباحثه ارائه شود، پیش برود. برخی کشور‌های خاص، ضمن حمایت از پیش نویس قطعنامه، مخاطرات چنین اقدامی را تکذیب می‌کنند.
این سیاست قدیمی خودفریبی، کاملاً غیرمسئولانه است. چنین پیش نویس قطعنامه‌ای که به محض تصویب، می‌تواند زمینه ساز اقدامات بیشتر در شورای امنیت باشد و منجر به فسخ کامل برجام بشود، که نه تنها به ضرر توافقنامه پادمان جامع CSA و پروتکل الحاقی، بلکه کل رژیم جهانی منع گسترش سلاح‌های اتمی و پیمان منع تکثیر هسته‌ای به عنوان سنگ بنای اصلی آن است.
خانم رئیس:
چین از ایران می‌خواهد تا صمیمانه تعهدات خود را تحت توافقنامه پادمان جامع و پروتکل الحاقی عملیاتی کند، انعطاف پذیری نشان بدهد و به ارتباطات عمیق خود با آژانس در مورد موضوع دسترسی به منظور یافتن سریعترین راه حل ممکن از طریق گفتگو و همکاری ادامه دهد.
چین از آژانس می‌خواهد تا ضمن جلوگیری از سیاسی شدن این مسئله، فعالیت‌های خود را بصورت عینی، بی طرفانه و مستقل انجام دهد و براساس مقررات توافقنامه پادمان جامع و پروتکل الحاقی، فعالیت‌های نظارتی و راستی آزمایی خود را در مورد ایران انجام دهد.
چین از ایالات متحده خواسته است تا با کنار گذاشتن فشارحداکثری خود بر ایران، این سیاست اشتباه را تغییر دهد.
چین همچنین از کشور‌های ذینفع و ذیربط می‌خواهد که از اعمال فشار‌های ناخواسته بر ایران با تصویب قطعنامه‌ها خودداری کنند و دیگر آن را به رأی نگذارند.
خانم رئیس:
در این برهه حساس، حفظ برجام به حفظ چند جانبه گرایی و رژیم بین المللی منع تکثیر کمک می‌کند. همچنین به حفظ صلح و ثبات در خاورمیانه کمک می‌کند و به سود منافع اساسی همه طرفهاست.
چین از همه طرف‌های ذیربط می‌خواهد تا با رعایت مسئولیت‌های تاریخی خود و با ادامه حمایت از گفتگوی سازنده و همکاری بین آژانس و ایران، به درستی مسائل مربوط به اجرای پادمان‌ها را حل کنند. به هیچ وجه نمی‌توانیم اجازه دهیم که مسئله هسته‌ای ایران به مسیر قدیمی رویارویی برگردد.