آرتیمیا یاقوت سرخی که نقش مهمی درصنعت آبزی پروری و پرورش میگو و سایر صنایع غذایی، دارویی و آرایشی دارد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما،مرکز فارس،با گرم شدن هوا مهارلو رنگ به رخسار میگیرد و از سفید به صورتی شدن می‌نهد و همه را حیرت زده میکند.
با تغییر رنگ دریاچه مردم از گوشه و کنار برای دیدن دریاچه می‌روند غافل از اینکه این تغییر رنگ نشان از ثروتی عظیم در مهارلوست. هرچند با چشم نه، اما زیر میکروسکوپ می‌توان جلبک سبز کوچکی را که با بالا رفتن دما و غلظت نمک در آب صورتی میشود ، دید.
استاد بخش زیست شناسی دانشگاه شیراز می‌گوید: درواقع دنالیلا سالینا با وارد شدن استرس و تنش به دریاچه وقتی که مهارلو این دریاچه فصلی کم کم رو به خشک شدن می‌رود بیوکارتن تولید میکند همان ماده‌ای که گوجه را قرمز و هویج را نارنجی میکند. زمانی با بیان اینکه سالینا هم در مواد غذایی، مواد آرایشی و تهیه دارو‌ها قابل استفاده است افزود: سالینا خوراک آرتمیاست پس هرکجا که باشد سر و کله این بندپای یک سانتی متری هم پیدا میشود. آرتیمیا یاقوت سرخی که نقش مهمی درصنعت آبزی پروری و پرورش میگو و سایر صنایع غذایی، دارویی و آرایشی دارد. هرچند هر کیلو آرتمیا در صنعت آبزی پروری ۲و نیم میلیون تومان خرید و فروش میشود درایران سالانه به ۳۰ تن آرتمیا نیاز است که ۹۰ درصد آن وارداتی است. سودسرشار تولید آرتمیا باعث شده به تازگی آقای هاشمی در کرمان دست بکار تولید شود. اودر مدت سه سال و یک و نیم میلیارد تومان هزینه دریاچه مصنوعی ساخته که سالانه از هر هکتار آن سه تن آرتمیا برداشت میکند. آقای هاشمی تا کنون 10 درصد نیاز کشور را تامین و با این میزان تولید سالانه از خروج ۴ میلیون دلار ارز از کشور جلوگیری میکند. این درحالی است که در ۱۵ کیلومتری شیراز دریاچه مهارلو با ۲۴ هزار هکتار یکی از منابع غنی تولید و پرورش آرتمیا و خوراک آن جلبک دنالیلاست، اما به دلیل ورود فاضلاب به مهارلو این ثروت عظیم به باد می‌رود. تقی زاده مهندس محیط زیست و استاد دانشگاه می‌گوید: دریاچه مهارلو تنها زادگاه آرتیمیا در فارس است، آزمایش‌ها نشان میدهد به سبب ورود آرسنیک و سرب توسط فاضلاب صنعتی و کشاورزی به مهارلو آب، رسوبات و جانداران آن همگی آلوده هستند. دریاچه صورتی مهارلو در ۱۵ کیلومتری شیراز واقع شده است.