به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صدا و سیما، آقای دکتر مجتبی همتیفر در برنامه گفتگوی فرهنگی رادیو گفتگو در خصوص نحوه مواجهه با سند ۲۰۳۰ افزود: این سند عقبهای نزدیک به ۴۰ سال دارد و یونسکو در اصل همان طرحی است که سالها قبل سازمان ملل ارائه کرد و موفق نشد و بعد سند هزاره را نوشتند و پنتاگون با بهرهگیری از صدها کارشناس با ملیتهای مختلف، برای بسط و توسعه فرهنگ آمریکایی در سراسر جهان، آن را طراحی و به اوباما ارائه کرد.
این مدرس دانشگاه افزود: در سال ۲۰۱۱ میلادی، اوباما این سند را تأیید و مناسب برای اجرا در سراسر جهان دانست و بعد در سال ۲۰۱۵، سندی به عنوان عصاره معاهدات و پژوهشها وطرحهایی قبلی بعنوان «سندی جهانی» رونمایی شد و سند موسوم به ۲۰۳۰ در همان سال در مقر اروپایی یونسکو واقع در پاریس به تصویب رسید و ردگیری این فاصله به خوبی نشاندهنده عقبه طرح و نیات طراحان آن است و برای ما درسآموز است که با یک فرایند مواجه هستیم.
وی افزود: غرب در قالب همایشها و کتابها و ... به شکل تدریجی آموزههای این سند را از سالها قبل در کشورها نهادینه و در باور سیاست گذاران و استادان دانشگاه و مسؤولان ما نیز نفوذ کرده است و پیش از رونمایی نیز دورههای ترویجی آموزش این سند برگزار میشد و این نهادینه شدن باعث شده که در قدم اول در مواجهه با سند ۲۰۳۰ سمزدایی کنیم.
آقای دکتر همتیفر گفت: اگر ما این سند را یک معاهده استکباری بدانیم به مفاهیم و گزارهها و مفاد این مجموعه اسناد با حساسیت مواجه شویم و به مفاهیم اسناد بومی تکیه کنیم، گام بعدی در مواجهه با این سند است که البته با نگاه انتقادی باید اسناد بین المللی را بررسی کنیم.
پژوهشگر شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: مقابله با کلیگویی در قانونگذاری امری است که باید به آن توجه کرد در مواجهه با سند ۲۰۳۰ به نظر میرسد مسؤولان سند را کامل نخوانده و مفاد آن را جز به جز بررسی نکردهاند و یا بخشی از آن را بررسی کردند و مجلس هم باید با نگاه کارشناسی با این موارد برخورد کند.
وی ادامه داد: در این سند نقاط تمرکزی گذاشتهاند که هدفگذاری و شاخصگذاری کرده و راههای پشتیبانی را در نظر گرفته است، اما ما در کشور نتوانستهایم در حوزه تعلیم و تربیت به این شاخص گذاریها برسیم.
آقای همتیفر گفت: باید نگاه بدبینانه به اسناد بین المللی داشت، در این سند هم کشورهای توسعه یافته و هم کشورهای توسعه نیافته را وادار به اجرای آن میکنند.