به گزارش
خبرگزاری صداوسیما، محافظت از سلامت کلیه‌ها امری ضروری برای یک زندگی طولانی و سالم است. اما آیا می‌دانستید که آسیب دیدگی کلیه‌ها یکی از خطرناک‌ترین و شایع‌ترین عوارض جانبی دیابت نوع ۲ است؟
تیامین؛ ویتامینی برای محافظت از کلیههابه گزارش "ایزی هلث اپشنز"، همانند بسیاری دیگر از جنبه‌های منفی دیابت در صورت عدم درمان و رسیدگی مناسب، آسیب دیدگی کلیه‌ها به تدریج و با گذشت زمان وخیم‌تر شده و اغلب به نارسایی کلیوی منجر می‌شود که بیمار را نیازمند انجام دیالیز یا پیوند کلیه برای ادامه زندگی می‌سازد.
افزون بر مدیریت درست دیابت، به نظر می‌رسد مصرف یک ویتامین به میزان کافی برای محافظت از سلامت کلیه‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد.
ویتامینی که از کلیه‌ها محافظت می‌کند در مطالعه‌ای که توسط دانشکده پزشکی وارویک در انگلیس انجام شد، تیامین که به نام ویتامین B۱ نیز شناخته می‌شود، توانایی خود در کند کردن، حفظ و معکوس کردن آسیب کلیوی که در مراحل اولیه قرار داشت را نشان داد.
نوروپاتی دیابتی که به آسیب عصبی ناشی از قند خون بالا گفته می‌شود به دفع زیاد پروتئین آلبومین از طریق ادرار منجر می‌شود. بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که دوز‌های بالای ویتامین B۱ دریافت کرده بودند، کاهش چشمگیر و بیش از ۴۰ درصدی در دفع آلبومین را تجربه کردند. ۳۵ درصد شرکت کنندگان تا پایان مدت این مطالعه به سطوح عادی دفع آلبومین از طریق ادرار بازگشتند.
مطالعه‌ای دیگر در دانشکده پزشکی وارویک پیش از این نشان داده بود که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ با کمبود تیامین مواجه هستند که این شرایط ممکن است موجب برخی مشکلات عروقی شود.
در مطالعه‌ای دیگر شرکت کنندگان به دو دسته تقسیم شده و یک گروه روزانه ۳۰۰ میلی گرم تیامین و گروه دیگر دارونما دریافت می‌کردند. نتایج جالب توجه‌ای پس از پایان مدت سه ماهه این مطالعه حاصل شد. اختلال در عملکرد عروقی و خوانش‌های آلبومین در گروهی که ویتامین B۱ دریافت کرده بودند، به طور قابل توجهی بهبود یافتند.
مطالعاتی که توسط تیم پژوهشی دانشکده پزشکی وارویک انجام شد ممکن است به ایجاد تغییراتی در چگونگی درمان اولیه پس از تشخیص ابتلا به دیابت نوع ۲ در افراد منجر شود. بنابر گزارشی که انجمن دیابت آمریکا منتشر کرده است، دیابت تقریبا در نیمی از موارد نارسایی کلیوی که هر ساله تشخیص داده می‌شوند، نقش دارد. در واقع، دیابت به عنوان یکی از دلایل اصلی نارسایی کلیوی شناخته می‌شود.
بدن به طور کلی ویتامین B۱ را به خوبی تحمل می‌کند. دریافت سه دوز ۱۰۰ میلی گرمی ویتامین B۱ در روز روشی امن و ارزان برای محافظت از کلیه‌ها در برابر آسیب ناشی از پیش دیابت، دیابت و بیماری کلیوی محسوب می‌شود.
اگرچه امکان مصرف تیامین در قالب مکمل وجود دارد، اما منابع غذایی مختلفی نیز برای تامین نیاز روزانه این ماده مغذی وجود دارند. گزینه‌های خام محتوای ویتامین B۱ بیشتری نسبت به نمونه‌های پخته دارند، زیرا پخت می‌تواند بخشی از محتوای این ویتامین را در ماده غذایی از بین ببرد.
از منابع غذایی سرشار از ویتامین B۱ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:مخمر آبجو محصولی با بیشترین تراکم ویتامین B۱ محسوب می‌شود.
غلات و سریال‌ها که از آن جمله می‌توان به جوانه گندم، برنج و جو دوسر اشاره کرد از دیگر منابع خوب برای تیامین هستند
گوشت و ماهی که ماهی تن یکی از بهترین منابع برای تیامین است و گوشت ماکیان پس از آن قرار دارد.
میوه‌های خشک شده و مغزدانه‌ها که از آن جمله می‌توان به دانه‌های آفتابگردان، بادام زمینی، گردو، و کشمش اشاره کرد.
سبزیجات سبز که از آن جمله می‌توان به جوانه‌های بروکسل، مارچوبه، بروکلی، و نخود فرنگی اشاره کرد.
افزودن ویتامین B۱ بیشتر به رژیم غذایی روزانه می‌تواند فواید سلامت بسیاری ارائه کند اگرچه شاید کمتر نام این ماده مغذی را شنیده باشید، زیرا به اندازه ویتامین‌های C یا E محبوب نیست و همچنین برای بررسی و پژوهش به اندازه ویتامین D برای پژوهشگران جذاب نبوده است.
با این وجود، تیامین برای عملکرد درست برخی از سیستم‌های بدن ضروری است. این ماده مغذی وظایف متابولیک، مانند تبدیل کربوهیدرات‌ها به سوخت، محافظت از کلیه ها، محافظت از سیستم عصبی مرکزی و تنظیم خلق و خو را بر عهده دارد.
نادیده گرفتن اهمیت ویتامین B۱ می‌تواند خطرناک باشد و سلامت فرد را در معرض خطر قرار دهد. در همین راستا، افزودن ترکیبی از مواد غذایی و مکمل‌ها به زندگی روزانه می‌تواند به محافظت از کلیه‌ها و سلامت کلی بدن کمک کند.