به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از فرانس پرس، در پی اعلام سونامی موج جدید شروع کرونا در شهر لي یژ بلژیک، موارد ابتلا به این بیماری به شدت افزایش یافته و نگرانیها از کمبود کادر پزشکی موجب شده حتی پرستارانی که تست کرونای آنها مثبت بوده به کار خود ادامه دهند و این موضوع به شدت موجب نگرانی است.
رئیس بخشی که در آن ۱۸ بیمار کرونایی بستری هستند تاکید کرد بیم آن میرود که تدابیر برای گذراندن این موج کافی نباشد. ما شاهد آن هستیم که سونامی رسیده است. نگرانی درباره حضور بیش از دو بیمار در یک اتاق است. موقعیتی که شرایط را برای بیماران و نیز برای پرسنل درمانی دشوار میکند.
از روز دوشنبه کافهها و رستورانها در سراسر بلژیک تعطیل هستند و مقررات منع تردد از نیمه شب تا ۵ صبح برقرار شده است. این پزشک هشدار داد تدابیر اتخاذ شده در مقابل این اوضاع کاملاً نگرانکننده، به شدت ناکافی هستند و ممکن است ما به نقطه شکست جمعی برسیم. کشور بلژیک با ۱۱ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر جمعیت، بیش از ۲۵۰ هزار مورد مثبت ابتلا به کرونا و ۱۰ هزار و ۵۰۰ مورد مرگ ناشی از این بیماری را ثبت کرده است. با توجه به این آمار، بلژیک یکی از آلودهترین کشورها به کرونا در اروپا است. استان لی یژ اواسط اکتبر به کانون شیوع این بیماری تبدیل شد.
در بیمارستان لی یژ که شش بخش مخصوص بیماران کرونایی دارد شمار موارد بستری از ۹۱ نفر به ۱۵۵ نفر در یک هفته افزایش یافت.
پیش از ورود به اتاق بیمار کرونایی، یک کمک پرستار به دو ماسک، سه لباس مخصوص دو جفت دستکش و عینک، مجهز میشود. یک کمک پرستار در این مورد میگوید تمام موارد برای جابجایی بیمار، شستن و از بین بردن موارد عفونی آلوده حساب شده است. ما باید هر زمان فکر کنیم که به تمام تدابیر حواسمان هست.
برخی از نیروهای کادر درمانی در مقابل موج اول تاب نیاوردند. آنها نتوانستند به کار خود در بیمارستان باز گردند و برخی از آنها نیز کار خود را ترک کردند. هزینهها افزایش یافته و آموزش پرستاری از سه سال به ۴ سال رسیده است.
موریس افزود موارد کمبود قبلاً هم وجود داشته است، اما موضوع نگران کننده آلودگی کادر درمانی به کرونا است در حالی که باید ماههای طولانی کار کنند.
تست کرونای توماس که در بخش مراقبتهای ویژه کار میکند سه هفته پیش مثبت شد. این پرستار ۳۳ ساله گفت من انتخاب زیادی نداشتم. من علائم زیادی نیز نداشتم و به نیروی مافوق خودم این موضوع را اطلاع دادم. او به من گفت کسی را برای جایگزینی ام ندارند و باید به کار ادامه داد این تصمیم دشواری است. به پرستاران مرخصی داده نمیشود.
یک فرد دیگر نیز که از اوضاع خشمگین بود گفت کسی اوضاع را جدی نگرفته، نه سیاستمداران و نه مردم. وی خواهان قرنطینه کامل است هرچند این موضوع یک یا دو ماه طول بکشد.