رسیده ایم به هزار و صد و هشتاد و دومین سال؛ عددی که از سال‌های امامت امام عصر حضرت مهدی موعود (عج) خبر می‌دهد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ ۱۱۸۲ سال در مقیاس عمر بشر یعنی تولد‌ها و مرگ‌های بی شماری که رقم خورده و وجود مبارک امام عصر همراه و همنشین پیروانش بوده، و دعای خیر و هدایت‌های پنهانی اش پشتوانه ملت. آغاز امامت حضرت مهدی ع آغاز دوره‌ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه است. روزی که آن را در امتداد عید غدیر می‌دانند. فرصتی برای تجدید پیمان با امام عصر. کسی که همزمان با شهادت پدرشان امام حسن عسکری و از سن پنج سالگی به امامت رسیدند. ایشان تا آن زمان مخفی بودند و فقط با تعداد خاصی از یاران دیدار داشتند. چنان که در روایات آمده، کیفیت تولد حضرت امام زمان (عج) همچون تولد حضرت موسی (ع) مخفی بود تا از گزند دشمانشان محفوظ باشند. از آنجا که ولادت امام دوازدهم (عج) به صورت پنهانی انجام گرفت، بیم آن بود که شیعیان در شناخت آخرین حجت پروردگار گرفتار اشتباه و گمراهی شوند. امام حسن عسکری علیه السلام وظیفه داشت فرزند خود را به گروهی از بزرگان شیعه و افراد مورد اعتماد معرفی کند. آنان نیز خبر ولادت او را به دیگر پیروان اهل بیت علیهم السلام می‌رساندند تا ضمن معرفی آن بزرگوار، تهدیدی متوجه آخرین سفیر حق نگردد. محمد بن عثمان و چند تن دیگر از بزرگان شیعه نقل می‌کنند: چهل نفر از شیعیان نزد امام یازدهم گرد آمدیم. آن حضرت، فرزندش را به ما نشان داد و فرمود: «پس از من، این امام شما و جانشین من است. از او فرمان برید و بعد از من در دین خود پراکنده نشوید که هلاک خواهید شد و از امروز به بعد او را دیگر نخواهید دید».
احمد بن اسحاق می‌گوید: روزی نزد حضرت عسکری رفتم و پرسیدم:ای پسر رسول خدا! امام و جانشین پس از شما کیست؟ آن حضرت به درون خانه رفت و در حالی بازگشت که پسری سه ساله با صورتی همچون ماه در آغوشش داشت و فرمود: «ای احمد بن اسحاق! اگر نزد خدای متعالی و حجت‌های او گرامی نبودی، پسرم را به تو نشان نمی‌دادم. همانا او هم نام و هم کنیه رسول خدا و کسی است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند». گفتم: سرور من! آیا نشانه‌ای است که قلبم به آن آرام گردد؟ در این هنگام، کودک لب به سخن گشود و به زبان عربی روان گفت: «من بقیة اللّه در زمین هستم که از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت.ای احمد بن اسحاق! پس از اینکه با چشم خود می‌بینی در پی نشانه مباش».
میان همه بحران‌های عالم گیر، روز‌هایی شبیه به امروز یک نعمت است. نعمتی که به یادمان می‌آورد دنیا یک منجی حی و حاضر دارد که در سایه الطافش نقمت‌های روزگار از اهل زمین برداشته می‌شود. انتظار ظهور حضرت مهدی عج هم آدابی دارد. آدابی که در آن انفعال و دست روی دست گذاشتن راه ندارد. برای راه یافتن به خیل چشم انتظاران حقیقی آن حضرت گاهی یک گره گشایی کوچک هم قدم بزرگی است. نسل امروز جوانان منتظر هر کدام شیرینی این روز را به سبک خودشان به دیگران می‌چشانند. منتظران واقعی آن حضرت به انتظار نمی‌نشینند. به انتظار می‌ایستند و برای تحقق ظهور حرکت می‌کنند تا در اصلاح و تعالی خودشون و جامعه نقشی داشته باشند.