در مکتب نهج البلاغه
ما زیاران چشم یاری داشتیم
خطبه ۳۹ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۳۹ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش حکمت و ترجمه آن ضمیمه شده است.
مولا علي عليه السلام ، پس از شنیدن تهاجم یکى از افسران معاویه، نعمان بن بشیر به عین التّمر، سرزمین آباد قسمت غربى فرات و کوتاهى کوفیان در سال ۳۹ هجرى در کوفه فرمودند:
۱. نکوهش کوفیانگرفتار کسانى شده ام که، چون امر مى کنم فرمان نمى برند، و چون آن‌ها را فرا مى خوانم اجابت نمى کنند. اى مردم بى اصل و ریشه، در یارى پروردگارتان براى چه در انتظارید آیا دینى ندارید که شما را گرد آورد و یا غیرتى که شما را به خشم وا دارد
۲. علل شکست و نابودى کوفیان
در میان شما به پاخاسته فریاد مى کشم و عاجزانه از شما یارى مى خواهم، امّا به سخنان من گوش نمى سپارید، و فرمان مرا اطاعت نمى کنید، تا آن را که پیامدهاى ناگوار آشکار شد، نه با شما مى توان انتقام خونى را گرفت، و نه با کمک شما مى توان به هدف رسید. شما را به یارى برادرانتان مى خوانم، مانند شترى که از درد بنالد، ناله و فریاد سر مى دهید، و یا همانند حیوانى که پشت آن زخم باشد، حرکتى نمى کنید. تنها گروه اندکى به سوى من آمدند که آن‌ها نیز ناتوان و مضطرب بودند، «گویا آن‌ها را به سوى مرگ مى کشانند، و مرگ را با چشمانشان مى نگرند».
۳۹- و من خطبة له (علیه السلام) خطب‌ها عند علمه بغزوة النعمان بن بشیر صاحب معاویة لعین التمر، و فی‌ها یبدی عذره، و یستنهض الناس لنصرته:مُنِیتُ بِمَنْ لَا یُطِیعُ إِذَا أَمَرْتُ وَ لَا یُجِیبُ إِذَا دَعَوْتُ لَا أَبَا لَکُمْ مَا تَنْتَظِرُونَ بِنَصْرِکُمْ رَبَّکُمْ أَ مَا دِینٌ یَجْمَعُکُمْ وَ لَا حَمِیَّةَ تُحْمِشُکُمْ أَقُومُ فِیکُمْ مُسْتَصْرِخاً وَ أُنَادِیکُمْ مُتَغَوِّثاً فَلَا تَسْمَعُونَ لِی قَوْلًا وَ لَا تُطِیعُونَ لِی أَمْراً حَتَّى تَکَشَّفَ الْأُمُورُ عَنْ عَوَاقِبِ الْمَسَاءَةِ فَمَا یُدْرَکُ بِکُمْ ثَارٌ وَ لَا یُبْلَغُ بِکُمْ مَرَامٌ دَعَوْتُکُمْ إِلَى نَصْرِ إِخْوَانِکُمْ فَجَرْجَرْتُمْ جَرْجَرَةَ الْجَمَلِ الْأَسَرِّ وَ تَثَاقَلْتُمْ تَثَاقُلَ النِّضْوِ الْأَدْبَرِ ثُمَّ خَرَجَ إِلَیَّ مِنْکُمْ جُنَیْدٌ مُتَذَائِبٌ ضَعِیفٌ کَأَنَّما یُساقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَ هُمْ یَنْظُرُونَ.قال السید الشریف: أقول، قوله (علیه السلام) " متذائب " أی مضطرب من قولهم تذاءبت الریح أی اضطرب هبوب‌ها و منه سمی الذئب ذئبا لاضطراب مشیته.