به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما ؛ نماینده دائم کشورمان در دفتر سازمان ملل در ژنو؛ ضمن هشدار درباره سوءاستفاده از شورای حقوق بشر از سوی برخی کشورها که هیچ محدودیت و چهارچوبی در استفاده ابزاری از حقوق بشر ندارند، اظهار داشت: نه بانیان قطعنامه و نه حامیان آن، نمی‌توانند ادعا کنند که در پی بهبود حقوق بشر مردم ایران هستند؛ چرا که ادعای ریاکارانه آن‌ها با رفتار‌ها و اقداماتی که ضد ملت ایران انجام می‌دهند در تناقض آشکار است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما از وین؛ اسماعیل بقایی هامانه سفیر و نماینده دائم کشورمان در دفتر سازمان ملل در ژنو ضمن اشاره به سابقه اقدامات ضد بشری بانیان و حامیان این قطعنامه سیاسی؛ نسبت به خطر تضعیف اعتبار شورای حقوق بشر هشدار داد و بر ضرورت اقدام کشور‌های مسئول برای حفظ تمامیت و اعتبار شورای حقوق بشر با حمایت نکردن از پیش نویس این قطعنامه تاکید کرد.
نماینده دائم ایران با اشاره به تعیین گزارشگر ویژه برای ایران گفت: که این وضعیت از سوی تعداد محدودی از کشورها که سابقه طولانی در اقدامات ضد ایرانی دارند، به شورای حقوق بشر تحمیل شده است.
بقایی ضمن اشاره به اظهارات اخیر وزیر خارجه انگلیس که صراحتا اعلام کرده در روابط تجاری با کشورها؛ حقوق بشر برای این کشور اهمیتی ندارد، آن را مصداق عینی رویکرد ریاکارانه‌ای دانست که برخی از کشورها مانند انگلیس، آمریکا، فرانسه، بلژیک، آلمان، کانادا در سوء استفاده گسترده از حقوق بشر برای تقابل سیاسی با کشور‌های مخالف خود اتخاذ نموده اند و در عین حال مشارکت شان در کشتار مردم بی گناه یمن با ارسال اسلحه به کشور متجاوز آشکار است.
امروز کشور‌های غربی بار دیگر قطعنامه‌ای علیه ایران به شورای حقوق بشر ارایه کردند. این قطعنامه بدون هیچ تغییری؛ همان قطعنامه سال گذشته بوده و هدف آن تمدید ماموریت گزارشگر حقوق بشر است.
این قطعنامه با ۲۱ رای مثبت ۱۲ رای منفی و ۱۴ رای ممتنع اعضای شورای حقوق بشر، با وجود اینکه حمایت کمتر از نیمی از اعضای شورا را داشت، به تصویب رسید.
لازم به ذکر است که این قطعنامه با هدف تمدید ماموریت گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران از سوی کشور‌های اروپایی هر سال به شورای حقوق بشر ارایه می‌شود. طی سال‌های گذشته سوئد آن را به شورا ارایه می‌کرد که در سال جاری این مسئولیت به ایسلند واگذار شد.
ایران و تعداد زیادی از کشورها اصولا قطعنامه‌های کشوری را به رسمیت نمی‌شناسند و بر این عقیده هستند که قطعنامه‌هایی که علیه کشورها تصویب می‌شود و گزارشاتی که بدون رضایت کشور ذیربط تعیین می‌شوند نه تنها هیچ کمکی به پیشبرد حقوق بشر نمی‌کنند بلکه با ایجاد فضای تقابلی و زمینه سو استفاده سیاسی از این قطعنامه‌ها، اعتبار و جایگاه شورای حقوق بشر را نیز با مخاطره جدی مواجه می‌سازند.