دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷، هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب‌های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» توسط ناو وینسنس آمریکایی هدف قرار گرفت.
پرواز ۶۵۵ یکی از اسناد معرفی جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگ‌ترین قربانی تروریسم به دست رژیم تروریست‌پرور آمریکاست، «ناو یو اس‌اس وینسنس» کَفتار آمریکایی در آب‌های نیلگون خلیج همیشه فارس، هواپیمای مسافربری ایران را با ۲۹۰ مسافر با موشک‌های «هدایت شونده ریم -۶۶» از جنس کینه‌ورزی نسبت به ایران در آسمان این سرزمین به شهادت رساند، رونالد ریگان رئیس جمهور وقت رژیم آمریکا همانند سایر رؤسای جمهور این کشور دستشان به خون بیگاناهان در سراسر جهان آلوده است.
قبل از حادثه ایرباس ۶۵۵، حوادث تلخی مانند هدف قرار گرفتن ناوچه سهند توسط نیرو‌های نظامی تروریست آمریکایی در جریان عملیات آخوندک و ناوچه موشک‌انداز جوشن و چند شناور ایرانی دیگر توسط این رژیم خون‌خوار رخ داد.
پرواز سرخ ۶۵۵؛ سند جنایت حقوق بشر آمریکایی
تنها هدف رژیم جنایت کار آمریکا ایجاد نا امنی و گسترش این ناامنی در منطقه بوده و هست، تا بتواند معادله را نسبت به امنیت رژِیم جعلی صهیونیستی در منطقه تغییر دهد، ناو وینسنس نماد نقض حقوق بشر توسط آمریکاست، آن‌ها اعتقادی به حقوق بشر ندارند و صرفاً چهره جنایت‌کار و استکباری خود را پشت نقاب جعلی دفاع از حقوق بشر پنهان کرده‌اند.
دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ برابر با سوم ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی، هواپیمای مسافری ایرباس ایرانی که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب‌های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» توسط ناو وینسنس آمریکایی هدف قرار گرفت و ۲۹۰ نفر از مسافران و خدمه آن به شهادت رسیدند.
کاپیتان «محسن رضائیان»، خلبان پرواز ۶۵۵ هواپیمای ایرباس آ -۳۰۰، از جمله خلبانان باسابقه ایران بود، این خلبان شهید در کارنامه خدمت خود در نظام جمهوری اسلامی ایران، بیش از ۷٬۰۰۰ ساعت پرواز را در کارنامهٔ خود داشت، خلبان شهید رضائیان در خانواده‌ای متدین و انقلابی در شهرستان شمیران محله لویزان دیده به جهان گشود، این شهید والامقام خدمت به نظام را در آسمان ولایت می‌دید.
خلبان رضائیان در کارنامه سربازی خود، یک فصل خدمت در دفاع مقدس را دارد که با هواپیمای «سی- ۱۳۰» برای کمک به رزمندگان و انتقال و جابه‌جایی آن‌ها پرواز می‌کرد، خانواده از حضور وی در جبه‌ها نگران بودند، ولی شهید محسن رضائیان در پاسخ به گفته مادر بزرگوار این شهید می‌گفت: «اگر من نروم چطور به رزمنده‌ها کمک برسانیم؟».
سعید رضائیان برادر خلبان شهید محسن رضائیان قبلاً در گفت‌وگویی به دیدار با شهید صیادشیرازی در زمان شنیدن خبر شهادت محسن رضائیان در فرودگاه مهرآباد اشاره کرده بود، برادر شهید رضائیان با گذشت بیش از ۳۰ سال از این حادثه تلخ و ناگوار مزار برادر شهیدش را، خلیج فارس می‌داند.
خلبان شهید محسن رضائیان سال ۵۲ وارد دانشگاه خلبانی شد و سپس برای طی دوران تحصیل خود به آمریکا رفت و بعد از بازگشت در ایران‌ایر مشغول کار شد.
خلبان رضائیان در دوران پیروزی انقلاب اسلامی یکی از افراد مجموعه حراست از فرودگاه بود، قلب این شهید بزرگوار برای استقلال و آزادی این کشور می‌تپید، خلبان رضائیان یکی از منتقدانی بود که چرا خلبانان آمریکایی باید در ایران پرواز کنند.
دو سال پس از این حادثه تلخ در سال ۱۹۹۰ ویلیام راجرز مدال «لژیون لیاقت» را از دستان جورج هربرت واکر بوش، رئیس‌جمهور جنایت‌کار وقت آمریکا گرفت، این نشان، نشان آدم‌کشی و تروریسم بین‌الملل است که به عنوان میراثی مشترک برای رؤسای جمهور این کشور بر سینه آن‌ها زده شده است، نشان «لژون لیاقت»، نشانی از جنس خون بیگناهان است.
سعید رضائیان در گفتگو با میزان، در سالروز حادثه هواپیمای مسافربری ایرباس، با بغضی معنادار که تبلور غمی کهنه در سینه نسبت به برادر است، گفت: هنوز داغ شهادت محسن در دل ما تازگی دارد، انگار امروز خبر شهادت محسن را به ما دادند، اول تیر که می‌شود یک غم بزرگ بروی دل ما سنگینی می‌کند، مادر بیش از ۳۰ سال است که چشم به در دوخته که شاید محسن در خانه را باز کند.
برادر شهید خلبان محسن رضائیان با اشاره به اینکه خدا با پرواز ۶۵۵ پلاک، شهادت را بر گردن محسن انداخت، تصریح کرد: محسن با دعای خیر پدر و مادر عاقبت به خیر شد.
رضائیان با تأکید بر اینکه بار‌ها گفتم مزار برادرم خلیج فارس است، اضافه کرد: هر زمان که به دعوت مسئولان برای سالگرد حادثه ایرباس به خلیج فارس می‌رفتیم، ناخدا گاه چهره محسن در مقابل دیدگانم تجسم می‌شد و هنوز هم این بغض کهنه با ما همراه است.
برادر شهید خلبان محسن رضائیان تصریح کرد: محسن در جایگاه کاپیتانی هواپیمای مسافربری، پلاک بر گردن داشت، زیرا خلبان هواپیمای سی- ۱۳۰ هم بود و در بحث امداد رسانی به رزمندگان فعال بود.
رضائیان با اشاره به خاطره شیرین ملاقات کوتاه با شهید سپهبد علی صیادشیرازی، اضافه کرد: بنده زمانی که خبر سانحه هواپیمای مسافر بری را شنیدم به سرعت به فرودگاه مهرآباد رفتم تا خبری از محسن بگیرم و ببینم خلبان این پرواز بوده یا نه، در همان اوج ناراحتی و اضطراب که در فرودگاه پیگیر این حادثه بودم مهندس پرواز بنده را به شهید صیادی شیرازی معرفی کرد و گفت ایشان برادر خلبان شهید محسن رضائیان است؛ همان لحظه آرزوی مرگ کردم، زیرا مگر زندگی بدون محسن امکان دارد.
برادر شهید خلبان محسن رضائیان با بیان اینکه مادرم هنوز به آب دریا نگاه نمی‌کند، تصریح کرد: حادثه ایرباس ۶۵۵ در فصل جنایت ضد بشری رژیم آمریکا ثبت شده است و این جنایت بزرگی بود که توسط آمریکا رقم خورد و هنوز در دل ما تازگی دارد.
رضائیان با تأکید بر اینکه برادرم در آسمان به سمت شهادت اوج گرفت، اظهار کرد: هنوز کنار آمدن با این قضیه که محسن در بین ما نیست بسیار سخت است و غیر قابل باور است.