یک مددکار اجتماعی گفت: با توجه به افزایش بی شمار کودکان کار در سراسر جهان، در ایران هم به دلیل بحران‌های اقتصادی و تورم متاسفانه تعداد کودکان کار ایرانی افزایش یافته است.
وی افزود: در زمینه کودکان کار که در خیابان‌ها کار می‌کنند، بر اساس پژوهش‌های انجام شده در مرکز تحقیقات رفاه دانشگاه علوم بهزیستی تعداد کودکان کار در سال ۹۵ برابر ۴۶ درصد ایرانی و ۵۳ درصد کودکان اتباع افغانی بوده که در سال ۹۹ تعداد کودکان ایرانی ۶۲.۵ درصد و کودکان اتباع ۳۷.۵ درصد شده است.
این مددکار اجتماعی ادامه داد: طرح حمایتی آموزشی، توانمندسازی کودک و خانواده سازمان بهزیستی جزو طرح‌های خوب، کارآمد و موفق است که به دلیل مشارکت نهاد‌های مدنی و دولت شکل گرفته و به شکل اصولی پیش می‌رود و مددکاران طی یک دوره ۵ ساله طرح توانمندسازی را انجام می‌دهند.
وی افزود: بیشترین نقد ما به طرح جمع آوری کودکان کار بهزیستی که با همکاری شهرداری انجام می‌شود، است چرا که این طرح رویکرد ضربتی دارد و در این طرح کودکان را دستگیر و به مراکز نگهداری که با توجه به شرایط کرونا اغلب مراکز بسته‌ای هم هستند منتقل و ۲۱ روز در آنجا نگهداری می‌کنند.
پیر خندان با تاکید بر ضرورت داشتن رویکرد کودک محور در سیاستگذاری‌های کلان گفت: قوانین زیادی در بخش داخلی و بین المللی برای مقابله با کار کودکان وجود دارد که نیازمند ضمانت اجرایی است.