پرفسور پرویز کردوانی، دارنده نشان درجه یک دانش و چهره ماندگار که به "پدر علم کویرشناسی ایران" شهرت داشت، در سن ۹۰ سالگی دارفانی را وداع گفت.
وی پس از اخذ مدرک دیپلم از مدرسه رازی (فرانسوی) در تهران برای ادامه تحصیل در رشته عمران کویر به آلمان عزیمت کرد و در سال ۱۳۴۵ موفق به اخذ مدرک دکترا با بالاترین امتیاز شد.
او پس از بازگشت از آلمان در دانشکده کشاورزی ارومیه به فعالیت پرداخت و سپس به دانشگاه تهران رفت و از سال ۱۳۴۸ در این دانشگاه مشغول تدریس شد.
وی مدیرکلی دفتر مطالعات آموزشی دانشگاه تهران را در بین سالهای ۱۳۴۸تا ۱۳۵۴ برعهده داشت و بنیانگذار و رییس مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی ایران (۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸) بود.
زنده یاد پرویز کردوانی مطالعات میدانی فراوانی در مناطق کویری و بیابانی ایران از خود به جای گذاشت و خدمات او نقش مهمی در پیشبرد علم کویر شناسی و مقابله با خشکسالی داشت.
وی استاد نمونه دانشگاه تهران بود و جایزه مهرگان علم به خاطر تالیف بهترین کتاب سال در زمینه محیط زیست را کسب کرد
عضویت در بنیاد مطالعات آسیای شبکه آب خاورمیانه، عضو هیات امنای صلح سبز، رئیس کمیته بیابانزدایی انجمن متخصصان محیط زیست ایران و بیش از ۲۰ کتاب دانشگاهی و دهها مقاله علمی به زبانهای فارسی، انگلیسی و آلمانی ثمرات فعالیت های وی بود.
علاوه بر سخنرانیهای متعدد در جوامع علمی بین المللی، بارها از تلاشهای این چهره ماندگار در ایران و دیگر کشورها تجلیل به عمل آمد و مجسمه ایشان در زادگاهش گرمسار و تفرجگاهی به نام پرویز کردوانی در جاده گرمسار، تجلیلی به پاس یک عمر تلاش بی دریغ پدر علم کویر شناسی ایران است.
اما افسوس. که این کشورا را به بیابانی.خشک.و ساختمانهای. بر افراشته . مبدل ساختند.
و تمام آبهای زیر زمینی را خشک و جنگلها. و باغات. را از میان بردند
و مردم را. به یک. مصرف کننده. . مبدل ساختند
که. امروز. ایران. جزو مناطق. گرم و خشک است.
که رودخانه هایش بی آب. جنگلهایش. در حال از میان رفتن.
و بیابانهایش. کویری و سوزان. و بلا استفاده است
و حتی انرژی مورد نیاز کشور را. از. بیابانها. . تامین نمی کنند.
و مدام. دم از ما نمی توانیم می زنند.....
و روستاهایشان. را به. کوره. راهی. مبدل
ساختند
که به زودی. به شهرها خواهند پیوست
امروز. روستاها. باید. قطب تولید و صنعت کشور باشند
بدون آنکه نیازی به. ورود. شهرها باشد
و شهرها. باید. از. آلایندگیها. و. ازدحام جمعیت. دوری کنند
و. مردم شهر و روستا باید از هم تفکیک شوند
و هیچ روستایی. اجازه. زندگی در شهرها را ندارد
و هیچ شهری. اجازه زندگی در روستا را ندارد.
زیرا. اگر توءمان. با هم. . باشند. هرگز کشور به بهره وری لازم نخواهد رسید
و فقط. به زمینهای کشاورزی باغات. و جنگلها. آسیب خواهد رسید
و آبهای زیر زمینی خشک. و بیابانها افزایش خواهند یافت
و مردم. مدام. در مسیر شهر و روستا برای زندگی خود در تردد هستند.
و با. زندگی شهر نشینی.
روستاها نیز. ماهیت. روستایی. خود را از دست خواهند داد
و. به شهرها. خواهند پیوست
.
امام حسین علیه السلام شفیعش باشه
کاش چند سال دیگه می ماند در این دولت جدید شاید کاری برای گردوخاک می شد.