ابتلا به افسردگی با زیاد نشستن
پژوهشها نشان میدهد که زیاد نشستن و کم تحرکی با ابتلا به افسردگی، مرتبط است.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، از آنجا که مردم به دستور در خانه ماندن، پایبند بودند و در ابتدای همهگیری کووید-۱۹ خود را قرنطینه کردند، رفت و آمدهای روزانه به رفت و آمد بین اتاق خواب و اتاق نشیمن (هال) تبدیل شد.
بسیاری از مردم، ناگهان در هنگام شروع همهگیری، بیتحرکتر شدند. تحقیقات منتشر شده، نشان میدهند افرادی که مدت زمان بیشتری به نشستن ادامه میدهند، احتمالا علائم افسردگی بیشتری دارند. بررسی دقیقتر درباره این ارتباط میتواند در کمک به افراد در بهبود سلامت روان خود نقش داشته باشد.
جاکوب مایر، استادیار حرکتشناسی در دانشگاه ایالتی آیووا و نویسنده اصلی مقاله، گفت: نشستن، کاری است که همیشه بدون فکر کردن به آن، انجام میدهیم.
مایر و گروه او به عنوان مدیر آزمایشگاه رفاه و ورزش در ISU به چگونگی ارتباط فعالیت بدنی و رفتارهای کم تحرک با سلامت روان و این که چگونه تغییرات در آنها بر نحوه تفکر، احساس و درک مردم از جهان تأثیر میگذارد، نگاه میکنند.
او اظهار داشت: در مارس ۲۰۲۰، ما میدانستیم که کووید قرار است بر رفتار ما و کارهایی که میتوانیم انجام دهیم، به روشهای عجیب و غریب که نمیتوانستیم پیشبینی کنیم، تأثیر میگذارد.
مایر و گروهی از محققان، برای دریافت تصویر فوری از این تغییر، پاسخهای نظرسنجی را از بیش از ۳۰۰۰ شرکت کننده در مطالعه ۵۰ ایالت و ناحیه کلمبیا دریافت کردند. شرکتکنندگان، خود گزارش دادند که چقدر زمان صرف انجام فعالیتهایی مانند نشستن، تماشای صفحه نمایش و ورزش کردهاند و این رفتارها در مقایسه با زمانهای قبل از همهگیری چگونه است.
با استفاده از مقیاسهای بالینی استاندارد، آنها همچنین تغییراتی در بهزیستی روانی خود نشان دادند. (مانند افسردگی، اضطراب، احساس استرس (دلهره) و تنهایی)
مایر، گفت: ما میدانیم زمانی که فعالیت بدنی افراد تغییر میکند، بهطور کلی به سلامت روان آنها مربوط میشود، اما قبلا چنین دادههایی از جمعیت زیاد در پاسخ به یک تغییر ناگهانی را ندیدهایم.
دادههای نظرسنجی نشان دادند شرکتکنندگانی که دستور فعالیت بدنی در آمریکا (یعنی ۲.۵ تا ۵ ساعت فعالیت بدنی متوسط تا شدید در هر هفته) را قبل از همهگیری رعایت میکردند، مدت کوتاهی پس از محدودیتهای مرتبط با کووید-۱۹، به طور متوسط ۳۲ ٪ فعالیت بدنی خود را کاهش دادند. وارد عمل شد.
همان شرکتکنندگان گزارش کردند که احساس افسردگی، اضطراب و تنهایی بیشتری داشتند. مایر و همکاران او، یافتههای خود را سال گذشته در مجله بینالمللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی، منتشر کردند.
مایر، اظهار داشت: در مطالعه دوم، ما دریافتیم بهطور متوسط، مردم شاهد بهبود سلامت روان خود در طول دوره هشت هفتهای بودند. مردم، خود را با زندگی در این بیماری همهگیر سازگار کردند؛ اما برای افرادی که زمان نشستن آنها زیاد بود، علائم افسردگی بهطور متوسط، مانند سایر افراد بهبود پیدا نکرد.
او تأکید کرد که یافتن یک ارتباط بین نشستن و سلامت روان، با گفتن این که نشستن بیشتر باعث افسردگی میشود، یکسان نیست.
مایر، گفت که ممکن است افراد افسردهتر، بیشتر مینشستند یا افرادی که بیشتر مینشستند، افسردهتر شدند یا ممکن است عامل دیگری وجود داشته باشد که محققان، آن را شناسایی نکرده باشند.
او اظهار داشت: مطمئنا این موضوع، ارزش بررسی بیشتری دارد. من فکر میکنم آگاهی از برخی تغییرات ظریف که در طول همهگیری ایجاد کردهایم و این که چگونه ممکن است مفید یا مضر باشند، بسیار مهم است، زیرا ما به آن سوی زندگی تحت تأثیر همهگیری، نگاه میکنیم.
مایر، افزود: آغاز و ترک یک عادت، بسیار دشوار است، حتی زمانی که شخص بخواهد رفتار خود را تغییر دهد.
او امیدوار است افراد بیشتری متوجه شوند که حتی کمی حرکت میتواند خلق و خو و سلامت روانی آنها را بهبود بخشد و سعی کنند راههایی برای ایجاد آن در زندگی خود بیابند.
مایر به افراد توصیه میکند که هنگام نشستن طولانی مدت، استراحت کنند.
افرادی که در خانه کار میکنند، میتوانند قبل و پس از روز کاری، قدم بزنند تا رفت و آمدهای قبل از همهگیری را تقلید کنند. این میتواند از نظر جسمی و ذهنی برای افراد، مفید باشد و به آنها کمک کند.