عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله گفت: حدود ۱۰ درصد از تغییر شکل در پوسته زمین در فلات ایران که فرایندی دائمی است به شکل لرزهای خود را نشان میدهد.
وی افزود : ساختارهای زمین، در برخی نقاط که گسلهای فعال وجود دارد، با حرکت نکردن و یا سکون مقطعی یا طولانی مدت مواجهند. سکون این ورقهها بر اثر فشارهای مداوم درونی، به پایان میرسد در نتیجه زلزله رخ میدهد؛
بهطور مثال گسل شمال تبریز از سال ۱۷۸۰ میلادی سکون داشته و حرکت مهمی انجام نداده است این به آن معنا نیست که آنجا دیگر لرزه خیز نیست. نه سکون گسلها بهمعنای اتمام زمینلرزه است و نه پرزلزله بودن بهمعنای شروع فوری فعالیت گسل برای رخداد یک زلزله شدید است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله گفت: هر آنچه در روزهای اخیر از نظر زلزله های کوچک رخ میدهد اتفاقی طبیعی است. و مهمترین نشانه بر اینکه گسل های آن ناحیه فعالند.
با توجه به سابقه زلزلههای بزرگ در ایران، به طور متوسط در هر دهه، حدود دو زلزله با بزرگای بالای هفت در فلات ایران رخ میدهد و این موضوع بحثی آماری است.
زارع افزود: وقوع زلزلههای بالای هفت ریشتری پدیده طبیعی است. فقط باید امیدوار باشیم که کانون زلزله در منطقه شهری رخ ندهد. این زلزلههای کوچک دست کم میتوانند هشداردهنده باشند.زلزلهای که نزدیک شهر رخ میدهد بیشتر مردم را وحشت زده میکند. مثل زلزله های کوچک دیروز 3 بهمن در تبریز یا زلزله شامگاه امروز روی گسل مشا، در شمال شرق تهران.
حال آیا زلزلههای با بزرگای چهار و پنج ریشتری از وقوع زلزلههای بزرگ جلوگیری میکند، در پاسخ باید گفت چنین نیست، شاید این زلزلهها مانند کبریت دم در انبار باروت باشد و محرک رخدادهای بزرگتر باشد.
وی گفت: با اطلاعات کمی که ما در مورد لایههای زیر زمین داریم نمیتوان در مورد زمان دقیق از رخداد زلزله شدید بعدی اظهار نظر نزدیک به صحت و با دقت بالا انجام داد. کار منطقی آن است که این زلزله های کوچک را نشانه فعال بودن همان منطقه در نظر بگیریم و بر اساس درک فعال بودن هر منطقه در مورد افزایش سطح آمادگی در آن ناحیه برای سناریوی زلزله شدید احتمالی بعدی تلاش کنیم.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله افزود: زلزله های کوچک باید دقیقتر پایش و بررسی شوند، تا تغییر احتمال زلزله شدید بعدی تحلیل شود و این کاری است که ما مشغول در حال انجامش هستیم.