رئیس موسسه پایش علوم و فناوری اعلام کرد: بررسی رتبه جهانی ایران در ۱۰ سال گذشته نشان می‌دهد که کشور در سال ۲۰۱۱ در جایگاه ۲۲ بود که به تدریج بهبود یافته است به طوری که در سال ۲۰۲۰ با ۶ پله صعود به جایگاه ۱۶ ارتقا یافته است.
وی در ادامه گفت: تحقیقات و پژوهش‌های انجام شده محققان ایرانی در سال ۲۰۲۰ کیفی‌تر شده است. همچنین فعالیت‌های پژوهشی حاصل از مشارکت بین المللی ایران در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۷.۴% بود که در سال ۲۰۲۰ به ۳۰.۷% افزایش یافته است. سهم مقالات یک درصد برتر پراستناد ایران در سال ۲۰۱۹ به میزان ۱.۲% بود که در سال ۲۰۲۰ به ۱.۳% رسیده است. این گروه از مقالات بیشترین تعداد استناد‌ها در دنیای علم را کسب می‌کنند. همچنین سهم مقالات ایران از نشریات چارک اول در سال ۲۰۱۹ برابر با ۳۸.۷ درصد بود که در سال ۲۰۲۰ به میزان ۴۱.۸ درصد رسید.
رییس ISC گفت: هر چند هنوز اطلاعات ۲۰۲۱ در پایگاه‌های استنادی در حال تکمیل است با این حال ایران در سال ۲۰۲۱ تعداد ۷۷۱۷۷ مورد رسیده است. این رقم در سال ۲۰۲۰ برابر با ۷۱۹۷۱ مدرک بود و در سال ۲۰۱۹ برابر با ۶۴۹۸۸ مدرک بود. بر این اساس میزان رشد علمی کشور در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال ۲۰۱۹ حدود ۱۰.۷% است.
آقای دهقانی افزود: در میان ۲۰ کشور برتر دنیا، ترکیه از لحاظ میزان رشد تعداد مدارک در اسکوپوس در جایگاه نخست قرار دارد. از این کشور در سال ۲۰۲۰ تعداد ۵۶۶۴۲ و در سال ۲۰۱۹ تعداد ۵۰۷۲۵ مدرک در مجلات پایگاه استنادی اسکوپوس نمایه شده است. بنابراین، رشد این کشور ۱۱.۷% است. ایتالیا، چین، اسپانیا و برزیل کشورهای دیگری هستند که در سال ۲۰۲۰ در رده‌های بعدی از لحاظ رشد کمیت علم قرار می‌گیرند. این کشور‌ها به ترتیب حدود %۱۱.۴، %۱۰.۲، %۱۰ و ۷.۵% رشد علمی داشته اند.
رییس ISC در ادامه گفت: متوسط استناد نرمال شده مقالات ایران در اسکوپوس در سال ۲۰۲۰ هم اکنون ۱.۱۴ است. این بدان معنی است که مقالات ایران ۱۴% بیش از متوسط بین المللی استناد دریافت می‌کنند. استناد‌ها به صورت مرتب در حال تغییر هستند. بنابراین، این شاخص نیز به صورت مرتب در حال تغییر است.
وی افزود: هم اکنون میزان شاخص متوسط استناد نرمال شده برای مقالات ایران در سال ۲۰۱۹ در اسکوپوس ۱.۰۸ است، این بدان معنی است که مقالات ایران درسال ۲۰۱۹ حدود ۰.۰۸% بیش از متوسط بین المللی استناد دریافت کرده اند؛ بنابراین در سال ۲۰۲۰ مقالات ایران ۰.۰۶% بیش از سال ۲۰۱۹ استناد دریافت کرده اند. اگر این مقدار را به تعداد استناد‌ها تبدیل کنیم می‌بینیم که میزان استناد‌های سال ۲۰۲۰ کمتر از سال ۲۰۱۹ است، اما در شاخص متوسط استناد نرمال شده که در اسکوپوس با عنوان Field weighted citation impact معرفی شده است تعداد استناد‌ها بر حسب رشته و سال انتشار مقاله نرمال سازی می‌شود.
آقای دهقانی گفت: مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد با مقالات ۲۰۱۹ و مقاله‌ای که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد با مقالات سال ۲۰۲۰ مقایسه می‌شود. بعبارت دیگر مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۹ منتشر شده فرصت بیشتری برای دریافت استناد داشته تا مقاله‌ای که در سال ۲۰۲۰ منتشر شده است.
مرجعیت علمی اولین بند از سند سیاست‌های علم و فناوری ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری را تشکیل می‌دهد و تقویت آن با هدف توسعه قلمرو‌های علم کشور از اهمیت برخوردار است. به هرحال رشد ایران و همچنین رتبه استنادی کشور نشان می‌دهد که تلاش روز افزون در جهت کسب مرجعیت در حال رشد است.
آقای دهقانی گفت: یکی از شاخص‌های رشد مشارکت علمی در سطح بین المللی انجام تحقیقات مشترک بین دو یا چند کشور است که در نهایت از طریق مقالات با توجه به وابستگی سازمانی ذکر شده بر روی آن‌ها قابل شمارش است. جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۲۰ بیش از یک سوم مقالاتش در اسکوپوس با مشارکت بین المللی به رشته تحریر درآمده است که این رقم حدود ۳۰.۷% است.
وی ادامه داد: در سال ۲۰۱۹ میزان مقالات با مشارکت بین الملل ایران به ۲۷.۴% رسید، بنابراین در مقایسه با سال ۲۰۱۹ پژوهشگران ایران حدود ۳.۳% به مشارکت‌های بین المللی شان اضافه شده است. باید در نظر داشت که در سال ۲۰۲۰ مقالات بیشتری در سطح بین المللی از پژوهشگران ایرانی منتشر شده است، ولی با این حال میزان مشارکت‌های بین المللی افزایش یافته است.
دهقانی ادامه داد: سهم مقالات ایران از مقالات یک درصد برتر پراستناد در اسکوپوس در سال ۲۰۲۰ به ۱.۳% رسیده است که در سال ۲۰۱۹ این رقم ۱.۲% بود؛ بنابراین تعداد مقالات یک درصد برتر پراستناد ایران حدود ۰.۱% افزایش یافته است. برای انتخاب مقالات یک درصد برتر پراستناد، در گام نخست اسکوپوس، مقالات را بر حسب رشته‌های موضوعی در هر سال تفکیک می‌کند. علت این امر تفاوت تعداد استناد‌های دریافتی در رشته‌های مختلف است. اندازه و فرهنگ در رشته‌های مختلف عامل اصلی تفاوت در تعداد استناد‌های دریافتی است.
رییس ISC در ادامه افزود: در سال ۲۰۲۰ حدود ۴۲% مقالات ایران در نشریات Q۱ اسکوپوس منتشر شده اند. سهم مقالات ایران در مجلات Q۱ در سال ۲۰۱۹ حدود ۳۹% بود؛ بنابراین پژوهشگران ایرانی در سال ۲۰۲۰ نسبت به ۲۰۱۹ حدود ۳% بیشتر در نشریات Q۱ مقاله منتشر کرده اند.