موشک چینی پس از چند روز سرگردانی در فضا، به اقیانوس آرام سقوط کرد.
این زباله فضایی بخش هسته ۲۳ تنی موشک لانگ مارچ ۵بی (Long March ۵ B) است که در روز دوشنبه ( ۹ آبان) سومین و آخرین ماژول ایستگاه فضایی تیانگونگ (Tiangong) چین را به مدار زمین برد و کشش جوی از آن زمان در حال پایین کشیدن بدنه موشک به سمت زمین بوده است.
بازگشت این موشک به زمین انتقاداتی را از دیگر کشورها بر سر رفتار چین در بازگرداندن کنترل نشده بقایای موشکهایش به زمین، به همراه داشت. در حالی که احتمال اینکه یک نفر مورد اصابت زبالههای فضایی قرار بگیرد کم است، اما چندین مسیری که این موشک احتمالاً میتوانست از آنها عبور کند مناطق پرجمعیت زمین بودهاند.
این یک شاخص نامطلوب از موشکهای لانگ مارچ ۵بی است. دیگز موشکهای مداری بهگونهای طراحی شدهاند که مراحل اولیه آنها اندکی پس از بلند شدن در اقیانوس یا روی زمینهای خالی از سکنه سقوط میکنند در حالی که موشک فالکون ۹ و فالکون هوی اسپیسایکس برای استفاده مجدد در آینده به صورت یکپارچه فرود میآید. اما مرحله اصلی این موشک چینی به مدار میرسد و راهی برای فرود و بازگشت به زمین ندارد، بنابراین به کشش جوی اجازه میدهد تا آن را به صورت کنترل نشده به زمین بازگرداند.
اگرچه بخش عمدهای از بدنه این موشک هنگام ورود به جو میسوزد، اما برخی از قطعات محکمتر آن تا سطح زمین جان سالم به در میبرند و برای مردم و زیرساختها خطرناک خواهند بود.
بیل نلسون، مدیر ناسا در بیانیهای که اندکی قبل از سقوط موشک لانگ مارچ ۵بی منتشر شد، نوشت: کشورهای پرتابکننده فضاپیما باید خطر ورود مجدد موشکهای فضایی را برای افراد و زیرساختهای روی زمین به حداقل برسانند.
وی افزود: بسیار مهم است که چین و همه کشورهای دارای فناوری فضایی و نهادهای تجاری، مسئولانه و شفاف در فضا عمل کنند تا ایمنی، ثبات، امنیت و پایداری بلندمدت فعالیتهای فضایی ماورای جو تضمین شود.