نتایج تحقیقات جدید مرکز ایمونولوژی سرطان در دانشگاه ساوتهمپتون نشان داده است که تغییر نحوه اتصال محکم آنتی بادی به هدف می‌تواند درمان سرطان را بهبود بخشد.
به گفته محققان درمان‌های ایمونوتراپی برای سرطان از همین مفهوم استفاده می‌کنند یعنی آنتی بادی‌های هدف گیری مستقیم برای یافتن و اتصال محکم به سلول‌های سرطانی طراحی شده اند تا سیستم ایمنی بتواند آن‌ها را از بین ببرد. این درمان‌های آنتی بادی در چند سال گذشته برای برخی سرطان‌ها موفقیت آمیز بوده است، اما بسیاری از بیماران سرطانی هنوز به آن‌ها پاسخ نمی‌دهند.
در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه ساوتهمپتون نشان دادند که نوع متفاوتی از آنتی بادی‌های درمانی به نام آنتی بادی‌های تعدیل کننده ایمنی در درمان سرطان، موفق هستند. تغییر میزان اتصال به عنوان مهندسی تمایل شناخته می‌شود و تیم تحقیقاتی معتقد است که این عامل می‌تواند فرصتی کارآمد و انعطاف پذیرتر برای درمان سرطان ارائه دهد.
آنتی بادی‌های تعدیل کننده ایمنی به جای سلول‌های تومور، به گیرنده‌های سلول‌های ایمنی متصل شده و با تغییر سیگنال‌هایی که به سلول‌های ایمنی منتقل می‌شوند کار می‌کنند تا آن‌ها را فعال‌تر کرده و در کشتن سلول‌های سرطانی بهتر کنند.
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی سه گیرنده مجزا (CD۴۰، ۴-۱BB و PD-۱) را بررسی کرده و نشان دادند که خوشه بندی بهتری از گیرنده‌ها وجود دارد و سیگنال دهی به سلول‌های ایمنی هنگامی که اتصال ضعیف‌تر بود، بهبود می‌یابد.
یکی از محققان از مرکز ایمونولوژی سرطان در این باره گفت: اگرچه تعداد دارو‌های آنتی بادی تایید شده به طور مداوم در حال افزایش است، اما برخی از بیماران به درمان پاسخ نمی‌دهند. بنابراین، توسعه استراتژی‌های جدید از طریق تکنیک‌هایی مانند مهندسی تمایل ترکیبی کلیدی برای ارائه درمان‌های بهتر برای بیماران است.
وی در ادامه افزود: یافته‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که با تغییر میل ترکیبی می‌توانیم به طور موثر آنتی بادی را در سطح و فعالیت مورد نظر تنظیم کنیم. مهمتر اینکه آنتی بادی‌های تعدیل کننده ایمنی همان گیرنده را روی سلول‌های ایمنی هدف قرار می‌دهند و بنابراین در تئوری می‌توان آن را برای انواع مختلف تومور‌ها استفاده کرده و فرصت‌های درمانی بیشتری را برای افراد بیشتری باز کرد.
این محقق گفت: پیوند میل ترکیبی بالا برای دهه‌ها شعار توسعه آنتی بادی درمانی بوده است. سیگنال دهی سلولی با واسطه آنتی بادی‌های تعدیل کننده ایمنی، ابزار قدرتمندی برای تولید آنتی بادی‌های جدید و مؤثرتر برای درمان سرطان و خودایمنی است.
وی گفت: سرطان استاد هنر فرار از سیستم ایمنی است. آنتی بادی‌های تعدیل کننده ایمنی یکی از پایه‌های ایمونوتراپی هستند که به سرعت در حال تبدیل شدن به یک درمان اصلی در هستند. اما ایمونوتراپی همیشه برای همه کار نمی‌کند و ما باید به اصلاح آن ادامه دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که بهترین شانس را برای بیماران فراهم می‌کند.
شرح کامل این پژوهش و نتایج آن در مجله تخصصی Nature منتشر شده است.