معبد مهر مراغه بزرگترین و یکی از چهار معبد مهرپرستی دوره اشکانی در ایران است.
این معبد در زمان اشکانیان محل عبادت مهر پرستان بوده و در دوره ایلخانان مغول به خانگاه و در دوره صفویه و قاجاریه به محل برگزاری آیین‌های و محل دفن ملا معصوم از علمای شیعه تبدیل شده است.
این اثر با ارزش تاریخی از یک تالار بزرگ وچندین اتاق تشکیل شده که اتاق‌ها محل انجام آیین‌های مذهبی بوده است.
مقرنس‌های زیبا بخش عبادتگاه و کتیبه‌های قرآنی به خط ثلث از زیبایی‌های این بنای تاریخی است.
در مستند نگاری‌های انجام شده نزدیک به ۶ هزار مترمربع فضا در محدوده معبد مهر شناسایی شده که نیازمند کاوش‌های باستان شناسی است.